اسب سواری یک مهارت است، درست مثل دوچرخه سواری، برای این که بتوانید به یک سوارکار حرفهای تبدیل شوید، باید سالها تمرین کنید. شاید در ابتدای کار شاهد پیشرفت کمی در مهارتهای خود باشید، اما به تلاش خود ادامه دهید و نا امید نشوید. درست مثل هر مهارت دیگری، تمرین کردن راز موفقیت و پیشرفت است.
آموزش سوارکاری برای مبتدیان
قبل از شروع کار، حتما کلاه ایمنی مناسب اسب سواری را بر روی سر بگذارید.
سوارکاری، کار بسیار سرگرم کنندهای است و وقتی برای اولین بار یاد میگیرید سوار اسب شوید، ممکن است به راحتی حواستان پرت شود. فراموش نکنید که شما با یک حیوان زنده و در عین حال باهوش سروکار دارید که ممکن است غیرقابل پیش بینی رفتار کند.
حتما از کسی بخواهید که اسب را برای شما ثابت نگه دارد.
قبل از سوار شدن، رکاب خود را حتما بررسی کنید. اگر رکاب به اندازه کافی محکم بسته نشده باشد، ممکن است هنگام سوار شدن زین دور اسب بچرخد و باعث زمین خوردن شما شود.
سمت چپ اسب بایستید. این مسئله دلیل خاصی ندارد اما سوارکاران حرفهای معمولا از روی رسم و رسوم، از سمت چپ سوار اسب میشوند.
افسار اسب را در دست چپ خود در جلوی زین بگیرید. حتما افسار را آرام و به حالت شل در دست خود نگه دارید تا هنگام سوار شدن آن را نکشید.
پای چپ خود را در رکاب اسب قرار دهید. حتما سینه کف پای شما باید به طور کامل روی رکاب قرار بگیرد.
وزن خود را روی پای چپ بیاندازید و سعی کنید با صاف کردن زانوی پای چپ، خود را به سمت بالا کشیده و حالت ایستاده به خود بگیرید. پای راست خود را تاب دهید و با دقت به سمت راست اسب ببرید. باید پای راست را به قدری بالا ببرید که به پشت اسب برخورد نکند.
به آرامی روی زین بنشینید، طول افسار را تنظیم کنید و پای راست خود را به درستی در داخل رکاب قرار دهید.
ابتدا وضعیت نشستن خود روی زین را ثابت کنید. سپس وزن خود را روی نشیمنگاه زین تنظیم کنید. کمی به سمت عقب تکیه دهید و پاهایتان را محکم نگه دارید. در صورت نیاز حتما شاخ یا جلوی زین را برای تنظیم کردن وضعیت نشستن خود، در دست بگیرید. اینکار اصلا خجالت آور نیست، پس بهتر است برای راحتی خود وحفظ تعادل بدن، این کار را انجام دهید. با گفتن آوای «اوها» با تن صدای نرمال، به اسب خود بفهمانید که میخواهید او را آرام کنید. فراموش نکنید که فاصله چندانی با گوش اسب ندارید. پس نیاری به داد زدن نیست.
افسار اسب را به آرامی به سمت عقب بکشید. این کار را محکم انجام ندهید بلکه با کمی سفت و شل کردن افسار، به اسب فشار کمی بیاورید. فراموش نکنید که بخشی از افسار به دهان اسب متصل بوده و این قسمت بسیار حساس است. به محض این که اسب شما از حرکت ایستاد، افسار او را رها کنید و به عنوان تشکر کردن او را با ضربه آرامی نوازش کنید.
پس از سوار شدن و مهار کردن اسب، نوبت به قدم زدن با این موجود دوست داشتنی میرسد. به یاد داشته باشید که هنگام اسب سواری باید تا جای ممکن بدن خود را در حالت آرام و بدون استرس قرار دهید. منقبض کردن عضلات و سفت کردن بدنتان همه چیز را دشوارتر میکند.
برای راه بردن اسب خود از مراحل زیر پیروی کنید:
به قرار گرفتن پاهای خود در رکاب دقت کنید. پاهای شما باید به طور کامل و در رکاب قرار گرفته باشند و باعث شوند شما احساس راحتی کنید.
