رحیم علی آبادی دارنده مدال نقره المپیک و مدال‌های نقره و برنز جهان در مورد برگزاری دومین دوره رقابت‌های بین المللی کشتی فرنگی نوجوانان که به نام او برگزار شد، گفت: برای مسابقات عصر در سالن حضور یافتم و سطح مسابقات نیز با حضور کشتی گیران خارجی خوب بود، البته به نظرم کشتی گیران ارمنستانی نزدیک به سن جوانان بودند.

وی در مورد فضای ایجاد شده برای برگزاری مسابقات کشتی در سالن شهدای هفتم تیر تصریح کرد: کار‌های خوبی از سوی فدراسیون کشتی انجام شده که یک نمونه آن تجهیز این سالن در مرکز شهر است که ظرفیت حدود ۴۰۰ نفر را برای اسکان دارد که می‌توان در این سالن مسابقات بزرگ از جمله رقابت‌های بین المللی را برگزار کرد.

دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی ادامه داد: فضای خوبی ایجاد شده تا کشتی تهران دوباره جان بگیرد، اگر به گذشته نگاه کنیم حداقل در ۱۰ وزن ۷ وزن مدال آور آن از تهران بودند، اما در حال حاضر کشتی تهران افت کرده و به نظرم هرچه زودتر باید نسبت به حل این مشکل اقدام شود.

وی تصریح کرد: البته این موضوع تنها مربوط به استان تهران نیست، بلکه در استانی مانند اردبیل که در سال‌های قبل صاحب کشتی گیران مطرحی در فرنگی بود نیز شاهد این افت هستیم.

علی آبادی افزود: به نظرم استان خوزستان نیز نسبت به سال‌های گذشته افت داشته و باید این موضوع نیز مدنظر فدراسیون کشتی باشد.

وی با اشاره به اینکه کاهش کمی و کیفی کشتی دلایل مختلفی، دارد تصریح کرد: اول اینکه فعالیت باشگاه‌ها کم شده، پیش از این باشگاه توسط دولت اداره می‌شد، ولی در حال حاضر باشگاه‌ها برای کسب درآمد باید شهریه دریافت کنند. از سوی دیگر ۳۰ درصد قهرمانان ما از مسابقات آموزشگاهی و دانش آموز بودند، ولی الان این موضوع نیز بسیار کم رنگ شده است.

علی آبادی ادامه داد: مورد دیگر که بسیار با اهمیت است، توجه به مربیانی است که در باشگاه‌ها فعالیت می‌کنند، بهرحال اگر یک مربی تأمین نباشد، قطعا نمی‌تواند برای کشتی گیران خود وقت بگذارد و هیئت‌های کشتی باید بتوانند نیاز‌های آن‌ها را برآورده کنند.

وی گفت: پیشنهاد من این است که فدراسیون کشتی هیئت‌هایی که فعالیت بهتری دارند را از لحاظ مالی کمک کند تا بتوانند رشد بیشتری داشته باشند. البته خود روسای هیئت‌ها نیز باید بتوانند که کشتی استان خود را به حرکت درآورند و قطعا فدراسیون کشتی با بودجه محدود نمی‌تواند پاسخگوی تمام نیاز‌های کشتی کشور باشد.

علی آبادی با بیان اینکه در گذشته امکانات نبود، اما عشق و علاقه باعث پیشرفت می‌شد گفت: در زمانی که ما تمرین می‌کردیم، امکانات کنونی وجود نداشت. هم کار می‌کردیم، هم زندگی، خود من شب‌ها کار می‌کردم و صبح تا غروب نیز کار می‌کردم و فقط منتظر این بودم که غروب شود، تا به ۲ ساعت کلاس تمرین برسیم. 

این پیشکسوت قدیمی کشتی اظهار داشت: وقتی یک مربی ۲۰ سال فضای یک باشگاه را اشغال می‌کند، اما بازدهی اش کم است و خودش هم رویش نمی‌شود که برود، مسئولان هیئت بروند و صحبت کنند که باشگاه را به فردی توانمند بدهد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: البته کار کشتی عاشق می‌خواهد و کسی را می‌خواهد که پای کار بایستد.