آقای پرویز محمدنژاد رئیس کمیته نیرو در کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه باید میزان برداشت آب از چاههای کشاورزی بر اساس قانون باشد، گفت: اضافه برداشت آب باعث فرونشست زمین، از بین رفتن سفره های میانی و رسیدن به سفرههای پایینی شده است، تا جایی که این روزها بحث آبهای ژرف مطرح است.
او درباره تاثیر اضافه برداشت آب از چاههای کشاورزی و تبعات آن بر تامین آب شرب و امنیت غذایی کشور گفت: قانون، استفاده از همه منابع همچون منابع آبی را ساماندهی کرده، اما متاسفانه مشکلی در اجرای آن در تمامی بخشها از جمله تغییر کاربریها و استفاده از آبهای شرب و برداشت از چاههای کشاورزی وجود دارد.
وی ادامه داد: قوه قضاییه در سال ١٣٩٩ به موضوع برداشت بی رویه از منابع آبی ورود کرده ست، چه آنهایی که علی رغم داشتن مجوز و پروانه، برداشت بی رویه میکنند و چه آنهایی که برداشت غیرمجاز انجام میدهند، اما متاسفانه این موضوع در سالهای گذشته رها شد و امروز کسری مخازن آبی به عدد بزرگی رسیده است.
این نماینده مجلس با تاکید بر اینکه باید میزان برداشت آب از چاههای کشاورزی بر اساس قانون باشد، گفت: اضافه برداشت آب باعث فرونشست زمین، از بین رفتن سفرههای میانی و رسیدن به سفرههای پایینی میشود تا جایی که این روزها بحث آبهای ژرف مطرح است؛ استفاده از آبهای ژرف برای زمانی است که سفرههای میانی و بالادستی از دست رفته که این اشکال عظیم زیست محیطی برای بشر به وجود میآورد.
محمدنژاد با بیان اینکه بستر زمینها نسبت به دریا ارتفاع محدودی دارند، افزود: در حال حاضر بسیاری از زمینهای کشاورزی در شمال کشور و یا برخی نقاط جنوبی با آب شور تجهیز شده است و دلیلش هم این است که سطح آب شیرین پایین آمده و سطح آب شور غالب شده است.
وی اضافه کرد: اگر این وضعیت کنترل نشود و همچنان برداشت بی رویه آب ادامه پیدا کند قطعا آب شیرین از دست رفته، هزینههای استحصال آب افزایش پیدا میکند، کشاورزی کم میشود و بدتر از همه هزینههای تبدیل آب شور به شیرین زیاد خواهد شد؛ باید این عقلانیت و تفکر در بین مسئولان به وجود آید که مجموعه منابع انرژی و دارایی در زمین یک عدد ثابت است و مصرف بیشتر از آن باعث از بین رفتن انرژی و در نهایت هلاکت انسان میشود.
این عضو کمیسیون انرژی مجلس با بیان اینکه اقداماتی برای کنترل مصرف آب صورت گرفته است، یادآور شد: در طول دو سال گذشته کنتور هوشمند برای چاههای کشاورزی نصب شده که نتیجه آن ایجاد محدودیت در مصرف آب و مدیریت در زمان پیک مصرف است.
وی با تاکید بر اینکه باید دولت برنامهای برای کاهش و بهینه شدن مصرف داشته باشد، افزود: متاسفانه بیشتر از ۹۵ درصد آبهای کشاورزی بعد از استحصال، هدر رفت دارد یعنی حدود ۶۰ درصد تا زمان رسیدن به مصرف هدر میرود، حال این که اگر این میزان حدود ۲۰ درصد کاهش پیدا کند، میتوان نیاز سالانه انتقال و توزیع آب در مناطق کشاورزی را تامین کرد.