افسار اسب خود را در یک یا در هر دو دست بگیرید.
کاملا راحت روی زین بنشینید و کمی افسار را شل در دست بگیرید.
شما میخواهید به جلو حرکت کنید، پس نباید با محکم گرفتن افسار و کشیدن آن به سمت عقب، اسب را مهار و متوقف کنید.
ساق پاهای خود را خیلی آرام به سمت بدن اسب فشار دهید (نباید با پاهایتان به اسب خود لگد بزنید). با این فشار به اسب علامت میدهید که وقت حرکت است. اگر اسب شما خیلی آرام یا به عبارتی تنبل است، شاید لازم باشد با ضربه کوچکی با پاشنه پاهای خود، او را به حرکت وادار کنید.
قوز نکنید و پشت خود را کاملا صاف و سر را بالا نگه دارید. نگاه شما باید در راستای، میان دو گوش اسبتان قرار داشته باشد نه زمین.
وقتی اسبتان شروع به حرکت کرد، دیگر پاهای خود را به بدن اسب فشار ندهید. پاها را محکم و راحت نگه دارید و وزن خود را روی پاشنهها تکیه دهید.
چطور با اسب یورتمه برویم؟
یورتمه رفتن برای اسب همانند پیادهروی تند برای انسان است. با هر قدم، اسب شما کمی به سمت بالا پرش دارد و این بدان معنی است که شما نیز پرش نسبتا کمی خواهید داشت. اگر حرکت معمولی با اسب، احساس تاب خوردن بر روی قایق بر روی موجهای آرام را به شما القا میکند، یورتمه رفتن احساس قایق سواری بر روی موجهای کمی خروشان را به شما خواهد داد.
پس از اینکه پیاده روی را با اسب خود شروع کردید و به حالت ثابتی دست پیدا کردید، با فشار پای آرامی به دو طرف بدن اسب به او بفهمانید که باید یورتمه برود. اگر اسب شما هنوز به پیادهروی خود ادامه داد، با ضربه کوچکی از طریق پاشنه پا، او را آماده کنید.
از گرفتن سر زین برای ثابت نگه داشتن بدنتان اصلا نترسید. شما میتوانید یک بند به سر زین خود اضافه کنید. این بندها قیمت چندانی ندارند،، اما گرفتن آنها هنگام اسب سواری، امنیت بیشتری را برای شما فراهم میکنند و به شما کمک میکنند تا بهتر تعادل خود را حفظ کنید.
تا زمانی که به یورتمه رفتن تسلط پیدا نکنید، احساس نا خوشایندی به شما دست خواهد داد. پس فراموش نکنید این اولین تجربه شما در سوارکاری است و نباید به این زودی ناامید شوید.
عضلات بدن خود را سفت نکنید و با پاهای خود به بدن اسب فشار نیاورید. مطمئن باشید ریلکس نگه داشتن بدن، همه چیز را آسانتر و راحتتر میکند.
بدن خود را روی زین ثابت کنید و با اسب خود همگام شوید.
پاهای خود را ثابت نگه دارید و وزن خود را روی پاشنه پاها تکیه دهید. از افسار اسب خود برای کمک به ایجاد تعادل استفاده نکنید. با این کار ممکن است به دهان اسبتان آسب وارد کنید. در صورتی که برای ثابت نگه داشتن خود و ایجاد تعادل به کمک نیاز داشتید، سر زین خود را بگیرید.
از بین دو گوش اسب به جلو نگه کنید و صاف و محکم بنشینید.
در ابتدا به آرامی یورتمه بروید و سپس کمی سرعت را بالا ببرید.
در ابتدای کار شاید هماهنگ شدن با اسب برای شما سخت باشد. اما مطمئنا با تمرین میتوانید در اسب سواری مسلطتر عمل کنید.
