علیرضا گچ‌کوبان گفت: کمبود شدید نیروی پرستار یکی از مشکلات این صنف است که این مساله علاوه بر تاثیر در کیفیت کار، به ضرر مردم است، در حالت استاندارد کشوری، تعداد پرستار به ازای هر تخت، ۱.۵ نفر است، اما این عدد در خوزستان ۰.۶۷ نفر است یعنی در شهر‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز تعداد پرستار به ازای هر تخت، یک سوم استاندارد کشوری است.

به گفته او بیشتر پرستاران در بخش‌های ICU کار را به صورت تجربی یاد می‌گیرند و به ندرت پرستار تخصصی فارغ‌التحصیل داریم. به دلیل اینکه تفاوتی در حقوق بین پرستار دارای مدرک لیسانس با پرستار کارشناسی ارشد وجود ندارد، بسیاری حاضر به ادامه تحصیل نیستند.

به گفته او شرایط آب و هوایی و نداشتن امکانات رفاهی موجب شده، پرستاران به شهر‌های دیگر مهاجرت کنند تا حداقل در شهر خوش آب و هوا کار کنند؛ در خوزستان علاوه بر مهاجرت پرستاران به خارج از کشور، مشکل مهاجرت پرستار به استان‌های دیگر نیز وجود دارد.

گچ‌کوبان با تاکید بر لزوم نگهداشت پرستاران در خوزستان ادامه داد: پرستاران فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های علوم پزشکی خوزستان حتی طرح خود را در استان‌های دیگر می‌گذرانند، با توجه کمبود نیرو، سال‌ها است پرستاران در حال اضافه کاری اجباری هستند، اما پنج ماه است که مبلغ این اضافه‌کاری‌ها پرداخت نشده است. امسال تاکنون کارانه نیز دریافت نکرده‌ایم.

رئیس نظام پرستاری اهواز می گوید: سال است که قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری در کشوی وزارت بهداشت خاک می‌خورد؛ دو سال از تأکید مقام معظم رهبری در مورد اجرای این قانون گذشته است و در نهایت، اواخر سال گذشته اجرای این قانون ابلاغ شد و امسال مبالغی به عنوان قانون تعرفه‌گذاری به عنوان حق‌السکوت پرداخت شد که همان نیز آن قدر اختلاف بین پرسنل ایجاد کرد که صدای همه درآمد.

این مقام مسئول گفت: ارقام تعرفه خدمات پرستاری از ۱۰۰ هزار تا ۵ میلیون تومان بود؛ در یکی از بیمارستان‌های اهواز بابت یک ماه تعرفه خدمات پرستاری ۲۷ هزار تومان پرداخت شد که این مبلغ معادل تزریق یک آمپول در مطب نیز نیست، حدود پنج شش پرستار خوزستانی به دلیل ابتلا به کرونا فوت کردند، اما متاسفانه همچنان اعلام شهید بودن این پرستاران درگیر بروکراسی اداری است.

به گفته او دلیل اصلی درگیری مردم با پرستاران این است که به دلیل شرایط جامعه، همیشه عصبانی هستند و با کوچکترین تلنگری خشم را بروز می‌دهند، از طرف دیگر به دلیل کمبود نیرو، خدمات شایسته‌ای به مردم ارائه نمی‌شود؛ وقتی یک بیمار دو سه ساعت در اورژانس است و کسی بالای سرش نمی‌رود، مردم ناراحت می‌شوند.