مراسم تجلیل از یک عمر تلاش فرهنگی و ادبی «عبدالعلی دستغیب»، چهره مشهور فرهنگی و ادبی شیراز با حضور جمعی از فرهنگیان و پیشکسوتان حوزه فرهنگ، ادب و هنر شیراز در ادامه امور بازنشستگان آموزش و پرورش فارس برگزار شد.

منصور غلامی، رئیس اداره امور بازنشستگان و موظفین آموزش و پرورش فارس در این مراسم گفت: دستغیب، از جمله اندیشمندانی است که عمر خود را صرف مطالعه و تحقیق در عرصه‌های پژوهش، نقد و ترجمه کرده و حوزه مطالعات وی، تحقیق و پژوهش ادبی، تاریخی و ترجمه آثار فیلسوفان و شاعران تاثیرگذار و مطرح جهان است و در این زمینه، آثار ارزشمندی به رشته تحریر درآورده که از این حیث، دارای جایگاهی والا، ارزشمند و در نوع خود کم نظیر است.

او، صمیمیت، صراحت بیان و قلم، پشتکار، نواندیشی و نقد منصفانه و اثرگذار را از ویژگی‌های دستغیب دانست و افزود: این محقق، بیش از ۶ دهه از عمر پربار خود را در این حوزه قلم زده و کتاب‌های گرانسنگی درباره‌ی شاعران و نویسندگان مطرح معاصر و نقد و بررسی آثار آن‌ها نوشته است.

در این نشست، عبدالعلی دستغیب با برشمردن اهمیت فعالیت‌های ادبی و فرهنگی، نقد را ابزاری ارزشمند جهت اعتلای فرهنگ و ادب کشور دانست و افزود: ما رسالت داریم تا زنده هستیم، در راستای ارتقای فرهنگ کشورمان گام برداریم و مشاهیر و آثار ارزشمند خود را به جهان معرفی کنیم و از فرهنگ، ادب و هنر خود صیانت کنیم.

او، پرورش استعداد‌های نسل جوان را از مهم‌ترین ضروریات امروز جامعه دانست و گفت: امروز حوزه ادبیات، تحقیق و نقد و پژوهش، نیاز به تحول دارد و باید جانی تازه در کالبد آن دمیده شود و برای عملی شدن این مهم، باید به جوانان میدان دهیم و از آن‌ها حمایت کنیم تا شاهد رشد و تعالی در این زمینه باشیم.

بنا بر این گزارش، عبدالعلی دستغیب که منتقد ادبی، مترجم و پژوهشگر است، بیش از ۸۰ عنوان کتاب ترجمه یا تألیفی دارد. وی در ۱۶ آبان ۱۳۱۰ خورشیدی در شیراز به دنیا آمد. پدرش، سید جواد، واعظ و سپس کارمند وزارت معارف (فرهنگ و آموزش و پرورش) در شهرستان‌های فیروزآباد و جهرم بود.

دستغیب، تحصیلات ابتدایی و دوره اول متوسطه را در فیروزآباد و جهرم انجام داد. سپس وارد دانشسرای مقدماتی شیراز شد و پس از فراغت از تحصیل، به تدریس در دبستان‌های کازرون و نورآباد ممسنی پرداخت. وی مدتی نیز به کار در دفتر اسناد رسمی و روزنامه‌های محلی شیراز پرداخت و مدت سه سال نیز کارمند غیررسمی اداره بهداشت بود.

او در سال۱۳۳۷ برای ادامه تحصیل به تهران رفت و وارد دانشسرای عالی شد. پس از گذراندن دوره سه ساله دانشسرای عالی در رشته فلسفه و علوم تربیتی، فوق لیسانس همین رشته را ادامه داد، اما به دلیل موانعی، درس را رها کرد. از آن پس، تا سال ۱۳۵۹ به تدریس ادبیات، نقد ادبی و جامعه‌شناسی هنر در دبیرستان‌ها، مدارس عالی و دانشسرا‌های مقدماتی در شیراز و تهران پرداخت. وی، در سال ۱۳۵۹ به درخواست خود بازنشسته شد و از آن پس توانست وقت بیشتری را به مطالعه و نگارش اختصاص دهد.

این نویسنده و منتقد، از سال ۱۳۲۶ در روزنامه‌های شیراز همچون پارس و بهار ایران، و سپس در مجله‌ها و روزنامه‌های تهران همچون اطلاعات، کیهان، سخن، فردوسی، نگین، روشنفکر، امید ایران، پیام نوین، راهنمای کتاب، آینده، آدینه، کلک، کیهان فرهنگی، نیستان و ادبیات داستانی، مقاله‌ها و مطالب متعددی در زمینه‌های تاریخ، فلسفه، جامعه‌شناسی و هنر نوشته است.

دستغیب تاکنون بار‌ها مورد تجلیل و تقدیر قرار گرفته نشان‌های مختلفی دریافت کرده است. وی در سال ۱۳۷۴ از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان منتقد نمونه برگزیده شد و لوح سپاس خدمات فرهنگی دریافت کرد. در سال ۱۳۸۲ طی مراسمی در صدا و سیما، به عنوان چهره‌ی ماندگار در رشته نقد ادبی شناخته شد و موفق به دریافت لوح تقدیر و جایزه شد. در سال ۱۳۹۵ از سوی انجمن آثار و مفاخر استان فارس، نشان ارزشمند مفاخر استان فارس، به این منتقد ادبی و نویسنده شیرازی اهدا شد.