مرگ در انتظار همه ماست، اما ناشناخته بودن میتواند آن را به پدیدهای ترسناک تبدیل کند. چه پایانی یکباره باشد و چه زوال آهسته پیری، بسیاری از ما در طول زندگی به این فکر میکنیم که مردن چگونه است. دکتر سم پرنیا طی ۲۵ سال گذشته زندگیاش را صرف فهمیدن پاسخی برای این سوال کرده است.
او پس از انجام تحقیقات گسترده در ۲۵ بیمارستان در سرتاسر بریتانیا و ایالات متحده تعدادی از مواردی را کشف کرد که افرادی که از تجربه نزدیک به مرگ جان سالم به در برده بودند با آن مواجه شدند.
بیشتربخوانید
مطالعه دکتر پرنیا شامل ۵۶۷ نفر بود که متاسفانه تنها ۵۳ نفر -کمتر از ۱۰ درصد- از آنها زنده ماندند و در مجموع تنها ۲۸ شرکت کننده به اندازه کافی خوب بودند تا بتوانند پس از این حادثه به سوالات پاسخ دهند که البته همگی خاطراتی از دقایق پایانی زندگی خود نداشتند.
در این میان شش شرکت کننده گزارش دادند که تجربههای ماورایی داشتند و سه نفر تجربیاتی رویاگونه که شامل آوازخوانی یک ماهیگیر بود. شش نفر از ۲۸ شرکت کننده تجربه مردن را به خاطر داشتند. این خاطرات شامل یک زن بود که شنیده بود مادربزرگِ مُردهاش به او میگفت به جسمش برگردد.
برای داشتن مجموعه بزرگتری از شواهد، ۱۲۶ بازمانده حمله قلبی هم گزارشهایی از تجربه خود ارائه کردند.
این افراد در رابطه با آنچه از سر گذرانده بودند پنج درون مایه اصلی داشتند:
احساس کردن احیای قلبی ریوی (CPR)
شنیدن صحبتهای تیم پزشکی
آگاه بودن از فعالیتهای مراقبتهای ویژه پس از CPR
احساس حرکت کردن به سوی یک مقصد شبیه به خانه
ارزیابی زندگی
برخی از افراد نیز خاطرات ترسناکی را به یاد آوردند. یکی باور داشت که در حال سوختن در جهنم بود، که البته به عقیده دکتر پرنیا دلیل آن میتواند این باشد که این احتمال وجود دارد که مغز مداخلات پزشکی برای زنده نگه داشتن فرد را اشتباه تفسیر کند.
منبع: روزیاتو