«پی‌کِی» فیلمی کمدی و فانتزی هندی به کارگردانی راجکومار هیرانی و ساخته شده در سال ۲۰۱۴ است که سومین فیلم پرفروش تاریخ سینمای هند محسوب می‌شود. فیلم‌نامه فیلم را هیرانی و آبیجات جوشی نوشته‌اند. این فیلم در ۱۵ روز اول اکران خود تمام رکورد‌های فروش را جا‌به‌جا کرد. این فیلم یکی از محبوب‌ترین کمدی بالیوودی در خارج از هند محسوب می‌شود. 

محسن حبیبی، مدرس و عضو هیئت علمی دانشگاه در برنامه «نقد آورد» رادیو نمایش درباره فیلم «پی‌کِی» از راجکومار هیرانی گفت: در خصوص فیلم «پی‌کِی» که اشاره کردید جزو فیلم‌های پر فروش هند است، دو داستان پیش می‌آید. البته داستان‌ها در یکجا گره خوردند و آن هم اعتقادات دینی است. آنچه مانع رسیدن دختر و پسر در داستان عاشقانه می‌شود، تفاوت دینی است. در جوامعی مثل هندوستان ارتباط مذهبی باوجود سهل بودن، خیلی هم سخت است.

حبیبی ادامه داد: هند خیلی عجیب و غریب است. از تکثر خدایان در هندو‌ها گرفته تا توحید‌های محض عرفانی که در انواع هندو‌ها دیده می‌شود. از حیوان‌پرستی و بت‌پرستی در هند بگیرید تا مذاهب و گرایش‌هایی که کاملاً عرفانی موحدانه است. باوجود  سهل‌گیر بودن اعتقادات در هند، ولی مدام در هندوستان مشکل ارتباطی بین ادیان و مذاهب وجود دارد. به عنوان مثال، هندو‌ها غیر هندو‌ها (مسلمانان) را نجس می‌دانند. به همین دلیل، وقتی اکثر مسلمانان از آن کشور جدا می‌شوند، اسم خود را پاکستان می‌گذارند. یعنی سرزمین پاکان. 

این عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه اختلاف دینی و مذهبی در هندوستان و مشکل ارتباطی بین مسلمان و هندو‌ها وجود دارد، افزود: اینکه یک مسلمان بتواند با هندو یا هندو با یک مسیحی ازدواج کند، در بسیاری از خانواده‌ها دچار مشکلات شدید است. این مشکل در ابتدای فیلم دیده می‌شود تا اینکه آن آدمِ فضایی برای اکتشاف می‌آید تا ببیند در آن سیاره چخبر است. 

وی توضیح داد: این آدم فضایی آگاهی ندارد و نمی‌تواند صحبت کند. گردبندی که او دارد، راه ارتباطی‌اش با آن سیاره است. اما گردنبند به سرقت می‌رود. داستان به اینجا می‌رسد که باید از خدا کمک بگیرد. در یکجای داستان دختری که از خارج بر می‌گشته با این آقا در مترو برخورد می‌کند و می‌بیند که سوژه قالب توجهی است. در نهایت بعد از صحبت با این مرد متوجه می‌شود که او گیر کرده و نمی‌تواند بفهمد که مذاهب و ادیان مختلف چه می‌گویند. 

حبیبی گفت: اینجاست که گره داستان اول و دوم را می‌فهمیم. از همان ابتدای داستان هم اختلافات مذهبی است که این دو را از هم دور کرده است. فیلمساز می‌خواهد به ما نشان دهد که آنچه ادیان از دین، آیین، اعتقادات و خدا به ما عرضه می‌کنند، نامفهوم است و نتیجه‌گیری آن نامشخص است. داستان «پی‌کِی» بحث فلسفی جدی در زبان است. اینکه یک نفر از فضا آمده و هیچ‌چیز نمی‌داند، درحالی که با ارتباط با یک خانم می‌تواند آگاه باشد. این سوال پیش می‌آید که بدون زبان، بدون فرهنگ، بدون ارتباطات می‌توان به اندیشه رسید یا خیر. «پی‌کِی» نشان می‌دهد فردی که از فضا آمده، با انتقال اطلاعات می‌تواند زبان و همه چیز را داشته باشد.