مهدی ذوالفقاری مسئول گردشگری اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گناباد گفت: آئین سنتی بی بی گرد (بی بی گلو) به عنوان یکی از سنت‌های قدیمی این شهرستان در عید نوروز امسال با شماره ۱۳۷ در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسید.

او افزود: آئین بی بی گرد با هدف احترام به مادربزرگ‌ها و گردش آن‌ها در دامان طبیعت همه ساله همزمان با نهمین روز فروردین در منطقه نوغاب گناباد برگزار می‌شود.

مسئول گردشگری اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گناباد ادامه داد: مردم منطقه نوغاب گناباد از دیرباز در چنین روزی مادربزرگ‌ها را که به دلیل کهولت سن امکان بیرون رفتن از منازل را ندارند با همکاری یکدیگر برای گردش به دامان طبیعت می‌برند و از آن زمان این آئین به عنوان بی بی گرد و یا در اصطلاح محلی، بی بی گلو معروف شده است.

ذوالفقاری بیان کرد: آئین سنتی بی بی گرد با برنامه‌های متنوعی مانند کشتی، موسیقی سنتی، رقص محلی چکّ زدن، قصه گویی، شعرخوانی، طناب کشی، پله جستن (پرش طول)، تخم مرغ بازی، کاب دین (کبدی زو)، گوک ور ددنی، جوز بازی، الک دولک، پرتاب سنگ پنج منی، هفت سنگ، ور هم کود و رگ غمبک (یه قل دو قل) همراه است.

ابوالحسن دلشاد نوغابی یک پژوهشگر و نویسنده گنابادی گفت: محوریت برگزاری آیین و جشن بی بی گرد با زن‌ها و دختران نوغاب گناباد است، ولی نزدیک غروب مردان و جوانان فامیل نیز به همان محل رفته و با فاصله کمی از محل برگزاری آیین بی بی گلو به بازی‌های محلی از جمله تله جستن که یک نوع پرش طول است، کشتی می‌پردازند.

او افزود: هنگام غروب مراسم به پایان رسیده و در بازگشت باقی مانده غذا‌ها از جمله اُماج که یک نوع غذای آیینی است را در دهانه کاریز (مظهر قنات) برای پرندگان و ماهی‌ها می‌ریختند که نشانه اهمیت دادن به حیوانات و حمایت از آن است.

یک پژوهشگر و نویسنده گنابادی ادامه داد: آئین بی بی گرد از جمله آیین‌هایی است که به چند دلیل حائز اهمیت است و مهمترین آن ارتباط موثر بین نسل‌ها است، چرا که در دوره امروزی ارتباطات موثر بین افراد از جمله مادربزرگ‌ها و نوه ها، پدر، مادر، فرزندان و اعضای فامیل به نوعی دچار آسیب شده و بسیار کمرنگ است، ولی مادربزرگ، فرزندان و نوه‌ها با صمیمیت و الفت یک روز کامل در کنار یکدیگر هستند و از این طریق شکاف و فاصله بین نسل‌ها کاهش می‌یابد.