مدتی پیش بود که در گفت و گویی خارج از مصاحبه رسمی، دو نفر از شاعران کشور گلایههایی مبنی بر بازار نشر به ویژه برای مجموعههای شعر داشتند؛ به طوری که آنها تأکید کردند مجموعههای داستانی با استقبال بیشتری روبرو هستند و در مقابل، بازار شعر فقط برای برخی از شاعران و افراد مشهور مناسب است.
گلایه این دو شاعر به حدّی بود که میگفتند همه این موارد باعث میشود تا شاعران دیگری که دنبال کنندههای چندصدهزارتایی مجازی ندارند و یا با وجود اشعار بسیار خوب، اسمشان هنوز سرِ زبانها نیفتاده است به نوعی امیدشان در این مسیر پر فراز و نشیب کمتر و کمتر شود.
عباس معصومی، مولف و ناشر انتشارات چهل میقات میگوید: به نظرم، از مجموعههای داستانی در مقایسه با مجموعههای شعری استقبال بیشتری میشود و فکر می کنم، داستانها تأثیر گذاری بیشتری هم در میان مخاطبان دارند. واقعیت این است که کتابهای شعری ردههای سنی قبل از دبستان با استقبال زیادتری روبرو هستند.
او دلیل اقبال عمومی به مجموعههای داستانی و تجدید چاپ برخی از آنها را فرهنگ سازی کم در خصوص مقوله شعر و شاعری عنوان و تأکید میکند، اگرچه در کشور ما، فرهنگ شعر و شاعری کمتر جا افتاده است، ولی در کشوری مثل تاجیکستان، بسیار به شعر علاقه دارند. از این رو، وقتی فرهنگ شعر آن طور که باید در میان افراد جامعه جا نیفتد، ذوق شعرخوانی آنها نیز بسیار کم میشود.
به گفته این ناشر، رونق شعر در صدر اسلام هم وجود داشت؛ ولی الان شعر در جایگاه واقعی خود نیست و شعر نو هم که تا حدی با اقبال روبروست، افراد خاصی طرفدارش هستند و در میان عامه مردم جایگاه خود را پیدا نکرده است.
نادر قدیانی ناشر انتشارات قدیانی از دیگر فعالان حوزه نشر در این خصوص، میگوید: قطعاً مجموعههای داستانی اعم از رمان، داستانهای کوتاه و بلند، همیشه غالب بر مجموعههای شعری بوده اند. هرچند که در ردههای سنی خردسال، مجموعههای شعری کار شده است که اگرچه غالب بر داستان نبوده اند، ولی حرفی برای گفتن داشته اند و روز به روز، این روند با توجه به شرایط فعلی و تحصیلات والدین، رو به پیشرفت است.
به گفته او، گروه سنی نوجوان و بزرگسال تمایل بیشتری به تهیه کردن مجموعههای داستانی دارند که باید در این خصوص، پژوهشهایی صورت بگیرد تا چرایی آن مشخص شود. از نظر قدیانی نبود کاغذ و ثبات قیمت آن باعث شده نویسندگان، ناشران و مخاطبان، از بازار نشر بهره کافی نبرند.
این در حالی است که سارا عرفانی، نویسنده درمورد استقبال مردم از مجموعه های داستانی در مقایسه با شعر میگوید: نمیتوان این موضوع را به طور کلی برای همه کتابها عنوان کرد. چون کتابهای شعر پرمخاطب هم وجود دارند که از آن جمله میتوان به مجموعههای شعرهای فاضل نظری اشاره کرد. اما شاید کتابهای داستان برای مخاطب جذابتر هستند چراکه اساساً، مخاطب از شنیدن قصه و داستان لذت میبرد و به عنوان یک میل درونی، از ابتدای خلقت انسان همراه او بوده است. زیرا انسانها در لحظاتی از زندگی خود، برای یکدیگر داستان و ماجراهایی را تعریف میکردند و این موضوع برایشان جذابیت داشته است و شاید برای همین است که شاعرانی مثل سعدی، نظامی و... در اشعارشان داستان میگفتند و ماجرای داستانی اشعار آنها همیشه برای مخاطب جذاب بوده است.
این نویسنده می گوید وضعیت کتاب در کشور ما خوب نیست. به طور مثال؛ ما شاهد تبلیغهای چیپس و پفک و... از تلویزیون هستیم، ولی کتاب، هیچ جایی در این تبلیغها ندارد. نمیگویم باید در کنار این خوراکیها تبلیغ شود اما طبیعی است که وقتی یک ناشر یا نویسنده نتواند برای کتاب خود با هزینهای هنگفت، تبلیغ کند چنین اتفاقهایی نیز رخ دهد و ای کاش، برای کتاب در رسانههای ما، جای ویژهای وجود داشت.
عرفانی تصریح کرد که برنامههایی برای معرفی کتاب وجود دارند، ولی تعداد آنها بسیار کم است و درواقع، برای تبلیغ کتابها هیچ فکری نشده است تا جایی که این موضوع صرفاً محدود به هفته کتاب بود که نویسندهها و کتاب هایشان، در قالب بیلبوردهایی معرفی شدند و واقعاً حیف است که این اتفاق، همان یک هفته بیفتد و بعداً چنین چیزی را مشاهده نکنیم. روی کتابها تبلیغهای خوبی انجام نمیشود و متولیان فرهنگی باید بیشتر روی این موضوع کار کنند.