جشن آب پاشان، پیام‌آور شادی، رزق و روزی، زداینده پلیدی‌ها و نا امیدی‌ها و نوید بخش زندگی توام با آرامش، محبت و برکت است.

اولین یکشنبه مرداد که فرا می‌رسد صدای شور و هیجان کودکان و نوجوانان هموطن آشوری و ارمنی از کوچه پس کوچه‌های روستا‌های مسیحی نشین به گوش می‌رسد از آنجا که این جشن در بین کودکان و نوجوانان از محبوبیت بیشتری برخوردار است بر همین اساس کودکان در این روز با پاشیدن و ریختن سطل آب به روی مردم و یکدیگر به نشان تبرک و تطهیر نه تنها لذت می‌برند بلکه صحنه‌های زیبایی هم خلق می‌کنند.

جشن آب پاشان به صورت رسمی توسط هموطنان ارمنی در حیاط کلیسای ارامنه و باشگاه آرارات و توسط هموطنان آشوری در کلیسا‌های ننه مریم، کاتولیک کلدانیان ارومیه و انجیلی بعد از جلسات کلیسایی در حیاط برگزار می‌شود.

نمایش‌های شگفت انگیز و ترانه‌های فولک، بازی‌های ملی سنتی، غرفه‌های موضوعی آب پاشی، نمایش سنت‌های مناطق مختلف، غذا‌های تشریفاتی و آثار هنری از جمله برنامه‌های این جشن است علاوه بر این، نمایش موزیکال گروه‌ها و بازیگران محبوب، ماهیت جشن آب پاشان را به شیوه خود به کلیسا‌های جهان معرفی می‌کند.

«لودریک یوحنا» محقق و پژوهشگر ارمنی اهل ارومیه می‌گوید: عید آب پاشان یا «نوسردیل» در روز‌های پایانی ماه جولای (تموز) اتفاق می‌افتد، ماه تموز یکی از ماه‌های آشوریان و نماد فراوانی نعمت و برداشت محصول و نماد خدای تموز برای آشوریان قبل از مسیح بود، با پایان یافتن این ماه و برای بازگشت دوباره ماه تموز و فراوانی نعمت، آشوریان به عقبه آن آب می‌پاشیدند تا امید به بازگشتش را در دل‌های خود زنده نگه دارند و امروزه آشوریان در این روز به همدیگر آب می‌پاشند تا هم یادی از آن سنت کرده باشند و هم آب که نماد پاکی است را به همدیگر اهدا کنند.

او به پیشینه جشن «نوسردیل» یا جشن آب پاشان آشوریان اشاره کرد و گفت: ایل در زبان آشوری به معنی خداوند است و در ایام باستانی این روز را آشوریان و بابلی‌ها جشن می‌گرفتند و اعتقاد داشتند که روز نوسردیل روز نجات انسان‌ها از گناه و معصیت است این جشن در ماه‌های تابستان و اغلب در ماه تموز که هوا گرم‌تر است برگزار می‌شد چرا که آشوری‌ها و بابلی‌ها براین باور بودند آب متبرک است و می‌تواند هر نوع بدی و گناه را از انسان بزداید.

یوحنا گفت: تصاویر مربوط به دوران بابل باستان، نشان می‌دهد که پاشیدن آب به عنوان رمزی برای برقراری نیکی و زدودن پلیدی به کار می‌رفته است.

این محقق وپژوهشگر ارمنی به پیشینه جشن «وارداوار» یا جشن آب پاشان در میان ارامنه نیز پرداخت و گفت: در گذشته‌های دور مراسم آب پاشی یا آبریزگان در نخستین روز‌های سال نوی ارمنی یعنی «ناواسارد» انجام می‌شد که از زمان قبول مسیحیت از جانب ارمنیان این مراسم در جشن «وارداوار» در ماه اوت انجام می‌شود.

او می گوید: ارمنیان امروزی صد روز پس از عیدپاک را حساب کرده و در نزدیک‌ترین یکشنبه که در حدود ماه اوت است مراسم «وارداوار» یا جشن آب پاشان را به جای می‌آورند.

به گفته او، ارمنیان در این روز به کلیسا می‌روند و مراسمی مانند هر یکشنبه که «باداراک» می‌نامند به جای می‌آورند و دعا و خطبه مخصوص روز «وارداوار» ایراد می‌کنند سرانجام هنگامی که از کلیسا بیرون می‌آیند در کوچه و خیابان و در منزل به روی یکدیگر آب می‌پاشند.

یوحنا گفت: در این روز ارمنیان کبوتر پرانی نیز می‌کنند، گفته می‌شود که این رسم نیز از گذشته‌های دور به یادگار مانده، زیرا کبوتران سپید همگی به الهه زیبایی و عشق تعلق دارند.

این پژوهشگر گفت: در شهر ایروان دریاچه مصنوعی در زمان اورارتو‌ها حفر و در زمان حکومت «توخماخ خان» مرمت شد که نام این دریاچه در حال حاضر «وارداوار» یا آب پاشان است.

او گفت: جشن آبریزگان یا آب پاشان در میان ایرانیان باستان در زمان جشن تیرگان یعنی ۱۳ تیرماه یا ۱۳ جولای برگزار می‌شد در حالیکه در گذشته دور و در زمان ماد‌ها این جشن در فروردین و به نام جشن «نوسرد» برگزار می‌شده است.

یوحنا می گوید: همچنین جشن آب پاشی در تایلند ۱۳ و ۱۵ آوریل برگزار می‌شود ونام آن «سونگکران» است، مردم تایلند اعتقاد دارند که آب، بدشانسی سال گذشته شان را شسته و می‌توانند با آغاز سال نوشروعی تازه را در ادامه زندگیش‌ان تجربه کنند.