در متن پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آمده است:

دلم جواب بلی می‌دهد صلای تو را

صلا بزن که به جان می‌خرم بلای تو را

زبان فارسی عامل مهم وحدت ملی ایرانیان و میراث مشترک همه فارسی زبانان است و تاریخ این کهن‌دیار از پندها، آموزه‌ها و لطایفی نهفته در نهاد این زبان فاخر سرشار گشته که در سالیان متمادی کام دوستداران فرهنگ و حکمت را شیرین و دلنشین ساخته است.

از این رو حفظ، تقویت و گسترش این زبان تمدن‌آفرین، وظیفه‌ای ضروری و ارزشمند برای پاسداری از استقلال و کیان سرزمین و ملت‌مان به شمار می‌رود.

هویت فردی و اجتماعی هر یک از ما در گرو زبان فارسی است که همچون منشوری اساس فرهنگی تمامی ایرانیان را شکل می‌دهد و باید پاسداشت و پیشبرد این گنجینه‌ی دیرپا به دور از هر گونه تنگ‌نظری و نگاه باستان‌گرایانه، قومی و نژادی دنبال شود.

در این میان نام ایران پیوسته با شعر، ادب و فرهنگ همراه و همزاد بوده و مردم این مرز و بوم در طول تاریخ و ادوار دیرین و کهن، همواره با نظم و نثر پیوند داشته‌اند و مرد و زن، کوچک و بزرگ، برنا و پیر و عالم و عامی، جان و دل خود را صفا و جلا می‌بخشیده‌اند و شعر در واقع در متن زندگی مردم ساری و جاری بوده است.

شاعر برجسته معاصر، استاد سیدمحمدحسین بهجت‌تبریزی معروف به شهریار، در گستره تاریخ ادبیات ایران جایگاه ممتازی دارد. آنچه شهریاری بلامنازع و صفت بی‌همتای او را بر اریکه‌ی شعر معاصر مسلم می‌کند و راز بزرگ شهرت و محبوبیتش، شاهکار‌های ادبی او و تسلط و تبحرش بر هر دو زبان فارسی و آذری است.

شعر شهریار روشن‌ضمیر، روایت دغدغه‌های بشری فارغ از تعلق زمان و مکان و تجلی مکاشفات و دریافت‌های عمیق این شاعر عارف و جواهرکلام است که در کنار مردم باصفا و وفادار زیسته و از زبان آنان داد سخن داده است.

اینک بر ماست تا با همتی بلند، ستارگان درخشان آسمان شعر و ادب این سرزمین عظیم را بیش از پیش پاس بداریم و عقد ثریا را بر نظم شاعرانی، چون شهریار شیرین سخن که غزل گفته و دُر سفته‌اند بیافشانیم.

ضمن گرامیداشت روز شعر و ادب فارسی و بزرگداشت سیدمحمدحسین شهریار بر خود لازم می‌دانم که از مردمان قهرمان، نیکومرام و دین‌مدار آذربایجان و بویژه تبریز صمیمانه سپاسگزاری نمایم که این روز‌ها میزبان آیین گرامیداشت شعر و ادب فارسی و بزرگداشت منزلت عرفان و معنویت شهریار هستند و دست متولیان و دست‌اندرکاران برپایی این همایش خجسته را به گرمی بفشارم.