یادگیری و بهبود مهارت هم ریتم شدن با حرکت اسب، سوارکاری را برای شما به مراتب آسانتر میکند. هم ریتم شدن به معنای کمی بلند شدن از روی زین و همگام شدن با حرکت طبیعی اسب است. با یاد گرفتن این مهارت دیگر ضربههای اسب را هنگام یورتمه رفتن به بدنتان حس نخواهید کرد.
برای این حرکت بیشتر از زانو و عضلات ران استفاده میکنید.
وقتی ضربات یک-دو-یک-دو را هنگام یورتمه رفتن با اسب تجربه میکنید، متوجه میشوید که این ضربات باعت میشوند، هنگامی که اسب با پاهای عقب خود گام بر میدارد، بدن شما با کمی ضربه از زین جدا شود. هم ریتم شدن به معنای بالا و پایین شدن بدنتان برای جلوگیری از این ضربه است.
از زانو و ساق پای خود به عنوان نقطه محوری برای تاب خوردن به سمت بالا و پایین استفاده کنید.
با جلو رفتن کتف بیرونی اسب، کمی بدن خود را بلند کرده و و با برگشت کتف به جای خود بنشینید.
حتما به حرکات اسب دقت کنید و مطمئن شوید که بدن شما هماهنگ با حرکات کتف اسب بالا و پایین میشود.
فراموش نکنید که هنگام نشستن، این کار را به آرامی انجام دهید تا به کمر اسب خود آسیبی وارد نکنید.
نا امید نشوید، مطمئنا با تمرین بیشتر خودتان کم کم هماهنگی لازم را در این زمینه به دست میآورید.
شاید با تماشای یک سوارکار حرفهای هنگام یورتمه رفتن با اسب، با خود این فکر را بکنید که این کار معجزه است و شما از پس آن بر نخواهید آمد. مطمئنا وقتی برای اولین بار با اسب خود یورتمه میروید، کار برایتان دشوار خواهد بود. در حقیقت، باید این را گفت که سوارکارن حرفهای نیز با تمرین توانستهاند به این سطح از مهارت دست پیدا کنند.
راز یورتمه سواری حرفهای در جلوگیری از ضربههای حاصل از حرکت اسب نیست بلکه ریلکس نگه داشتن بدن و اجتناب از ایجاد تنش در عضلات است.
به این فکر کنید که قرار است یک فنجان پر از آب و بدون سرپوش را هنگام راه رفتن، از ریختن حفظ کنید. اگر بخواهید آب از فنجان بیرون نریزد، باید مچ دست و آرنج خود را بدون تنش و آرام نگه دارید. شما باید دقیقا هنگام یورتمه رفتن با اسب هم، همین کار را انجام دهید.
اجازه دهید پاهایتان در کنار اسب به راحتی در رکاب آویزان شوند و بیشتر وزن پاها را روی پاشنه پا تکیه دهید.
پس از اینکه کاملا با آرامش روی زین نشستید، همه چیز به خودی خود حل خواهد شد. هنگامی که بدن شما با حرکات اسب هماهنگ شود، همانند حرفهایها با اسب خود یورتمه سواری خواهید کرد.
به تدریج یاد میگیرید چطور دستها و وزن خود را روی زین هماهنگ کنید.
برای حرکت چهار نعل، باید کار خود را با یورتمه رفتن با اسب آغاز کنید.
گاهی اوقات، تازه کارها به راحتی حرکت سریع یورتمه رفتن را با حرکت چهارنعل اشتباه میگیرند. برای اینکه بتوانید با اسب خود چهار نعل بروید، باید در ابتدا با اسب خود یورتمه بروید و سپس با انتقالی درست، حرکت را به چهار نعل تغییر دهید.
علامتهایی که اسب را وادار به چهار نعل رفتن میکند، از اسبی به اسب دیگر میتواند متفاوت باشد. پس در این مورد حتما از مربی خود کمک بخواهید.
معمولا نشانهای که به اسب میفهماند باید حرکت چهار نعل را آغاز کند این است که چند اینچ پاهای خود را به سمت عقب ببرید و با فشار دادن آرام پاها به بدن اسب، او را آماده حرکت چهار نعل کنید.
