آنالیز‌های ژنتیکی در موش‌های UM-HET۳ مورد استفاده در برنامه آزمایش مداخلات ، جایگاه‌های طول عمر خاص جنسی و سنی را برجسته می‌کند.تیمی از محققان وابسته به چندین موسسه در سوئیس و آمریکا شواهدی را گزارش می‌دهند که ژنتیک طول عمر تحت تأثیر جنسیت و سن قرار دارد.

این گروه در مقاله خود که در مجله Science منتشر شده است، مطالعه خود را در مورد پیری در موش‌ها و انسان‌ها شرح می‌دهد.دانشمندان سال‌هاست که روند پیری را مطالعه می‌کنند ، اما هنوز توضیح خوبی برای اینکه چرا موجودات زنده پیر می‌شوند و چرا برخی از آن‌ها بیشتر از بقیه عمر می‌کنند ، ندارند.

در این تلاش جدید ، محققان به این فکر افتادند که آیا چیزی در ژنوم طول عمر یک گونه به طور متوسط ​​نقش دارد.

محققان با اشاره به اینکه تیم دیگری مجموعه داده بسیار بزرگی از اطلاعات مربوط به پیری را در نزدیک به ۳۰۰۰ موش ایجاد کرده است ، دریافتند که این داده‌ها حاوی اطلاعات ژنتیکی نیز می‌باشد.

آن‌ها پس از دسترسی به پایگاه داده ، آن اطلاعات ژنتیکی را تجزیه و تحلیل کردند و به طور خاص ، آن‌ها نقشه برداری مکان صفت کمی را انجام دادند.آن‌ها مکان‌های متعددی را پیدا کردند که می‌توانند با طول عمر مرتبط باشند، برخی از آن‌ها مختص یک جنس بودند.

آن‌ها همچنین دریافتند ، موش‌هایی که در سال‌های اولیه‌شان وزن بیشتری داشتند یا حجم بستر کوچک‌تری داشتند ، جوان‌تر می‌میرند.همان ژن‌هایی که با پیری مرتبط هستند ممکن است در دو ویژگی دیگر نیز نقش داشته باشند.

محققان همچنین دریافتند که به نظر می‌رسد ژن‌های مرتبط با پیری که جداسازی کرده‌اند تا مراحل آخر زندگی یک فرد معین غیرفعال هستند.

محققان سپس داده‌های موجود در بانک‌های زیستی عمومی را مطالعه کردند و ژن‌های انسانی را یافتند که به نظر می‌رسد همان نقش ژن‌های مرتبط با سن در موش‌ها را بازی می‌کنند.

در مرحله بعد ، آن‌ها ژن‌های مشابهی را در یک نوع کرم جست‌وجو کردند و یافتند غیرفعال کردن این ژن‌ها بر طول عمر آن‌ها تأثیر گذاشت.

محققان اذعان می‌کنند ، تحقیقات آن‌ها تنها یکی از گام‌های متعدد در جهت اثبات این است که انسان‌ها و سایر حیوانات دارای ژن‌هایی هستند که نقش مستقیمی در کنترل طول عمر دارند.

منبع: سایت مدیکال اکسپرس