بهرام نادی گفت: فرونشست نامتقارن در سازه‌های طولانی‌تر مثل لوله‌های فاضلاب، خطوط انتقال سوخت و تاسیسات شهری، عوارض خطرناک تری دارد و از این جهت اختلاف فرونشست در شهر اصفهان خطرپذیری این خطه را بیشتر کرده است.

او در ادامه یادآور شد: اگر زمین به صورت یکپارچه فرو بنشیند آسیب آنچنانی نخواهیم داشت، اما خطر زمانی است که زمین یکپارچه پایین نمی‌رود.

به گفته نادی، فرونشست در شهر اصفهان نامتقارن است و یک جای شهر فرو می‌نشیند و جای دیگر فرونشست وجود ندارد و این همان خطری است که در بین شهرها، اصفهان را خطرپذیرتر کرده است.

عضو کارگروه فرونشست استان اصفهان گفت: فرونشست نامتقارن موجب بروز ترک یا چرخش در سازه‌ها شده است، اما این اختلاف فرونشست در سازه‌هایی که طولانی‌تر است خطرناک‌تر است و از این جهت خطوط انتقال آب یا خطوط انتقال سوخت در معرض آسیب قرار دارند.

نادی گفت: در شهر‌هایی مثل تهران که قسمت اعظمی از شهر نزدیک کوهپایه است، فرونشست کمتر از شهر‌هایی است که در دشت قرار دارد و در آن‌ها ضخامت آبرفت زیاد است.

او افزود: اینکه می‌گوییم شهر اصفهان با خطر بیشترِ فرونشست روبه روست، به طور دقیق به این دلیل است که بخش اعظم این شهر روی آبرفت قرار دارد و از این رو خطر پذیرتر از شهر‌های دیگر است.

عضو کارگروه فرونشست استان اصفهان در توضیح بیشتر گفت: افت آب زیرزمینی در مناطق آبرفتی و جا‌هایی که خاک داشته باشیم، فرونشست را رقم می‌زند، بنابراین اگر هم خاک و هم اُفت آب زیرزمینی را داشته باشیم، ظرفیت فرونشست بالا خواهد بود.

نادی تصریح کرد: ضخامت آبرفت در مناطق شهری به طور مثال در میدان نقش جهان حدود ۱۰۰ تا ۱۲۰ متر، در منطقه‌ای مثل ورزشگاه نقش جهان، حدود ۲۰۰ متر و در منطقه‌ای مثل حبیب آباد حدود ۳۰۰ متر است. در این مناطق به ازای پایین رفتن هر متر آب زیرزمینی، حدود یک سانتی متر در خاک‌های درشت دانه و حدود ۲ سانتی متر در خاک‌های ریز دانه فرونشست وجود دارد.

این کارشناس ژئوتکنیک افزود: بنابراین اگر ضخامت آبرفت به طور مثال در منطقه‌ای ۱۰۰ متر باشد، مفهوم این است که در شرایط تحکیمی حدود یک متر ظرفیت فرونشست خواهیم داشت، اما در مناطق کوهستانی یا نزدیک کوه که سطح آب زیرزمینی وجود ندارد یا در قسمت‌های جنوبی رودخانه زاینده رود یا مناطقی مثل شهید کشوری که به لایه سنگ برخورد می‌کنیم، امکان فرونشست وجود ندارد.

منبع:ایرنا