تحقیقات اخیر با بررسی سوابق سلامتی نزدیک به نیم میلیون نفر ۲۲ ارتباط مختلف بین عفونت‌های ویروسی و بیماری‌های عصبی را شناسایی کرده است.

آنفولانزا ، آنسفالیت و سایر عفونت‌های ویروسی همگی با افزایش نرخ بیماری‌های مغزی مانند پارکینسون، آلزایمر و ام اس مرتبط بودند.

این ایده که عفونت‌های ویروسی می‌توانند در ایجاد بیماری‌های عصبی نقش داشته باشند، موضوع جدیدی نیست.

در دهه ۱۹۵۰ نظریه‌ی عفونت‌های میکروبی به عنوان منبع بسیاری از بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی طرح شد.
به‌ویژه درباره‌ی ویروس هرپس فرض می‌شد که اساسا با ایجاد آلزایمر مرتبط است.

مطالعه‌ای که در اوایل سال ۲۰۲۲ منتشر شد، شواهدی ارائه کرد که توسعه مولتیپل اسکلروزیس (MS) را با عفونت ویروس اپشتین بار (EBV) مرتبط می‌کند.

مایکل نالز نویسنده ارشد این تحقیق گفت: با استفاده از سوابق پزشکی، ما توانستیم به طور سیستماتیک تمام پیوند‌های ممکن را جستجو کنیم.

در بخش اول این مطالعه ۳۰۰۰۰۰ پرونده پزشکی را بررسی کردیم که بر تشخیص‌های جدید بیماری آلزایمر، زوال عقل عمومی، مولتیپل اسکلروزیس، بیماری پارکینسون یا زوال عقل عروقی تمرکز داشت.

برای هر تشخیص بیماری نورودژنراتیو جدید، محققان بررسی کردند که آیا بیمار سابقه عفونت ویروسی قبلی را داشته است یا خیر.

پس از شناسایی اولیه ۴۵ ارتباط بالقوه بین عفونت‌های ویروسی و بیماری‌های مغزی، محققان این پیوند‌ها را در پایگاه داده دیگری از ۱۰۰۰۰۰ پرونده سلامت مورد آزمایش قرار دادند.

محققان در این مطالعه می‌نویسند: بیشترین ارتباط بین قرار گرفتن در معرض آنسفالیت ویروسی و بیماری آلزایمر بود.

آنفولانزا همراه با ذات الریه به طور قابل توجهی با پنج بیماری از شش بیماری تخریب کننده‌ی عصبی مورد مطالعه مرتبط بود.

برخی از این مواجهه‌ها با افزایش خطر تخریب عصبی تا ۱۵ سال پس از عفونت مرتبط بودند.

این یافته‌ها مطمئناً به درک رو به رشد ما از رابطه بین عفونت‌های ویروسی و بیماری‌های عصبی می‌افزاید.

آن‌ها همچنین سؤالات مهمی را مطرح می‌کنند که باید پاسخ داده شود.به عنوان مثال سوابق فقط می‌توانند ارتباط بین عفونت و بیماری مغزی را تا ۱۵ سال ردیابی کنند، بنابراین هیچ ارتباطی در مورد پیوند‌های بالقوه طولانی مدت وجود ندارد.

مهمتر از همه، اینکه مطالعه نشان داد هر چه زمان بیشتری پس از یک عفونت ویروسی بگذرد، پیوند‌های شناسایی شده ضعیف‌تر می‌شود یعنی ممکن است عفونت‌های ویروسی فقط یک فرآیند دژنراتیو را تسریع کنند که در حال حاضر در حال انجام است و باعث ایجاد هیچ گونه پیشبرد اولیه‌ی بیماری نمی‌شود یا همانطور که محققان حدس می‌زنند، ممکن است مراحل اولیه بیماری‌های عصبی باعث نوعی اختلال در سیستم ایمنی شود که فرد را مستعد ابتلا به عفونت شدید ویروسی می‌کند.

گروه قابل توجهی از تحقیقات از این ایده حمایت می‌کنند که فرآیند تخریب عصبی ۱۰ تا ۲۰ سال قبل از تشخیص شروع می‌شود.

نالز گفت: یافته‌ها این احتمال را افزایش می‌دهد که استقرار گسترده‌تر واکسن‌های رایج می‌تواند به طور بالقوه میزان بیماری‌های عصبی را کاهش دهد. اگر بیماری‌های عصبی عمدتاً توسط عفونت‌های ویروسی شدید تسریع می‌شوند، واکسیناسیون‌هایی که شدت بیماری را کاهش می‌دهند می‌توانند برای بسیاری از افراد سرعت را کاهش دهند.

این اثر تا حدودی در مطالعات مرتبط با کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در افراد مسن که واکسن آنفولانزا را سالانه دریافت می‌کنند، شناسایی شده است.

مطالعه جدید در ژورنال Neuron منتشر شده است.

منبع: سایت نیواطلس