شاهوردی گفت: پیش از این سه اثر تاریخی و طبیعی خراسان جنوبی شامل باغ و عمارت اکبریه بیرجند، بیابان لوت و قنات بلده فردوس در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده همچنین روستای خراشاد (توبافی) در حوزه صنایع دستی، روستای جهانی است.

او افزود: ژئوپارک طبس نیز به عنوان سومین ژئوپارک ایرانی اواخر هفته گذشته رأی مثبت شورای عالی ژئوپارک‌های جهانی یونسکو را دریافت کرد بنابراین آثار ثبت جهانی در استان خراسان جنوبی به پنج مورد رسید که نشان از غنای تاریخی و فرهنگی این منطقه دارد.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی بیان کرد: معمولا یونسکو به دلیل درک دوره‌های زمین‌شناسی مناطقی را به عنوان ژئوپارک مشخص کرده که ژئوپارک طبس نیز یکی از این مناطق است.

او با اشاره به اینکه مطالعات ژئوپارک طبس از سال ۱۳۸۹ آغاز شد ادامه داد: این ژئوپارک با مساحت ۲۲ هزار و ۷۷۱ کیلومتر مربع دارای ۳۹ ژئوسایت زیرمجموعه است که جذابیت‌های زمین‌شناختی فرهنگی و طبیعی قابل توجهی دارد و یکی از مراکز مورد توجه خاص زمین‌شناسان ایران و جهان است.

شاهوردی اظهار کرد: تعدادی از روستا‌های هدف گردشگری، اماکن مرتبط با میراث فرهنگی مانند ارگ کهن طبس، سد کریت، کال جنی، باغ گلشن، امامزاده حسین بن موسی الکاظم (ع) از جمله این ژئوسایت‌های شهرستان طبس هستند.

او گفت: مباحث گردشگری در ابعاد مختلف طبیعی، تاریخی، فرهنگی و شناخت دوره‌های زمین‌شناس در ژئوپارک برای علاقه‌مندان این حوزه فراهم می‌شود.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی افزود: حدود چهار سال همکاران مدیریتی ژئوپارک طبس و یک تیم اجرایی نسبت به آماده‌سازی زیرساخت‌هایی که نیازمند ثبت یونسکو بود و آموزش‌های مربوط به آن اقدام کردند که جای قدردانی و خداقوت دارد.

او گفت: اولین ژئوپارک ایرانی که ثبت یونسکو شد، قشم بود سپس ژئوپارک ارس شهریور امسال تایید یونسکو را برای ثبت جهانی دریافت کرد و سومین ژئوپارک نیز مربوط به شهرستان طبس است.

شاهوردی بیان کرد: ثبت جهانی ژئوپارک طبس اتفاق بسیار مبارکی است که می‌تواند زمینه جذب گردشگران زیادی را به خراسان جنوبی فراهم کند.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی از شهرستان طبس به عنوان یکی از قطب‌های گردشگری استان و کشور نام برد و افزود: روستا‌های هدف گردشگردی منحصر به‌فرد مانند اصفهک، ازمیغان، کریت، خرو، مناطق نمونه گردشگری، آثار تاریخی، اقامتگاه‌های بوم‌گردی، امامزاده، مجتمع‌های گردشگری و ظرفیت‌های گردشگری زیادی در این شهرستان وجود دارد.

شاهوردی با اشاره به اینکه طبس سالانه میزبان شمار زیادی از گردشگران داخلی و خارجی است گفت: وجود یک اثر ثبت جهانی در کنار این ظرفیت‌ها سبب می‌شود خدمات‌دهی و به تبع آن امکانات زیرساختی مناسب برای جذب گردشگر به‌ویژه گردشگران علاقمند به مباحث طبیعی و زمین‌شناسی در منطقه فراهم شود.

او اضافه کرد: پرونده سه کاروانسرا در طبس و یک کارونسرا در شهرستان سرایان نیز به یونسکو ارسال شده همچنین پرونده آسبادها، قلعه‌ها و قنوات نیز در دست تدوین و گردآوری اطلاعات است که امیدواریم در سهمیه‌بندی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و یونسکو در فرصت‌های آتی به یونسکو ارائه شود.

ژئوپارک‌ها و به عبارتی پارک‌های زمین‌شناسی (Geology Park)، گستره‌ای از پدیده‌ها و میراث زمین‌شناسی، جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی ارزشمند هستند که باید توان افزایش توسعه اقتصادی جوامع محلی و جلب همکاری‌های مردمی را داشته باشند و به‌صورت پایدار حفظ و مدیریت شوند. یونسکو به منظور درک دوره‌های زمین‌شناسی مناطقی را به عنوان ژئوپارک مشخص کرده است و ایده تاسیس ژئوپارک در سال ۱۹۹۹ عملی شد.

ژئوپارک طبس در شمال غربی استان خراسان جنوبی و در مسیر ارتباطی جنوب و غرب به شرق و شمال شرق ایران، در منطقه‌ای با اقلیم بیابانی همراه با آب و هوای گرم و خشک قرار دارد. این ژئوپارک سه بخش مرکزی، دیهوک و دستگردان را در بر می‌گیرد. تنوع بالای پدیده‌های کم‌نظیر زمین‌شناسی موجب شده تا این منطقه در میان زمین‌شناسان به «بهشت زمین‌شناسی ایران» مشهور شود.