زیدان بعد از ۳ قهرمانی لیگ قهرمانان با رئال مادرید به صورت پی در پی تصمیم به استراحت گرفت. در همان زمان مدیران وقت یوونتوس به سراغ هافبک سابق تیمشان رفتند و درخواست حضور او روی نیمکت یووه را داشتند. کار یوونتوس و زیدان به حدی بالا گرفت که خبر حضور او در تورین پخش شد و حتی کادر فنی او هم مشخص شده بود، اما فلورنتینو پرس توانست بعد از فصلی بد برای رئال دوباره قلب و روح زیدان را با مادرید پیوند بزند. این پیوند شاید در ظاهر زیزو را از تورین دور کرد، اما شوق یووه و ماجراجویی‌اش در وجود زیدان زنده ماند.

زیدان بعد از استراحت در کنار سواحل «اوران» و رویاپردازی برای آینده و حضورش در یووه دوباره به مادرید رفت و ۳ سال دیگر را در رئال‌مادرید گذراند. بعد از مادرید، اولویت زیدان فرانسه بود و امید داشت بعد از پایان قرارداد دشان موفق به رهبری تیم ملی فرانسه شود، اما فرانسه و دشان پیوند چند ساله خود را تمدید کردند و با یکدیگر ادامه دادند. در تمام این مدت زیدان هر پیشنهادی را رد کرد و نشان داد چیزی جز اهدافش نمی‌تواند مسیرش را تغییر دهد. اکنون بعد از سال‌های طولانی زیدان آماده است تا این پروژه قدیمی را دوباره به راه اندازد و مسیری طولانی را با بانوی پیر هم قدم شود. پروژه زیزو-یووه حتی به جایگاه تیم بستگی ندارد و اگر بعد از برگرداندن ۱۵ امتیاز کسر شده دوباره این امتیازات از تیم کم شود؛ پروژه به قوت خود باقی خواهد ماند.

با مواردی که می‌دانیم و قصد جدی ۲ طرف برای این همکاری، مسائلی هست که شاید بتواند عامل جدایی و عقب افتادن دوباره پروژه آن‌ها شود. اولین مورد این است که ماسیمیلیانو آلگری تا سال ۲۰۲۵ با بانوی پیر همراه است و در صورتی که آن‌ها زیدان را بخواهند، باید به الگری غرامت زیادی بپردازند. مورد دیگر موقعیت کنونی رئال‌مادرید است. گمانه‌زنی‌هایی از پایان همکاری با آنچلوتی شنیده می‌شود و این موضوع و دلبری دوباره پرس از زیدان دیگر موضوع مورد بحث است. دیدن زیدان در قامت مربی یووه در سال‌های طولانی و زنده کردن فوتبال ایتالیا توسط این مربی می‌تواند زیبایی‌های دوچندانی به فوتبال اروپا اضافه کند.