سومین روز از ماه مبارک شعبان، ولادت امام حسین (ع) است؛ امامی که شفاعت کننده دوستدارانشان هستند و منزلت ایشان بسیار زیاد است.

از برخی از روایات و صحبت‌های عده‌ای از کارشناس‌های مذهبی این‌طور دریافت می‌شود که قرآن کریم به ولادت امام حسین (ع) اشاره کرده اند؛ به طوری که روایت زیبایی در ذیل آیه ۱۵ سوره مبارکه احقاف وجود دارد که می‌فرماید: «وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَوَضَعَتْهُ کُرْهًا» که در روایات فرموده اند این آیه درمورد وجود مقدس سالار شهیدان است و تأکید شده است که حضرت زهرا (س)، مادر بزرگوارشان با ناراحتی، حضرت سیدالشهداء (ع) را حمل کردند و با ناراحتی، به دنیا آوردند.

طبق روایت امام صادق (ع)، علت هم این است که حضرت علیه السلام فرمودند: «لَمَّا حَمَلَتْ فَاطِمَةُ (س) بِالْحُسَیْنِ جَاءَ جَبْرَئِیلُ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ (ص) فَقَالَ إِنَّ فَاطِمَةَ (س) سَتَلِدُ غُلاَماً تَقْتُلُهُ أُمَّتُکَ مِنْ بَعْدِکَ فَلَمَّا حَمَلَتْ فَاطِمَةُ بِالْحُسَیْنِ (س) کَرِهَتْ حَمْلَهُ وَ حِینَ وَضَعَتْهُ کَرِهَتْ وَضْعَهُ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ (ع) لَمْ تُرَ فِی اَلدُّنْیَا أُمٌّ تَلِدُ غُلاَماً تَکْرَهُهُ وَ لَکِنَّهَا کَرِهَتْهُ لِمَا عَلِمَتْ أَنَّهُ سَیُقْتَلُ قَالَ وَ فِیهِ نَزَلَتْ هَذِهِ اَلْآیَةُ وَ وَصَّیْنَا اَلْإِنْسانَ بِوالِدَیْهِ حُسْناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ کُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً.» «چون فاطمه سلام الله علیه به حسین (ع) آبستن شد، جبرئیل نزد پیغمبر صل الله علیه و آله آمد و عرض کرد: همانا فاطمه علی‌ها السلام پسری خواهد زایید که امتت او را بعد از تو می‌کُشند، چون فاطمه به حسین علیه السلام آبستن شد خوشحال نبود و چون زایید از زاییدنش هم خوشحال نبود.

سپس، امام صادق علیه السلام فرمودند: در دنیا مادری دیده نشده که پسری بزاید و خوشحال نباشد، ولی فاطمه خوشحال نبود، زیرا دانست او کشته خواهد شد و این آیه در باره او نازل شده است که «ما انسان را به نیکی نمودن نسبت به پدر و مادرش سفارش نموده ایم، مادرش او را به ناخوشی باردار شد و به ناخوشی زایید و بار داشتن و از شیر گرفتنش سی ماه بود.»

فجر؛ سوره امام حسین(ع)

ابوبصیر از امام صادق (ع) درباره آیات ۳۰-۲۷ سوره مبارکه فجر روایت می‌کند که امام ششم شیعیان (ع) درمورد آیات «یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ/ إِرْجِعِی إِلَی رَبِّکِ رَاضِیةً مَرْضِیَّةً/ فَادْخُلِی فِی عِبَادِی/ وَادْخُلِی جَنَّتِی» «تو‌ای روح آرام­ یافته! به سوی پروردگارت بازگرد. در حالی­ که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است، پس در سلک بندگانم درآی و در بهشتم وارد شو!» فرمودند که مقصود از نفْس مطمئنه، حسین بن علی (ع) است و از اینرو، مشهور است که سوره فجر را سوره امام حسین (ع) می‌خوانند. 

انتخاب نام حسین(ع)

در بحارالانوار نقل شده است که وقتی امام حسین (ع) متولد شدند، حضرت (ع) را در پارچه سفیدی پیچیدند و پیش رسول خدا (ص) بردند تا اسمی برای ایشان انتخاب کنند. در این هنگام، جبرئیل نازل شد و به پیامبر فرمود: «حق تعالی به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید:، چون علی (ع) نسبت به تو، مثل هارون است نسبت به موسی، پس نام پسر کوچک هارون را بر این کودک بگذار. نام او شبیر بود؛ تو به زبان عربی او را حسین بخوان.»

علامه مجلسی رحمت الله نقل کرده اند که ام سلمه فرمودند: برای حسین (ع) لباس بهشتی آوردند و پیامبر (ص) به ایشان پوشاندند. فرمودند: این حلّه، لباسی است که پر جبرئیل و فرشتگان، تار و پود آن را تشکیل می‌دهد. به حسینم می‌پوشانم و او را زینت می‌دهم که امروز، روز زینت اوست و او را بسیار دوست دارم.

پیامبر اکرم (ص) به حدی به امام حسن (ع) و امام حسین (ع) علاقه داشتند که سیمای این دو بزرگوار در دو حدیث پیامبر (ص) چنین است: «ألْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ سَیِّدا شَبابِ أهْلِ الْجَنَّةِ؛ حسن و حسین، سید جوانان اهل بهشتند.» و «حُسَینٌ مِنّی وَ أَنَا مِنْ حُسَینٍ؛ حسین از من است و من از حسینم.»

مأموریت جبرئیل در زمان میلاد با سعادت امام حسین(ع)

حجت الاسلام حسین انصاریان، سخنران مذهبی، درمورد مأموریت جبرئیل هنگام میلاد با سعادت امام حسین (ع) بیان کرد: وقتی حضرت سیدالشهداء (ع) متولد شدند جبرئیل امین از طرف پروردگار مأموریت پیدا کردند به پیامبر اکرم (ص) و امیر مومنان (ع) به خاطر ولادت این انسان وارسته تهنیت عرض کنند و فوجی از ملائکه نیز، با جبرئیل حرکت کردند و از جزیره‌ای عبور می‌کردند که در آن جا ملکی به نام فطرس بود و به خاطر این که این ملک، امری از امر‌های خداوند را دیر اطاعت کرده به مدت ۶۰۰ سال حبس شده بود و به جبرئیل گفت: چه خبر است؟ ملائکه زیادی نازل می‌شوند و جبرئیل هم گفت که برای رسول اسلام (ص)، طفلی متولد شده است و ما از جانب پروردگار می‌خواهیم به حضرت محمد (ص) تهنیت عرض کنیم.

حجت الاسلام انصاریان افزود: فطرس هم گفت من ۶۰۰ سال است که در این جا معذب هستم. من را با خودتان ببرید. جبرئیل امین هم، بال و پر شکسته و سوخته را با خود نزد پیامبر (ص) برد تا به حضرت (ص) عرض حاجت کند و پیامبر اکرم (ص) هم فرمودند جریمه ات تمام می‌شود.