کارشناسان به دلیل ترس فزاینده مبنی بر اینکه ذرات ریز پلاستیک ممکن است سلامت ما را به خطر بیندازند، نوشیدن از بطریهای شیشهای یا فلزی را توصیه کردهاند.
لویزا کامپاگنولو، متخصص بافتشناسی و جنینشناسی در دانشگاه تورورگاتا رم هشدار داد که شواهد فزایندهای وجود دارد مبنی بر این که میکروپلاستیکها و نانوپلاستیکها به بافت انسان میرسند.
پژوهشهای پیشین نشان دادهاند که ذرات میکروسکوپی ناشی از تجزیه پلاستیک میتوانند در جریان خون انسان و حتی جفت قرار بگیرند، اما یک پژوهش جدید که روی موشها انجام شده است، نشان میدهد که پلاستیکهای بلعیده شده میتوانند به اندامهای جنین راه پیدا کنند.
کامپاگنولو که در این پژوهش شرکت نداشت، گفت: نشانههایی وجود دارد مبنی بر این که جنین به احتمال زیاد هدف ذرات پلاستیکی قرار میگیرد، زیرا جفت هدف قرار گرفته است. من از پر کردن جفت با ذرات پلاستیکی اجتناب خواهم کرد تا جنین تحت تأثیر قرار نگیرد.
پژوهشهای پیشین نشان دادهاند ذرات پلاستیکی که به بافت انسان نفوذ میکنند، میتوانند بر تولید هورمونهای خاصی تأثیر بگذارند و فرآیندهای بیولوژیکی را مختل کنند.
کامپاگنولو گفت: اگرچه پژوهشها در مورد تأثیر ذرات پلاستیکی بر سلامت انسان هنوز در مراحل ابتدایی هستند و مهم است که در مورد خطرات احتمالی، نتیجهگیری عجولانه نداشته باشیم، اما اقدامات سادهای وجود دارند که همه ما میتوانیم آنها را برای محافظت از سلامتی خود انجام دهیم.
بطریهای پلاستیکی یک بار مصرف میتوانند ذرات مضر را منتشر کنند؛ به ویژه زمانی که در معرض نور خورشید قرار میگیرند. سپس، ما نوشیدنی درون آنها را مینوشیم.
کامپاگنولو ادامه داد: احتمالا این راهبرد کمتر سودمند است، اما نباید آب را در بطریهای پلاستیکی بنوشیم. اگر روی یک صندلی پلاستیکی مینشینیم، لازم نیست عصبانی شویم، اما فکر میکنم باید از هر چیزی که یکبارمصرف است و با غذا تماس دارد، خودداری کنیم. برای مثال، نباید ظروف پلاستیکی را در مایکروفر بگذاریم و باید به استفاده از شیشه برگردیم. پلاستیک یکبارمصرف احتمالا از ۳۰ تا ۴۰ سال پیش مورد استفاده قرار دارد، اما ما میتوانیم در این روش تجدید نظر کنیم.
فیلیپ دموکریتو متخصص علوم نانو و مهندسی زیستمحیطی «دانشگاه راتگرز» (Rutgers University) گفت: یافتههای اخیر مطالعات حیوانی، بسیار نگرانکننده هستند.
پژوهش دموکریتو که روی جوندگان انجام گرفت، ماه گذشته در مجله Nanomaterials به چاپ رسید. گمان میرود که این پژوهش، نخستین شواهد را مبنی بر این موضوع نشان میدهد که پلاستیک بلعیدهشده میتواند به جنین منتقل شود.
دموکریتو ادامه داد: ما میکروپلاستیکها و نانوپلاستیکهایی را که از معده حیوان باردار وارد شده بودند، ۲۴ ساعت بعد در جفت یافتیم. مهمتر اینکه ما آنها را در آن دسته از اندام جنین یافتیم که به اثرات بالقوه رشد مرتبط هستند.
دموکریتو خواستار سرمایهگذاری بیشتر در پژوهشهایی با هدف درک تاثیر ذرات پلاستیک بر سلامت انسان و تلاشهای مجدد برای بازیافت مواد یا ارائه جایگزینهای زیستتخریبپذیرتر شد.
وی افزود: من نمیخواهم مردم را بترسانم، اما این یک آلاینده نوظهور است و ما خطرات ناشناختههای زیادی را پیش رو داریم. هر شخص در هفته تقریبا پنج گرم میکروپلاستیک و نانوپلاستیک مصرف میکند.
دموکریتو گفت: ما نمیتوانیم به عصر حجر برگردیم، اما به عنوان یک جامعه باید باهوشتر شویم و مفاهیم پایدار را بپذیریم تا از بحرانهایی از این دست اجتناب کنیم. همه ما دانشمندان، مردم، جامعه و به طور کلی تنظیمکنندهها باید در مورد نحوه تولید و استفاده از مواد و به ویژه مواد شیمیایی به طور کلی تجدید نظر کنیم.
منبع: دیلیمیل