مریم جلالی معاون صنایع‌دستی و هنر‌های سنتی کشور گفت: اگر صنایع‌دستی را مرز بین صنعت و هنر تلقی کنیم، طراحان صنعتی، نزدیک‌ترین رشته‌ای است که می‌تواند به صنایع‌دستی در بازآرایی محصول، ترکیب و طراحی محصولات متفاوت متناسب با نیاز روز جامعه کمک کند. به حضور آن‌ها در چرخه ارزش‌آفرینی صنایع‌دستی نیاز داریم تا همه حلقه‌های زنجیر را کامل کنیم.

معاون صنایع‌دستی و هنر‌های سنتی کشور افزود: ابتدایی‌ترین حلقه این زنجیر، طراحی محصول است که باید با حفظ اصالت و ماهیت صنایع‌دستی بتوانیم ایده‌های نو و دانش روز را به آن اضافه کنیم و صنایع‌دستی را از رخوت یا فریز شدن در گذشته نجات دهیم. صنایع‌دستی ما باید بالنده باشد و باید نگاه پویاسازی نسبت به آن داشته باشیم. این پویاسازی عملی نخواهد شد مگر آنکه دانش‌های روز را به کمک آن بیاوریم.

او بیان کرد: برونداد هر فرهنگی و حاصل سلیقه و دانش هر فرهنگی، صنایع‌دستی‌اش محسوب می‌شود. اگر بخواهیم در برهه‌ای بمانیم و نتوانیم نوآوری، محصول‌سازی و در زنجیره تامین ارزش نقش‌آفرینی کنیم قطعا محکوم به فنا هستیم. نیاز به زاویه دید تازه داریم.

معاون صنایع‌دستی و هنر‌های سنتی کشور ادامه داد: برخی وقت‌ها ماهیت اثر صنایع‌دستی باید مبتنی بر دانش روز باشد. از طراحان صنعتی تقاضا دارم تا اتصال بین رشته‌ای و چند رشته‌ای را برقرار و مسئله‌یابی کنند.

جلالی گفت: صنایع‌دستی روزگاری صنایع زیستی و زندگی بوده و تزئینی نبوده است. نتوانستیم سلول‌های بنیادی برای کارگاه‌های صنایع‌دستی باشیم تا اقتصاد دانش بنیان باشد. به طراحان نیاز داریم، زیرا آن‌ها به جنبه‌های علمی، زیبایی‌شناسی و هویت توجه می‌کنند.