مژگان دولت‌آبادی، مترجم گفت: اگر ما در حوزه ترجمه ادبی به حقوق مولف پایبند باشیم، از تعداد ترجمه‌های موازی کاسته می‌شود؛ اما لزوماً خرید کپی رایت اثر به معنای خلق بهترین ترجمه نخواهد بود.

به بازار ترجمه در ایران که نگاه بندازیم کتاب‌هایی را می‌بینیم که از یک اثر ترجمه‌های زیادی منتشر شده و مخاطب را برای انتخاب به اشتباه می اندازد.

پیش از این، احمد پوری، نویسنده و مترجم درباره کنترل ترجمه‌های موازی گفته بود، از آنجایی که ما مصرف‌کننده هستیم، بسیاری از کتاب‌های بازار نشر ایران را ترجمه در برمی‌گیرد. به نظر می‌رسد که ایجاد تشکل یا نهادی برای مراجعه مترجمان و کسب آگاهی از وضعیت ترجمه آثار موثر است.

به گفته دولت‌آبادی، آشفتگی در بازار ترجمه‌های موازی نه تنها مخاطب را به سمت انتخاب اشتباه می‌برد، بلکه باعث حس عدم اعتماد به مترجم‌های جوان و ناشران تازه‌کار می‌شود.

نبود قانون کپی‌رایت بین‌المللی در ایران سبب می‌شود که از یک اثر ترجمه شده‌ای که مورد استقبال مردم واقع شده، ترجمه‌های موازی منتشر شود. اما اگر این قانون در ایران به رسمیت شناخته شود، فقط ناشر و مترجم اصلی اثر از این راه درآمد خواهند داشت و بقیه ناشران نمی‌توانند از این طریق درآمدزایی کنند.