محققان معتقدند به تعویق انداختن وظایف و تنبلی کردن با سطوح بالاتری از استرس، سبک زندگی ناسالم و تأخیر در مراجعه به پزشک در مورد مشکلات سلامتی مرتبط است.

آن‌ها یک مطالعه طولی انجام دادند و شرایط افرادی را برای مدتی دنبال و در نقاط مختلف بررسی کردند.

دانشمندان می‌گویند: ما ۳۵۲۵ دانشجو را از هشت دانشگاه در استکهلم و اطراف آن جذب کردیم و از آن‌ها خواستیم که هر سه ماه یک بار به مدت یک سال پرسشنامه را تکمیل کنند.

هدف از مطالعه که در JAMA Network Open منتشر شد، این بود که بررسی شود آیا دانشجویانی که کار را به تعویق می‌اندازند، در معرض خطر بالاتری برای سلامت روانی و جسمانی هستند یا خیر.

۲۵۸۷ نفر نه ماه بعد به پرسشنامه پیگیری پاسخ دادند، جایی که چندین پیامد سلامتی اندازه‌گیری شد.

برای درک این که چگونه اهمال کاری با پیامد‌های سلامت مرتبط است، دانشجویانی که تمایل بیشتری به اهمال کاری و امروز و فردا کردن در کار‌ها داشتند، در شروع مطالعه با دانشجویانی که فعالیت بیشتر داشتند و اهمال کار بودند، مقایسه شدند.

نتایج نشان دادند که سطوح بالاتر اهمال کاری با علائم افسردگی، اضطراب و استرس تا ۹ ماه بعد دانشجویان اهمال کار را آزار می‌داد.

دانشجویانی که سطوح بالاتری از اهمال‌کاری داشتند، بیشتر درد‌های ناتوان‌کننده در شانه‌ها یا بازو‌های خود را تجربه کردند و خواب نا آرام، تنهایی و مشکلات مالی بیشتری را گزارش کردند.

نتایج نشان می‌دهند که به تعویق انداختن کار‌ها با طیف وسیعی از پیامد‌های سلامتی از جمله مشکلات سلامت روان، درد ناتوان‌کننده و سبک زندگی ناسالم مرتبط است.

محققان می‌گویند: ممکن است عوامل دیگری که در تحلیل ما لحاظ نشده اند، بتوانند ارتباط بین اهمال کاری و پیامد‌های بیماری‌ها را توضیح دهند.

کارآزمایی‌های بالینی نشان داده‌اند که درمان شناختی رفتاری در کاهش اهمال‌کاری مؤثر است.

این درمان به فرد کمک می‌کند با تقسیم کردن اهداف بلندمدت به اهداف کوتاه‌مدت، مدیریت عوامل حواس‌پرتی (مانند خاموش کردن تلفن‌های همراه) و تمرکز بر روی یک کار، با وجود تجربه احساسات منفی، بر اهمال‌کاری غلبه کند.

این امر مستلزم تلاش است؛ اما حتی تغییرات کوچک نیز می‌توانند تأثیر زیادی داشته باشند. می‌توانید امتحان کنید و امروز را با کنار گذاشتن تلفن همراه خود در اتاقی دیگر در زمانی که باید روی یک کار متمرکز باشید، شروع کنید.

منبع: سایت مدیکال اکسپرس