ماه شعبان، ماه سراسر عید و شادمانی مسلمین است. از اعیاد شعبانیه که فرا می‌رسد از همان آغازین روزهای ماه شعبان، تا انتهای آن که به میلاد امام زمان (عج) ختم می شود.

در این ماه مبارک، روزهای آغازین به ولادت امام حسین، حضرت عباس و حضرت سجاد اختصاص دارد و هر آنچه می شنویم و می خوانیم از سجایای اخلاقی و فضائل ایشان است. ما هم به مناسبت این روزهای خجسته با موضوع سیره و اخلاق امام حسین (ع) با حجت الاسلام مرتضی سعیدی به گفت‌وگو پرداخته‌ایم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید:

امام حسین (ع) زندگی را چگونه می‌دیدند؟

درباره نگاه امام حسین (ع) به زندگی، جمله معروفی است از سیدالشهدا که می‌فرمایند: در نگاه من، مرگ در سایه عزت، ایمان و شرافت، سعادت است و زندگی زیر سایه ذلت و در پناه ظالمین چیزی جز ننگ و عار نیست.  زندگی وقتی شیرین است که بشود با عزت و سرفراز زندگی کرد و همان‌طور مرگ می‌تواند شیرین باشد وقتی‌ که در مرگ عزت پیدا شود.

چگونه می توان این نوع نگاه را به زندگی امروزی تعمیم داد؟

امروز مفاهیم متعالی بشر هر روز به انحطاط کشیده می‌شود و  بشر به پوچی و بن‌بست می‌رسد. امروز زندگی برای خیلی‌ها مفهومی جز شکم‌بارگی و شهوت و لذت‌های آنی ندارد؛ ببینید که نگاه متعالی امام حسین به مفهوم حیات و به مفهوم مرگ چقدر می‌تواند روی کیفیت زندگی اثرگذار باشد.

برجسته‌ترین صفات امام حسین (ع) چه بود؟

 پیامبر اکرم فرمودند که اگر سخاوت قرار بود به‌عنوان یک انسان خود را نشان بدهد، او حسین‌بن‌علی بن ابی‌طالب بود. یعنی امام حسین مظهر سخاوت و کرامت خداوند متعال است. گویی خدا لباس سخاوت را به قامت امام حسین پوشانیده؛ لذا در طول تاریخ زندگی سیدالشهدا مکرر داریم که هر کس به اندک چیزی به امام حسین متوسل می‌شد، یا خوبی می‌کرد امام حسین (ع) آن را با بهترین پاداش‌ها پاسخ می‌دادند. 

به یکی از نمونه‌ روایت ها در مورد سخاوت امام حسین (ع) اشاره کنید.

 به این روایت اشاره می‌کنم که کنیزکی شاخه گلی به امام حسین هدیه کرد؛ امام حسین علیه‌السلام وقتی این شاخه گل‌را گرفتند فرمودند تو را در راه خدا آزاد کردم. اطرافیان اعتراض کردند و گفتند که آقا یک شاخه گل داده قیمت خود این کنیز هزار هزار برابر این شاخه گل است! امام حسین فرمودند که ما خانواده‌ای هستیم که وقتی کسی به ما خوبی کند، خوبی او را برابر خوبی که کرده پاسخ نمی‌دهیم، بلکه به اندازه‌ای کرامت خودمان پاسخ می‌دهیم. 

کودکی امام حسین (ع) و جایگاه ایشان نزد پیامبر (ص) چگونه بود؟

درباره کودکی امام حسین و جایگاه ایشان در نزد پیامبر، این حدیث که سر در ورودی باب القبله حرم امام حسین مکتوب است، کفایت می کند. ایشان فرموده اند «حسین از من است و من از حسینم». نکته مهم حدیث اینجاست که فقط پیغمبر نگفتند حسین از من است بلکه فرمودند «و انا من حسین» من هم از حسینم؛ یعنی همان‌طور که حیات حسین وابسته به حیات من است و حسین از نسل من است، حیات من پیامبر هم به حیات حسین وابسته‌ است.

نقش امام حسین (ع) در بقای اسلام چگونه بود؟

این جمله معروف را علما مطرح کردند که اسلام حدوثش یعنی ابتدایش با بعثت پیغمبر آغاز شد اما بقایش مدیون سیدالشهدا (ع) است و اگر امام حسین نبودند، حیات نبوت نبی خاتم به مخاطره می‌افتاد.