خانم ماندانا حجاریان اهداکننده مستمر خون، بانوی متولد مسجدسلیمان، شهری که از او به‌عنوان «مادر بخشنده» تعبیر می‌کند، هنوز ۱۵ سالش کامل نشده بود که برای اولین‌بار قطره‌های جان‌بخش خون خود را تقدیم یک بیمار کرد تا از مرگ حتمی نجات پیدا کند، از اولین اهدای خون او ۴۸ سال می‌گذرد و اکنون که ۶۳ سال از عمر با برکتش را می‌گذراند در پنجمین روز از نوروز ۱۴۰۲مصادف با سومین روز از بهار قرآن یکصدونودوچهارمین اهدای خون خود را انجام داده است.

وی با ابراز گله‌مندی از سازمان انتقال خون اظهار می‌کند: من اکنون باید صدونودوهفتمین اهدای خونم را انجام می‌دادم که صدونودوچهارمین مرتبه است. اینکه قانون جدید اعلام کردند که سالی سه مرتبه می‌توانید خون اهدا کنید پذیرفتنی نیست.

سازمان باید نظرم را می‌پرسید

حجاریان با اشاره به اینکه سالی یک بار از اهدای خون عقب می‌افتم، تصریح می‌کند: من تمام کم‌و‌کاستی‌ها را می‌دانستم، تراکم استخوان انجام داده بودند، حتما باید با من مشورت می‌کردند و اگر لطفی هم می‌خواستند در حق من کنند نظر مرا هم باید می‌پرسیدند.

وی اذعان می‌کند: به آن‌ها گفتم تراکم استخوان من مانند یک فرد چهل‌ساله است در حالی که من ۶۳ سال دارم باید برای احترام به اهداکننده‌ای که پرچمدار سازمان انتقال خون است، به نظرم اهمیت می‌دادند.

این بانوی خیر اهداکننده خون ادامه داد: اگر اهدای خون ضرور زیانی داشت و مشکلی داشت من خودم اولین خانواده اهدای خون نبودم و توصیه به اهداکنندگان خون به‌ویژه خانم‌ها نمی‌کردم که با اهدای خون هیچ مشکلی پیش نمی‌آید و خون دادن برای سلامتی خوب است.

وی با اشاره به خاطراتی از دوران نوجوانی که برای اهدای خون پیش‌قدم شده است، افزود: اهدای خون از ۱۵ سالگی تا ۶۵ سالگی است، اما گفته‌اند به لطف خدا تا ۷۵ سالگی افزایش یافته که امیدوارم صحت داشته باشد که از آن طرف اگر عمری باقی بماند بتوانم جبران کنم.

حجاریان معتقد است سازمان نباید این عشق و علاقه را از وی می‌گرفت و اجازه می‌دادند حداقل این بانوی خاص بتواند سالی چهار مرتبه خونش را اهدا کند.

اهدای خون بدون وقفه از جوانی تا ۶۳ سالگی

او همچنین ابراز می‌کند: از جوانی یک وقفه کوچکی هم در کارم نداشتم و سازمان باید در این راه از او حمایت کند و سد راه اهدای خونم نشود.

بانوی رکوردار اهدای خون ایران با ذکر این مطلب که نیتم این بود که ۲۲۲ بار خون اهدا کنم و رکورد مردان هم در این خصوص شکسته می‌شد، افزود: هدف والاتری که داشتم این کار خیر و اراده من در خانواده‌ام و در فرزندان و نوه‌هایم بسیار تأثیرگذار بود که در هر کار خیری پیش‌قدم باشند.

وی بیان داشت: همیشه دیگرانی که کار خیر انجام می‌دهند الگوی ما هستند ما باید در جامعه الگوی مثبت باشیم. در جامعه و خویشاوندان از من استقبال می‌کنند و به کار من ارزش قائل می‌شوند.

این بانوی اهداکننده خون اضافه می‌کند: بدون هیچ چشمداشتی به مادیات و به خاطر رضای خدا در این راه قدم برداشتم و تا زنده هستم می‌خواهم بهترین کار‌ها را انجام دهم.

به عشق اهدای خون سه ماه یک‌بار از کانادا به ایران می‌آمدم و دوباره برمی‌گشتم

وی به خاطره‌ای از عشق و علاقه‌اش به اهدای خون اشاره می‌کند و می‌گوید: زمانی که به کانادا به دیدن فرزندم می‌رفتم، سه ماه یک‌بار به ایران می‌آمدم و خون اهدا می‌کردم و دوباره برمی‌گشتم با اینکه این کار هزینه‌بر بود، اما به عشقی که هموطنان نیازمند به خون داشتم، برایم مهم نبود و اکنون مسؤولان سازمان انتقال خون باید به این عشق بها دهند و اجازه دهند من بتوانم سالی چهار مرتبه خونم را اهدا کنم.

رکوردار اهدای خون از سوزن می‌ترسد.

اما این بانو که اهدای خونش به رقم ۲۰۰ نزدیک می‌شود، اذعان می‌کند که از سوزن می‌ترسد.

او می‌گوید به‌شدت از سوزن می‌ترسم، اما برای اهدای خون با عشق وضو می‌گیرم و برای رفتن لحظه‌شماری می‌کنم.

وی معتقد است این خون‌هایی که اهدا می‌شود اگرچه می‌تواند جان انسان‌هایی که در تصادفات نیازمند خون می‌شوند را هم نجات دهد، اما توصیه می‌کند رانندگان متوجه سلامتی خود و دیگران باشند که حوادثی رخ ندهد که این خون‌ها خرج تصادفات شود بلکه بیماران هموفیلی، تالاسمی و جراحی‌های بزرگ در بیمارستان‌ها به این خون و فرآورده‌های آن نیاز دارند.

بانوی پرچمدار اهدای خون ایران می‌گوید: اهدای خون زکات سلامتی است و به شکرانه سلامتی خونم را به بیماران نیازمند اهدا می‌کنم.

او معتقد است اگر مشکلی در زندگی برایش پیش می‌آید و حل می‌شود با دعای خیر کسانی است که خون او به آنان اهدا شده است.

به امید آنکه همه بانوان این سرزمین مانند این بانوی پیشتاز در اهدای خون، برای اهدای قطراتی از خون خود به بیماران نیازمند پیشقدم شوند.

منبع: فارس