برخی از نوزادان ممکن است آن قدر به شیر و فرآورده‌های شیر حساس باشند که حتی در مقادیر اندکی از شیر گاو که از محصولات مصرف شده توسط مادر شیرده از طریق شیر به آن‌ها منتقل می‌شود، واکنش آلرژیک نشان دهند.

علائم آلرژی به شیر اغلب بلافاصله پس از مصرف شیر رخ می‌دهد. این علائم عبارتند از: کهیر، استفراغ، خس خس سینه و تنگی نفس. بروز برخی از علائم حساسیت به شیر ممکن است بیشتر طول بکشد. مانند گرفتگی عضلات شکمی، اسهال، سرفه، آبریزش بینی، بثورات پوستی و مدفوع شل که ممکن است حاوی خون و یا مخاط باشد. در صورت بروز هر یک از این علائم باید فورا با پزشک مشورت شود.

علائم آلرژیک شیر و عدم تحمل لاکتوز

حساسیت به شیر و عدم تحمل لاکتوز، که به آن عدم تحمل پروتئین شیر می‌گویند، شرایط یکسانی نیستند و این اصطلاحات نباید به جای یکدیگر استفاده شوند. آلرژی طبق تعریف شامل سیستم ایمنی بدن می‌شود و آلرژی به شیر نیز از این قاعده مستثنی نیست.

عدم تحمل لاکتوز و آلرژی به شیر مجموعه‌ای از علائم را ایجاد می‌کند و نیاز به درمان متفاوت دارد. شایع‌ترین علائم عدم تحمل لاکتوز، ناراحتی گوارشی از جمله نفخ، گاز و اسهال بلافاصله پس از نوشیدن شیر یا خوردن محصولات مبتنی بر شیر مانند پنیر یا بستنی است.

یک واکنش آلرژیک واقعی به شیر می‌تواند باعث آنافیلاکسی شود، که یک پاسخ سیستم ایمنی خطرناک برای زندگی شما است؛ که می‌تواند مجاری تنفسی را منقبض کند. اگر فردی حتی واکنش خفیفی به شیر داشته باشد، باید فورا به پزشک اطلاع دهد.

تشخیص علائم آلرژی به شیر‌

می‌توان آزمایش‌هایی را برای تعیین این که یک فرد به شیر آلرژی دارد انجام داد. سپس اقداماتی برای جلوگیری از رخ دادن وضعیت ارژانس انجام داد. آنافیلاکسی که معمولا شوک آنافیلاکسی نیز نامیده می‌شود، یک بیماری بسیار جدی است که باید با اپی نفرین درمان شود. علائم آنافیلاکسی عبارتند از: تورم گلو، مشکل در تنفس، شوک، نبض سریع، افت سریع و شدید فشار خون، سرگیجه. حتی منجر به از دست دادن هوشیاری می‌شود.

واکنش آنتی بادی بدن به پروتئین‌های شیر

علائم حساسیت به شیر می‌تواند از خفیف تا شدید باشد. مانند همه آلرژی‌های غذایی، آلرژی به شیر به دلیل نقص در عملکرد سیستم ایمنی ایجاد می‌شود که پروتئین‌های خاص شیر را به اشتباه برای بدن مضر تشخیص می‌دهد. بدن به نوبه خود شروع به تولید آنتی بادی‌های ایمونوگلوبولین می‌کند. تا پروتئینی را که مضر تشخیص داده است خنثی کند یا در دفعات بعد به آن واکنش نشان دهد.

این به سیستم ایمنی سیگنال می‌دهد که هیستامین‌ها و سایر مواد شیمیایی را آزاد کند. همین امر به عنوان علائم آلرژیک ظاهر می‌شوند. هیستامین‌ها تا حد زیادی مسئول شایع‌ترین واکنش‌های آلرژیک مانند آبریزش بینی، خارش و آبریزش چشم ها، کهیر، حالت تهوع، مشکلات تنفسی و آنافیلاکسی هستند.

کازئین و آب پنیر پروتئین‌هایی هستند که اغلب ریشه آلرژی شیر هستند. کازئین در کشک، یا قسمت جامد شیر، زمانی که دلمه می‌شود وجود دارد. این پروتئین‌ها همچنین در بسیاری از محصولات مبتنی بر شیر ظاهر می‌شوند. فردی که به شیر حساسیت دارد ممکن است به یک یا هر دوی این پروتئین‌ها حساسیت داشته باشد. اگر مشخص شود که علائم آلرژی به شیر نشان دهنده یک حساسیت واقعی به شیر است. تنها راه مطمئن برای جلوگیری از واکنش آلرژیک، اجتناب کامل از خوردن شیر و فرآورده‌های شیری می‌باشد.