همان طور که در تابستان امسال در منطقه مدیترانه مشاهده شد، هواپیما‌ها یا هلیکوپتر‌های آتش نشانی تنها وسیله‌ هایی هستند که آتش نشانی‌ها برای مقابله با آتش سوزی‌های بزرگ در جنگل‌ها دارند.

هواپیما‌ها می‌توانند به سرعت مقادیر زیادی آب را حتی روی آتش سوزی‌های مسیر‌های صعب العبور پرتاب کنند.

مرکز هوافضای آلمان (DLR) شش سال است که میزبان برنامه "چالش‌های طراحی" (Design Challenges) برای دانشمندان جوان بوده است.

موضوع امسال، ارائه طرح‌هایی برای هواگرد‌های آتش نشان آینده بود که شش تیم طرح‌های خود را ارائه کردند.

هواپیما‌های آتش نشانی فعلی معمولاً هواپیما‌های نظامی تبدیل شده به هواگرد‌های آتش نشانی یا هواپیما‌های مسافربری قدیمی یا هلیکوپتر‌هایی با مخازن آتش نشانی هستند. تنها دو هواپیمای تخصصی آتش نشانی در سراسر جهان در حال تولید هستند. هر دو قایق‌های پرنده آبی و خاکی هستند که می‌توانند هم روی آب و هم پروازگاه‌ها فرود بیایند.

شرکت د هویلند کانادا (De Havilland Canada) از سال ۱۹۹۴ هواگرد آبی خاکی CL-۴۱۵ را تولید می‌کند که این هواگرد می‌تواند تا ۶۰۰۰ لیتر آب را حمل کند. قایق جت پرنده روسی Beriev Be-۲۰۰ نیز از سال ۱۹۹۸ پرواز می‌کند و به اندازه یک جت تجاری کوچک است و حدود ۱۱۰۰۰ لیتر آب در خود جای می‌دهد؛ اما گفتنی است CL-۴۱۵ بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و توسط فرانسه، اسپانیا و یونان نیز استفاده می‌شود.

برنامه چالش طراحی مرکز هوافضای آلمان در سال ۲۰۲۲

برنامه چالش طراحی امسال صرفاً در مورد طراحی هواگرد‌های آینده نگر نبود. وظیفه محققان طراحی ناوگانی از هواگرد‌ها بود که در یک عملیات اطفای حریق به طور جمعی حداقل ۱۱۰۰۰ لیتر آب را روی آتش بریزند. این به گروه‌ها بستگی داشت که تصمیم بگیرند از چه تعداد هواگرد استفاده کنند و میزان بار آن‌ها چقدر باشد.

در زیر الزامات یک هواگرد مناسب آمده است:

هواگرد‌ها یا باید در پروازگاه‌ها سوخت گیری کنند یا از دریاچه ها، رودخانه‌ها یا اقیانوس‌ها آب بگیرند.

این هواگرد می‌تواند توسط خلبان کنترل شود یا از راه دور از زمین کنترل شود یا به صورت مستقل و بدون سرنشین باشد.

عملیات استقرار باید در شب و در شرایط دید نامناسب نیز امکان پذیر باشد.

حداکثر آب ممکن باید در عرض ۲۴ ساعت به محل آتش سوزی تحویل داده شود.

باید از هواگرد‌های چند منظوره استفاده کرد که می‌توانند به عنوان هواگرد مسافربری یا باری نیز به کار گرفته شوند.

ساخت این هواگرد باید تا سال ۲۰۳۰ عملیاتی شود.