نتایج مطالعات دانشمندان نشان داده که فاکتورهای تغییرپذیر سبک زندگی مانند کیفیت و مدت زمان خواب ممکن است تاثیر بیشتری بر سطح هوشیاری صبحگاهی نسبت به عوامل ژنتیکی داشته باشند. این نتایج نشان می دهد که مداخلات انجام شده در سطح فردی و اجتماعی با هدف قرار دادن فاکتورهای غیر ژنتیکی می تواند به کاهش پیامدهای منفی مرتبط با اختلال هوشیاری کمک کند.

متیو واکر نویسنده  مطالعه و از محققان دانشگاه کالیفرنیا گفت: امیدواریم یافته های ما به اطلاع رسانی بیشتر و بهینه سازی هوشیاری کمک کند. این موضوع به ویژه در زمینه آموزش که هوشیار بودن برای کسب دانش در کلاس درس ضروری است، بسیار مهم است. در اینجا،نتایج ما نشان می دهد که تغییر ساعت آغاز کلاس‌های درس و اجتناب از صبحانه با شاخص گلیسمی بالا ممکن است منجر به هوشیاری مطلوب هنگام صبح شود.

اختلال در هوشیاری و عوامل خطر

اینرسی خواب به مرحله ای از اختلال در هوشیاری و عملکرد اشاره دارد که بین خواب و بیداری رخ می دهد و می تواند بین چند دقیقه تا چند ساعت پس از بیدار شدن ادامه پیدا کند. اگرچه این یک پدیده رایج است اما می تواند تاثیر عمیقی بر بهره وری و ایمنی افراد داشته باشد. به طور خاص، اینرسی خواب می تواند بر سطح ایمنی کارگران در مشاغل خطرناک تاثیر بگذارد یا تصمیم گیری کارکنان بخش خدمات اضطراری از جمله کادر درمان و آتش نشانان را مختل کند که در نتیجه می تواند ایمنی دیگران را تحت تاثیر قرار دهد.

علاوه بر این کاهش سطح هوشیاری در طول روز به دلیل خواب ناکافی با کاهش بهره وری و افزایش خطر تصادفات رانندگی همراه است. هرچند، شواهد علمی کافی در مورد عوامل موثر بر سطح هوشیاری پس از بیدار شدن از خواب وجود ندارد.

در این بررسی، محققان عوامل مرتبط با تغییرات روزانه در سطح هوشیاری صبحگاهی را ارزیابی کردند. آنها تاثیر خواب شب قبل، فعالیت بدنی در روز قبل، ترکیب غذایی صبحانه و سطح قند خون بعد از صبحانه را بر هوشیاری صبحگاهی ارزیابی کردند.

محققان در بررسی انجام شده ارتباطی بین مدت زمان خواب و زمان خواب با سطح هوشیاری صبحگاهی پیدا کردند. به طور خاص، زمانی که یک فرد بیشتر از حد معمول بخوابد یا دیرتر از زمان معمول خود از خواب بیدار ‌شود، بیشتر احتمال دارد که صبح روز بعد سطح بالاتری از هوشیاری را نشان دهد.

همچنین نتایج بررسی‌ها حاکی از آن است سطح بالاتر فعالیت بدنی در روز قبل با افزایش سطح هوشیاری صبحگاهی همراه بود. هرچند، سطح فعالیت بدنی طی ساعاتی از روز با سطح هوشیاری صبحگاهی رابطه مثبت داشت و فعالیت بدنی در طول شب با هوشیاری کمتر صبحگاهی همراه بود.

سپس محققان تاثیر ترکیب درشت مغذی ها در وعده صبحانه را بر سطح هوشیاری صبحگاهی بررسی کردند. شرکت کنندگان صبحانه‌های استاندارد منطبق با کالری را که دارای ترکیبات غذایی متفاوت بود از جمله خوراکی‌های حاوی کربوهیدرات، پروتئین و فیبر بالا را دریافت کردند.

به گزارش مدیکال نیوز تودی، محققان مشاهده کردند: مصرف یک صبحانه حاوی کربوهیدرات بالا با سطح بالاتری از هوشیاری صبحگاهی همراه بود. در مقابل، صبحانه حاوی پروتئین بالا با سطح هوشیاری کمتری مرتبط بود.