حجت‌الاسلام والمسلمین فربهی، کارشناس مذهبی گفت :در واپسین لحظات حیات پیامبر رحمت، آن‌حضرت مردم را جمع کرده و فرمودند: «خداوند قسم یاد کرده که هرگز ظلم هیچ ظالمی را نادیده نگیرد پس شما را به خدا قسم می‌دهم اگر من به کسی از شما ظلم کرده‌ام، بیاید و مرا قصاص کند.

فردی از میان جمعیت گفت: «شما روزی سوار بر مرکب بودی و با چوب دستی‌ات به شکم من زدی! نمی‌دانم اشتباهی بود یا عمدی!»

پیامبر فرمود: «به خدا پناه می‌برم از این‌که بخواهم عمدا به کسی ظلم کنم! ولی به همین اندازه که اشتباهی با چوب دستی‌ام به تو زدم، تو هم مرا قصاص کن!» سپس بلال را فرستادند تا چوب دستی را بیاورد. وقتی چوب دستی را آورد، آن مرد شکم پیامبر را بوسید.

پیامبر فرمودند: «آیا عفو کردی؟! یا قصاص می‌کنی؟!» آن مرد گفت: عفو کردم یا رسو‌ل‌الله.

پیامبر برای آن مرد دعا کردند و گفتند: خدایا تو هم او را عفو کن هم‌چنان‌که او پیامبرت را عفو کرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین فربهی گفت: نکته‌ی مهمی که در این رفتار پیامبر دیده می‌شود آن است که قبل از این‌که از دنیا برود در فکر پاک کردن پرونده‌ی اعمالش بودند بسیاری از افراد تا زنده هستند ظلم‌هایی که به دیگران کرده‌‌اند را فراموش، و یا نسبت به آن‌ها سهل‌انگاری می‌کنند در صورتی که خدا قسم یاد کرده که ظلم هیچ ظالمی را نادیده نگیرد و به حساب او برسد، پس ما باید از این رفتار پیامبر درس بگیریم و قبل از آن‌که مرگ به سراغ ما بیاید، پرونده‌ی اعمالمان را از ظلم‌هایی که به دیگران کرده‌ایم، پاک کنیم.

این کارشناس مذهبی بیان کرد: نکته‌ی دیگری که در این روایت دیده می‌شود آن است که پیامبر خدا نفرمودند: من به هر کسی که ظلم کرده‌ام حلالم کند! متأسفانه نگاه برخی از ما به ظلم‌هایی که کرده‌ایم حلالیت‌طلبی است، شاید همین نگاه باعث شده تا ظلم کردن برای برخی از ما آسان شود، نگاه اول پیامبر و مواجهه‌ی پیامبر، حلالیت‌طلبی نبود بلکه اداء دین او و قصاص‌شدن ما همیشه باید نگاه اولمان این باشد که اگر به کسی دینی داریم دینش را اداء کنیم و اگر به کسی ظلمی کردیم آن ظلم را جبران کنیم

وی افزود: نکته‌ی دیگر این‌‌که پیامبر برای کسی که او را عفو کرد دعا کردند این هم یکی دیگر از صفات پسندیده پیامبر رحمت است که برای ما الگوست. ما اگر در زندگی همین یک سیره را از پیامبر درس می‌گرفتیم، زندگی اجتماعی ما بسیار سالم و با رأفت و رحمت پیش می‌رفت.