شهمیرزاد باغ شهری است ایستاده در میانه کویر و جنگل. در ٢٠کیلومتری شمال شهر سمنان. حالا دیگر شهرها، کوچه‌باغ‌ها را به خاطره‌ها سپرده‌اند، این‌جا، اما کوچه‌ها، همه کوچه باغ‌اند و شهر تکیه داده به درختان گردو.

شهر با کوچه باریک و درختان سر به آسمان کشیده‌اش، با سایه بلند درختان گردو و سمفونی گوشنواز تبریزی‌ها در باد، کلکسیونی است از درهای قدیمی. درهای چوبین کلون‌دار که هرکدام رو به باغ‌های گردو و خانه‌باغ‌های دلگشا باز می‌‎شوند.

در منابع تاریخی قدمت درختان گردو در شهمیرزاد را تا ۳ هزار سال هم عنوان کرده اند.درختان گردو ریشه در فرهنگ و زبان مردم این منطقه دارد به طوری که مردم شهمیرزاد در گذشته درخت گردو را به عنوان مهریه برای دختران خود قرار می‌دادند.

در میان همه مناطقی که تولید گردو در ایران به نام آنهاست، شهمیرزاد یکی از مهمترین شهرهاست که حالا بزرگترین باغ گردوی جهان را هم در خود جای داده است. باغی ٧٥٠ هکتاری که مجموعه متنوعی از گونه‌های گردو و بیش از ٢٠ نوع اختصاصی گردو در آن کشت می‌شود و برخی انواع آن مانند شهمیر و شاهمیر دارای برند جهانی هستند.

کیفیت بالا و مغز سفید وپرچرب گردو این منطقه باعث شده است تا این محصول به عنوان نمادی برای شهمیرزاد تبدیل شود.

تا آخرِ پاییز قصه کوچه‌های شهمیرزاد همین است. این شهر است و کوچه‌باغ‌هایش و چشمان جست‌وجوگر آدم‌ها که هر ازگاهی خم می‌شوند برای نجات گردو‌های غلطان، گردوهای بازمانده که روی زمین‌های شیبدار شهمیرزاد قِل‌قل‌زنان می‌روند تا به نقطه توقفی برسند.