یونیک فاینانس در یک سبدگردانی سهام برترین‌های بازار Nasdaq را به سهامداران خود معرفی می‌ کرد، با این تعهد که سهام خریداری شده توسطِ سهامدار به ربات معامله‌گرِ یونیک‌فاینانس سپرده می‌شود و این ربات یا سیستم معاملات خودکار به جای سهامدار اقدام به انجام معاملاتِ سودده می‌نماید و بصورت تقریبی مقداری از منفعتِ بدست آمده در معاملات را به سهامدار خود پرداخت می کرد و الباقی منافع را برای شرکت و تکنولوژی خود در نطر می‌گرفت.

به مدت ۵ سال این امکان وجود داشت که منافع بدست آمده توسطِ ربات معامله‌گر در حسابِ سهام‌داران به ۴ روش قابلیت نقدشوندگی را داشته باشد که عبارتند از؛ مسترکارت یا ویزاکارت، وسترن یونیون، بیتکوین و حساب بانکی در هر کشوری.

یونیک فاینانس از چه زمانی پرداخت سود‌ها را متوقف کرد

کیانی یکی از شاکیان  پروژه یونیک فاینانس گفت: بعد از همه‌گیر شدنِ ویروسِ کرونا راه‌های برداشت اصل سرمایه پس از پایان قراداد ۲۴ ماهه اولیه بین شرکت و سهام‌داران و همچنین برداشت منافع متعهد شده توسط شرکت و موجود در حسابِ سرمایه‌گذاران نیز بسته شد و پس از ۵ سال، از اواخر سال ۲۰۲۰ میلادی به تدریج فعالیت این شرکت شبیه به سیستم‌های پانزی شد.

وی افزود: در طولِ این مدت تاکنون مدیران، دست‌اندرکاران، رابطین و ... شرکت در فضای مجازی و توسطِ عواملِ خود، با وعده‌های بازپرداختی در یک زمان دیگر و مجدداً موکول کردن زمانِ فرل رسیده به زمان‌های دیگر بدانجا منجر شد که شرکت یک توکن با نام UNQT را معرفی نمود و متاسفانه به دلیل اعتقاد‌های گذشته بسیاری از سهام‌داران اقدام به خرید و نگهداریِ توکنِ موردِ نظر کرده که گویا بسیاری از لیدر‌های شرکت در خارج از کشور ابتدا با تشویقِ سهام‌داران به خریدِ توکن باعث رشدِ ارزشِ آن شدند و در زمانِ رشد همان لیدر‌ها و عواملِ مطلع توکن‌های خود را با رشدِ چندهزار درصدی فروخته و ثروتِ هنگفتی را نصیب خود نمودند که این رفتار نیز منجر به متضرر شدنِ بسیاری از سهام‌داران شد.

اوگفت: حال پس از سپری شدنِ این مدت زمان، نه منافعی به سهام‌داران و سرمایه‌گذاران پرداخت می‌ شود  و نه قادر به بازپس‌گیریِ اصلِ سرمایه خود هستند، ضمن اینکه حساب‌های سهام‌داران همچنان باز است، اما قابلیت برداشت منافع و اصل سرمایه کاملاً بسته می‌باشد.

 چگونه سرمایه‌گذاران جذب این شرکت می‌شدند؟

کیانی گفت: هر سهامداری برای استفاده از مزایا و بهره‌مندی از منافعِ متعهد شده‌ی شرکت می‌بایست یک معرف می‌داشت، و هر سهامداری حداکثر می‌توانست معرفِ ۳ سرمایه‌گذارِ دیگر باشد و بابتِ این معرفی‌ها و تشویقِ سهام‌داران به ترویجِ برنامه‌های شرکت مطابق با مدل‌های بازاریابی و اخذِ نمایندگیِ سیّار، منافعی بعنوانِ دستمزدِ کارگزاری، جوایز و پاداش در نظر گرفته بود.

ثبت سرمایه‌گذاری و خرید سهام چگونه صورت می‌گرفت؟

این شاکی گفت: بابتِ شارژِ حسابِ سرمایه‌گذاران، و ثبتِ سرمایه‌گذاری‌های جدید یا خرید سهام‌های جدید، در زمان‌های مختلف شیوه‌های مختلفی از طرف شرکت و دست‌اندرکارانِ آن ارائه می‌شد.

اوگفت: واریزِ مبالغ بصورتِ درهمی به حسابِ شرکت یونیک‌پورتفولیومنجمنت در کشور امارات متحده عربی (دبی)، واریز مبالغ بصورتِ ریالی به حساب‌ِ صراف‌های معرفی شده از طرفِ شرکت در ایران، پرداخت‌های نقدیِ دلار و یورو به دست‌اندرکاران و عواملِ شرکت در ایران، خریدِ توکنِ UNQT از صرافی‌های دیجیتالی و بازارِ کریپتوکارنسی و ... که در نهایت کلیه‌ی واریزی‌ها به حساب‌های شرکت، دست‌اندرکاران و مدیرانِ آن انتقال یافته و حساب بصورتِ دیجیتالی شارژ شده و منجر به افتتاحِ حسابِ جدیدِ سرمایه‌گذاری یا افزایشِ سهام و سرمایه در حسابِ موجود می‌گشت.

عباس آشتیانی کارشناس حوزه رمز ارز در مورد پروژه یونیک فاینانس گفت: این پروژه با سواستفاده از ضعف اطلاعات مردم و ثبت یکسری شرکت کاغذی در کشور امارات تبلیغات خود را آغاز کرد به این بهانه که  یک شرکت خارجی و معتبر است، با این ادعا که در زمینه در زمینه بورس و فارکس در سطح بین المللی فعالیت می کنند.
آشتیانی گفت: یونیک فاینانس در واقع یک پروژه پانزی بود، به این صورت که سود به افراد قبلی از طریق سرمایه های افراد جدید پرداخت می شود و هیچگونه فعالیت اقتصادی صحیح در آن نیست.

امید علوی کارشناس حوزه رمزارز در مورد پروژه یونیک فاینانس گفت: این پروژه یک شرکت هرمی بود که از اساس کلاهبرداری بود و  در کشور هایی مثل عراق و افغانستان هم فعال بود و سرمایه های زیادی را ازطریق کلاهبرداری هرمی از ایران خارج کردند و در حدود ۱۵ استان کشور هم فعال بودند.