بیماری‌های قلبی عامل شماره یک مرگ و میر در ایالات متحده آمریکا هستند و درمان‌های مربوط به آن‌ها هنوز هم به طور حیرت‌آوری محدود هستند. به غیر از کاهش سطح کلسترول با استاتین‌ها، بیشتر درمان‌ها مانند پیشگیری از دیابت و فشار خون بالا، یا بهبود رژیم غذایی و ورزش، درمان‌های غیر مستقیم به حساب می‌آیند.

تحقیقاتی جدید به رهبری گروهی از دانشگاه میشیگان نشان می‌دهد که یک پروتئین ایمنی ممکن است عامل اصلی بروز تصلب شرایین یا ضخیم شدن شریان‌های قلب باشد. این کشف امکان توسعه طیف وسیعی از درمان‌های جدید را فراهم می‌کند.

سلیم هایک (Salim Hayek)، نویسنده ارشد این مطالعه جدید، توضیح می‌دهد: مورد هدف قرار دادن این مؤلفه ایمنی راهی برای درمان این بیماری قلبی است.

این تحقیقات جدید بر روی یک پروتئین ایمنی به نام «suPAR» متمرکز شده است. این پروتئین توسط مغز استخوان تولید می‌شود و به عنوان یک تنظیم کننده کلی فعالیت سیستم ایمنی عمل می‌کند.

سال‌ها است که محققان «suPAR» را به عنوان یک نشانگر زیستی مؤثر برای فعالیت ایمنی شناخته‌اند. سطوح بالای «suPAR» با همه چیز از سرطان گرفته تا دیابت مرتبط است، اما به تازگی مشخص شده که این پروتئین نقشی سببی در بیماری‌های کلیوی ایفا می‌کند. مطالعات پیش‌بالینی نشان داده‌اند که مهار «suPAR» می‌تواند از آسیب کلیوی جلوگیری کرده یا حتی آن را معکوس کند. این بدان معناست که پروتئین گفته شده ممکن است بیشتر از آنچه پیش از این تصور می‌شد با بروز بیماری ارتباط داشته باشد.

در این مطالعه جدید با استفاده از سه رویکرد مختلف، پتانسیل «suPAR» به عنوان یک عامل ایجاد کننده بیماری‌های قلبی عروقی بررسی شد. ابتدا، محققان گروهی متشکل از ۵۰۰۰ نفر را در یک مطالعه مربوط به تصلب شرایین بررسی کردند. آن‌ها دریافتند که سطوح بالاتر «suPAR» به طور قابل توجهی با نرخ بیشتر بروز عارضه‌های قلبی عروقی ارتباط دارد.

گام بعدی در این تحقیق، جستجوی گونه‌های ژنتیکی بالقوه‌ای بود که می‌توانستند بر سطوح «suPAR» تأثیر بگذارد. محققان با نگاهی به مجموعه داده‌ای متشکل از اطلاعات ۲۴ هزار نفر دریافتند که یک نوع خاص از ژن به نام «PLAUR» می‌تواند با سطوح بالاتر «suPAR» در خون مرتبط باشد. آن‌ها با ردیابی این نوع ژن در ۵۰۰ هزار نفر، دریافتند که این ژن می‌تواند با نرخ بالاتر تصلب شرایین مرتبط باشد.

جورج هندی (George Hindy)، نویسنده اول این مطالعه، می‌گوید: ما همچنین دریافتیم که شرکت‌کنندگانی که فاقد یک نسخه از ژن «PLAUR» هستند، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در آن‌ها کمتر است.

آخرین قطعه در این پازل بررسی این موضوع بود که چگونه «suPAR» می‌تواند به ایجاد تصلب شرایین کمک کند. در اینجا، محققان سطوح «suPAR» را در مدل‌های موش افزایش دادند. آن‌ها دریافتند که پلاک‌ها در شریان‌های حیوانات نسبت به طرز چشمگیری افزایش یافته است.

دنیل تایرل (Daniel Tyrrell) از نویسندگان این مطالعه توضیح می‌دهد: به نظر می‌رسد سطوح بالای «suPAR» سلول‌های ایمنی را فعال می‌کند و این سلول‌ها واکنش بیش از حدی به محیط‌های دارای کلسترول بالا نشان می‌دهند که باعث ورود این سلول‌ها به دیواره عروق خونی شده و تسریع پیشرفت تصلب شرایین می‌شوند.

در نهایت، این یافته‌های جدید به توسعه روشی کاملاً جدید برای درمان بیماری‌های قلبی منجر خواهد شد. مهار «suPAR» می‌تواند به طور قابل قبولی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش دهد.

درحال حاضر درمان‌هایی وجود دارند که از این روش استفاده می‌کنند. آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و مهارکننده‌های مولکول کوچکی که «suPAR» را هدف قرار می‌دهند، نتایج امیدوارکننده‌ای در مطالعات بالینی با تمرکز بر بیماری‌های کلیوی نشان داده‌اند.

هایک گفت: امیدوارم بتوانیم این درمان‌ها را طی سه تا پنج سال آینده به بیماران خود ارائه دهیم.

منبع: نیواطلس