دنیایشان ساکت است و سکوت را با همه ژرفای وجودشان احساس می‌کنند. هنرشان شنیدن «با چشم» است! همه وجودشان قلبشان و همه قلبشان، نگاهشان است و نگاهشان سرشار از کلام و سخن. ناشنوایان را میگویم. از آنان که با زبان بی زبانی سخن می‌گویند.

محمدرضا دهنوی یکی از این ناشنوایان است که ناشنوای مطلق هم هست. او با آنکه ناشنواست توانست این ورزش باستانی (زورخانه) را از نوجوانی شروع کند و ۱۰ سالی است که به طور مداوم درزورخانه امیرکبیر حضور دارد.

 پدرمحمدرضا می‌گوید: محمدرضا از سن ۵سالگی دارای این معلولیت است. یکی از دلایلی که او شروع به این ورزش باستانی کرده این است که پدر و دو برادران محمدرضا این ورزش را انجام می‌دادند و باعث علاقه محمدرضادهنوی به این رشته شده اند.

 چوبدار رئیس زورخانه که از پیشکسوتان این ورزش هم هست درباره محمدرضادهنوی می‌گوید: او ۱۰ سال است که به صورت مداوم در زورخانه امیرکبیر حضور دارد و این ورزش را انجام میدهد.

او افزود: محمدرضا هنوز رتبه‌ای ندارد ولی زمانی که میخواهد وارد زورخانه شود با ضرب واردش می‌کنند که این یک رتبه است.

شیخ زاده رئیس هیئت ورزش‌های ناشنوایان خراسان رضوی گفت: ۵۲هیئت ورزشی داریم یکی ازاین هیئت‌ها، هیئت ورزش‌های ناشنوایان خراسان رضوی است که ورزشکاران در ۱۸ ورزش در سطح قهرمانی فعالیت دارند مانند رشته‌های فوتسال، فوتبال، جودو و تنیس روی میز. 

اوادامه داد:ولی این ورزش باستانی راکه شمامی بینید، نادر است که افرادی که ناشنوا هستند، کم پیش می‌آید که این ورزش راشروع کنند، ما شاید درسطح کشور تعدادانگشت شماری ازاین افرادداشته باشیم که دررشته ورزش باستانی فعالیت کنند. واین رشته جزوهیئت ورزش‌های ناشنوایان ثبت نشده است. 

خواستن توانستن است. محمدرضا دهنوی باعلاقه وپشتکارنشان دادندکه ناشنوایان میتوانند دراین رشته ورزشی یاحتی رشته‌های دیگر فعالیت کنند.