محمدرضا رحمانی، تهیه کننده و کارگردان فیلم آن‌ها مرا دوست‌داشتنی گفت: قبل از اینکه من را به عنوان کارگردان بشناسند، دوستان من را به عنوان فیلم‌نامه نویس می‌شناسند. این فیلمی بود که با سینمای مستقل گره خورده و شاید ارزان ترین فیلمی بوده است که در جشنواره حاضر شد.

وی ادامه داد: ساخت این فیلم به صورت اتوماتیک به هنجار اجتماعی بهزیستی بر می‌گردد که تحقیقات را از آنجا شروع کردم.

تهیه کننده این فیلم ادامه داد: موسیقی فیلم در واقع موسیقی اصلی نیست.

بازیگر و مجری طرح این فیلم گفت: بودجه پایین یک فیلم زمانی است که فیلمی با ۵۰۰ میلیون تومان ساخته شود. در سینمای ما فیلم‌هایی که با ۲میلیارد تومان ساخته می‌شود و زیر ۳۰ میلیارد بفروشد، با شکست مواجه شده است.

مهسا اسماعیلی بازیگر این اثر گفت: نقش آفرینی من در این فیلم بسیار شیرین و تجربه بسیار بزرگی است که خیلی منتظرش بودم. نگاه مخاطب برایم همیشه مهم‌تر از هر چیزی است، امیدوارم آن‌ها هم راضی باشند.

وی ادامه داد: نقش یک مادر خیلی از من دور بود و کارگردان و بازیگردان در نزدیک شدن به نقش و ایفای آن به من کمک کردند.

ایرج رحمانی انتقاد خود از بازیگران را اینگونه بیان کرد: من خوشحال هستم پای بازیگرانی همچون لیلا بلوکات و مهسا اسماعیلی ایستادم.

وی ادامه داد: همه بازیگران در نشست خبری حضور پیدا نکردند. چرا زمانی که دستمزد پولشان کمی عقب افتاده، سریع اعتراض می‌کنند؟ چرا سینمای ایران بازیگر‌محور است؟ شما بازیگرانی که اینگونه پشت فیلم را خالی می‌کنید تاریخ مصرفتان خاموش شده است. بازیگری که اکنون فاز حمایت از مردم را برداشته به من می‌گفت برای قرارداد ۲۰ روزه، ۳ میلیارد پول می‌گیرم. مگر کسی می‌تواند فرهنگ کشور را تحریم کند؟ این‌ها چه کسانی هستند که تحریم می‌کنند؟

کارگردان این اثر در ادامه صحبت‌های رحمانی بازیگر این فیلم گفت: آقای رحمانی با بیشتر بازیگران دوست صمیمی هستند، اما زمانی که تحریم شکل می‌گیرد، هنر تحریم نشدنی است و سینما هم به همان شکل تحریم شدنی نیست. اگر بعضی از هنرمندان هم نیستند، چون دو سه سال قرارداد برای سریال نوشته‌اند.

این کارگردان گفت: من هیچ گاه در عمرم کرامت انسانی را زیر سوال نبردم. شریف‌ترین انسان‌ها در سینما هستند و حال سینما آینه است که اگر فسادی صورت می‌گیرد در واقع خود را می‌بیند. بعید می‌دانم سینما‌گری به دنبال سیاه نمایی باشد.