حسین اسماعیلیان گفت: اگر ۸۲ درصد شبکه فاضلاب در مشهد اجرا نمی‌شد، امروز از ۲۳۰ حلقه چاه موجود در مشهد یک چاه هم قابل استفاده نبود و همه چاه‌ها آلوده بود. اگر به بخش‌هایی که در حاشیه شهر مشهد که فاقد شبکه فاضلاب است، مراجعه شود، مشخص خواهد شد فاضلاب روان وجود دارد.

او گفت: در حال حاضر ۲۶۳ هزار متر مکعب ظرفیت تصفیه‌خانه فاضلاب مشهد بوده که البته ۳۰ هزار متر مکعب آن به دلیل عملیات ارتقا از مدار خارج شده است، در واقع ظرفیت تصفیه‌خانه‌های فعلی ۲۳۰ هزار متر مکعب است.  در حال حاضر ۱۰ درصد از فاضلاب شهر مشهد بیشتر از حجم و ظرفیت تصفیه‌خانه‌های فاضلاب موجود است. ظرفیت ۲ تصفیه خانه التیمور و خین عرب نیز ۱۶۵ هزار متر مکعب بوده که البته تصفیه در آن با هزینه بسیار سنگینی انجام می‌شود.

مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب مشهد گفت: انتهای تصفیه‌خانه‌های مشهد در منطقه اولنگ در مشهد قرار دارد. بر اساس اطلاعات شرکت آب منطقه‌ای استان فاضلاب آلودگی چندانی در خروجی اولنگ ندارد، اما مشکل مربوط به زمانی است که فاضلاب صنعتی یا سپتاژ وارد این فاضلاب می‌شود. پیشنهاد شرکت آبفای مشهد به سازمان محیط زیست این است که این حداقل آلودگی نیز اصلاح شود. سازمان محیط زیست تنها فاضلاب تصفیه‌خانه را اندازه‌گیری می‌کند.

اسماعیلیان گفت: ساخت این تصفیه‌خانه در سال ۹۵ با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی شروع و خرید تضمینی برای آن در نظر گرفته شد. پیشرفت فیزیکی این تصفیه‌خانه در چهار سال گذشته به دلیل شرایط اقتصادی متوقف شد، زیرا ۸۰ درصد منابع این تصفیه‌خانه به صورت تسهیلات در نظر گرفته شده بود. خوشبختانه با پیگیری‌های انجام شده اکنون تخصیص این تسهیلات به نتیجه رسیده است. در همین شرایط اکنون بخشی از تسهیلات تامین و اولین قسط وام در فروردین دریافت شده تا تصفیه بخشی از فاضلاب در غرب مشهد انجام شود.

او گفت: این مدل با مشارکت شرکت آب منطقه‌ای استان تعریف شده و طرح بسیار کارشناسی شده‌ای است. این طرح با هدف تامین آب در مشهد صورت گرفته است. در این مدل سهم تعهدات دولت، منابع داخلی شرکت‌ها و سهم بخش خصوصی مشخص شده است. در این مدل چند تصفیه‌خانه و میزان تامین آب مشخص شده است، بر همین اساس یک تصفیه‌خانه در حال ساخت و یک طرح آب‌رسانی هم اجرا شده است.