سعی کنید تعادل خود را در مرکز زین حفظ کنید و اجازه دهید کمر و پهلوهایتان هماهنگ با حرکت اسب، به جلو و عقب بروند.
هرگز افسار اسب را محکم نگیرید یا آن را به عقب نکشید (مگر اینگه سرعتتان خیلی زیاد باشد و بخواهید سرعت خود را کاهش دهید). به جای کشیدن افسار اسب خود، اجازه دهید اسبتان آزادانه سرش را حرکت دهد و سعی کنید بر ایجاد تعادل بدن خود روی زین تمرکز کنید.
وقتی میخواهید سرعت خود را کم کنید، به آرامی افسار اسب را به عقب بکشید (نباید این کار را با شدت زیاد انجام دهید، زیرا ممکن است به دهان اسب آسیب وارد شود) و به اسب خود بفهمانید که باید حرکت چهار نعل را به یورتمه تبدیل کند.
تاختن با اسب، خیلی شبیه به حرکت چهار نعل است. تفاوت اصلی این حرکت با چهار نعل این است که در حرکت تاختن، اسب برای پوشش دادن فضای بیشتر و افزایش سرعت حرکت، پاهای خود را در فاصله بیشتر باز میکند و به عبارتی بدن خود را بیشتر کش میدهد.
علاوه بر بدن، در این حرکت، اسب شما باید در گردن، و پاهای خود نیز، کشش بیشتری ایجاد کند.
قبل از شروع به تاختن، ابتدا کار خود را با حرکت چهار نعل آغاز کنید و مطمئن شوید که کنترل و تسلط کافی بر اسب، تعادل و سرعت خود دارید.
برای اینکه به اسب خود علامت دهید که وقت تاختن است، باید بدن خود را کمی به جلو مایل کنید و کمی از روی زین بلند شوید.
دستانتان را در بالای گردن اسب خود قرار دهید.
پاهای خود را به آرامی به بدن اسب فشار دهید و از او بخواهید تا کشش و سرعت خود را بیشتر کند.
پاهای خود را به درستی در رکاب قرار دهید و وزن تان را روی پاهایتان تکیه دهید. به این ترتیب میتوانید تعادل خود را به درستی حفظ کنید.
پرش با اسب، تقریبا مثل این است که هنگام چهار نعل رفتن، اسب شما گامهای بلندی بردارد.
برای پریدن، اسب شما با قدرت زیاد، پاهای عقب خود را به زمین فشار میدهد و با بلندکردن پاهای جلو، میپرد.
همیشه به یاد داشته باشید که باید در طول پرش، بدن خود را کمی به جلو تکیه دهید تا بتوانید به طور کامل تعادل خود را بر روی اسب حفظ کنید.
پاهای خود را در رکاب ثابت نگه دارید.
نباید عضلات خود را منقبض کنید. زیرا اینکار باعث برهم زدن تعال شما میشود.
هنگام پرش باید به جلو نگاه کنید نه به سمت پایین.
دستهای خود را کمی به سمت گردن اسب هدایت کنید تا هنگام پرش، به طور ناخود آگاه افسار را نکشید.
به محض انجام شدن پرش، به حالت اول برگرید و روی زین جای بگیرید. باید حالت بدن خود را به حالت بدن در حرکت چهار نعل باز گردانید.
برای هماهنگ شدن با ریتم حرکات اسب هنگام پرش، باید بارها و بارها تمرین کنید.
برای شروع، اسب خود را ثابت نگه دارید.
هر دو پا را از رکاب کاملا خارج کنید تا هنگام پایین آمدن، پای شما به رکاب گیر نکند و موجب آسیب دیدن شما نشود.
افسار اسب را در دست چپ خود نگه دارید. باید به اندازه کافی، افسار را در دست محکم بگیرد تا اگر اسب شما خواست به جلو حرکت کند، با کشیدن افسار، او را مهار کنید.
به سمت جلو خم شوید و هر دو دستتان را روی گردن اسب بین کتفهای او قرار دهید. سپس کمی از روی زین بلند شوید.
پای راست خود را به سمت پشت اسب تاب دهید. پای خود را به اندازه کافی بلند کنید تا به پهلوی اسب در پشت زین گیر نکند.
پای راست خود را با تاب دادن، از سمت راست اسب به سمت چپ او، هدایت کنید.
با کنار هم قرار گرفتن هر دو پا در سمت چپ اسب عملا پایین آمدهاید.
سعی کنید هنگام پایین آمدن، کمی زانوی خود را خم کنید تا از شوک حاصل از برخورد با زمین به پاهایتان، جلوگیری کنید. سپس با صاف کردن پاها، سعی کنید تعادل خود را حفظ کنید.
به محض اینکه از اسب خود پایین آمدید، افسار را با دست راست بگیرید؛ و سپس با رد کرد افسار از روی سر اسب، آن را در جلوی او قرار دهید تا بتوانید کنترل را به دست بگیرید.
با یک دست، افسار را از زیر جانه اسب بگیرید و با دست دیگر انتهای افسار را بگیرید تا روی زمین کشیده نشود.
سعی کنید، پیاده شدن از اسب ا در هر دو طرف تمرین کنید. البته، مرسوم است که سوارکاران از سمت چپ اسب سوار پیاده شوند.
پس از سواری کردن، هرگز فراموش نکنید که باید مراقبتهای لازم از اسب خود را به عمل بیاورید و او را برای سواریهای بعدی آماده کنید.
بیشتر بخوانید
بالا بردن دست ها
مشکل: سوارکاران تازه کار معمولاً سعی میکنند با بالا بردن دست، تعادلشان را حفظ کنند. یکی از مشکلاتی که ممکن است با این کار پیش بیاید، کوتاه شدن و کشیده شدن افسار و خارج شدن کنترل از دست سوارکار است.
راهحل: سعی کنید با هماهنگ شدن با حرکات اسب، تعادل خود را به دست بیاورید. برای حفظ تعادل نباید به افسار اسبتان اتکا کنید. همیشه به یاد داشته باشید که دستهایتان نباید بالاتر از سطح پهلوهایتان بیاید و آرنجتان باید در کنارتان قرار بگیرد. در پوزیشن درست، خواهید دید که آرنج، ساعد، مچ دست، بازوها و افسار در راستای یک خط نامرئی با دهان اسب قرار میگیرند.
سر خوردن افسار
یکی دیگر از مشکلات سوارکاران مبتدی نگه داشتن افسار در دست است. گاهی اوقات وقتی اسب سر خود را تکان میدهد، افسار از دست سوارکار سر میخورد؛ و سوارکاران برای اینکه افسار را در دست بگیرند، آن را به سمت خود میکشند.
راهحل: سعی کنید دستانتان را کنار پهلوهایتان، آویزان نگه دارید. از دستانتان مثل لولا استفاده کنید و با حرکت سر اسب، حرکت دستهای خود را هماهنگ کنید. سعی نکنید با محکم نگه داشتن دست و کشیدن افسار، جلوی حرکات طبیعی اسب را بگیرید.
افسار را بیش از حد شل نگیرید
مشکل: وقتی مربی به یک سوارکار تازه کار میگوید باید حرکت خود را با ریلکس نگه داشتن دستان با حرکت اسب هماهنگ کند، اغلب سوارکار این کار را با بیش از حد شل گرفتن افسار اشتباه میگیرد. وقتی افسار را شل بگیرید، اسب کنترل را به دست میگیرد و این مسئله میتواند برای شما خطر ساز باشد.
راهحل: طول گرفتن افسار را در حرکات مختلف اسب، یاد بگیرید. افسار را محکم، اما منعطف در دست بگیرید. کشیدن بیش از حد افسار به دهان اسب آسیب وارد میکند. پس سعی کنید با حفظ آرامش، طول لازم برای نگه داشتن افسار را رعایت کنید.
فشار دادن و تنگ کردن پاها
منقبض کردن و فشار دادن پاها، یکی از اشتباهات رایج سوارکارن مبتدی است. در واقع شما باید بیاموزید که چگونه روی اسب تعادل خود را حفظ کنید نه اینکه اسب را محکم بگیرید یا بدن خود را منقبض کنید و به او بچسبید. با این کار نه تنها امنیت و تعادل لازم را بر روی اسب ندارید، بلکه ممکن است به راحتی به زمین بخورید. علاوه بر این، اگر پاهایتان را به سمت بدن اسب فشار دهید ممکن است اسب دچار سوء تفاهم شود و اینطور قلمداد کند که به او دستور میدهید تندتر حرکت کند.
راهحل: پاهایتان را خیلی راحت در رکاب طرفین اسب آویزان کنید و وزن خود را به پاشنه پاهای خود تکیه دهید. در پوزیشن درست گوشها، کتفها، پهلوها و پاشنههای شما باید در راستای یک خط صاف و عمودی قرار بگیرند.
بالا آوردن زانوها
بسیاری از مبتدیان که برای اولین بار روی زین مینشینند مرتکب این اشتباه میشوند. این مورد درست شبیه مشکل قبل است و برای راهحل آن به نکته بالا مراجعه کنید.
ایستادن روی پنجه پا
این اشتباه وقتی رخ میدهد که شما سعی میکنید بدن خود را بلند کنید و روی پنجه پا بایستید. این کار باعث میشود شما تعادل خود را از دست بدهیم و ریتم حرکت اسب را گم کنید.
راهحل: برای هماهنگ شدن با حرکت اسب هنگام یورمه، سعی کنید از عضلات مرکزی یا هسته خود استفاده کنید نه از پاهایتان. حتما زانوهایتان را هنگام ایستادن برای ایجاد تعادل کمی خم کنید.
با پاهای خود به رکاب فشار وارد نکنید
فشار و ضربه وارد کردن به رکاب اسب، نه تنها خطرناک است بلکه باعث میشود در پاهایتان احساس ناراحتی کنید. اگر کیفیت رکاب شما خوب نباشد یا کفش مناسب پا نکنید، ممکن است پاهایتان آسیب جدی ببیند.
راهحل: بهترین رکابها، آنهایی هستند که هنگام حرکت به قوزک پا فشار وارد میکنند و با انعطافی که دارند، پاهایتان میتوانند آزادانه در طرفین اسب آویزان شوند. پس با انتخاب کفش و رکاب مناسب، میتوانید تا جای ممکن خطر را کاهش دهید.
حبس کردن نفس
معمولا وقتی دچار تنش یا استرس میشویم، به طور نا خود آگاه فراموش میکنیم نفس بکشیم. این کار نه تنها چیزی را بهتر نمیکند، بلکه میتواند استرس شما را نیز افزایش دهد.
راهحل: آرام باشید و خونسردی خود را با لبخند زدن حفظ کنید. با عمیق نفس کشیدن، به خود احساس آرامش دهید. اجازه دهید ریه هایتان پر از هوای تازه شود و اکسیژن در خونتان جریان پیدا کند.
قوز کردن
این مورد نیز یکی از اشتباهات سوارکاری در مبتدیان است. معمولا میبینیم که مبتدیان هنگام اسب سواری پشت خود را خم میکنند. اینکار میتواند به مرور زمان به ستون فقرات و گردن شما آسیب وارد کند.
راهحل: چانه خود را بالا نگه دارید، شانهها را به سمت عقب و سینه را به سمت جلو بدهید. ستون فقرات و گردن شما باید هنگام اسب سواری در یک خط عمود قرار بگیرند. به زبان سادهتر، پشت خود را صاف نگه دارید.
نگاه کردن به اسب
هر سوار تازهکاری تقریبا به صورت ناخود آگاه مرتکب این اشتباه میشود. این کار نه تنها از نظر ایمنی میتواند خطر ساز شود، بلکه به مرور زمان باعث میشود دچار دیسک گردن شوید.
راه حل: سعی کنید به روبرو نگاه کنید. تیر نگاه شما باید به سمت بین دو گوش اسب در حالت صاف نشانه برود. با نگاه کردن به پایین، متوجه نخواهید شد که در اطراف شما چه میگذرد. پس به جلو نگاه کنید تا به اطراف خود نیز تسلط داشته باشید.