اسب‌ها دارای نژاد‌های بسیار گوناگونی هستند و این نژاد‌ها در کشور‌های مختلف جهان پراکنده‌اند.

۱. اسب ترکمن از اصیل‌ترین و کمیاب‌ترین نژاد‌ها

اسب‌های با نژاد ترکمن اسب‌هایی ایرانی‌ هستند که بیشتر در ترکمن صحرا رویت می‌شوند. اینگونه اسب‌ها بدنی کشیده و دُم آن‌ها لاغر است و می‌توانند با سرعت بالایی شروع به دویدن کنند. رنگ این اسب‌ها تیره است. صادرات این اسب‌ها به خارج از کشور ممنوع شده است.

۲. اسب نژاد انگلیسی تروبرد (Thoroughbred)

این اسب در واقع نتیجه آمیزش دو نژاد اسب عرب و اسب محلی انگلیسی است و به همین دلیل پیشینه طولانی ندارد. از این اسب در مسابقات اسب‌دوانی و سوارکاری استفاده می شود، چراکه این نژاد تیزپاترین نژاد اسب است. از ویژگی‌های ظاهری این اسب‌ها می‌توان به پا‌های بسیار کشیده، اما قوی و رنگ تیره پوست اشاره کرد. از این اسب در ایران هم موجود است که البته وارداتی هستند.

۳. نژاد هانووین اسب قدرتمند اروپایی

اسب‌های این نژاد در قرن‌های گذشته برای انجام کار‌های مزرعه‌داری و نظامی تربیت می‌شدند و مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اما نژاد مدرن این اسب، برای مسابقات تربیت می‌شوند. این نژاد معروف‌ترین نژاد از اسب‌های خونگرم اروپایی است و در رشته‌های درساژ و پرش عملکرد بسیار موفقی دارد. این اسب‌ها بسیار قدرتمند و ورزشی بوده و رفتاری متعادل و آرام دارند. رنگ این نژاد متنوع است و می‌تواند سفید، سیاه، خاکستری یا قهوه‌ای باشد.

۴. اسب خالدار نژاد آپالوسا

این نژاد سومین نژاد پرجمعیت در میان اسب‌های جهان است که به نژاد «سرخپوستی» یا «خالدار» نیز معروف است و مهم‌ترین ویژگی ظاهری آن‌ها همین وجود لکه‌ها / خال‌ها بر روی بدنشان است. اکثر این اسب‌ها روشن‌اند و لکه‌های تیره روی بدن دارند و یا زمینه آن‌ها تیره و لکه‌های روشن دارند. از دیگر ویژگی‌های ظاهری این نژاد می‌توان به راه‌راه بودن سُم آن‌ها اشاره کرد. این نژاد طبعی آرام دارد و به همین دلیل برای پیمودن مسیر‌های طولانی بسیار مناسب است. همچنین قدرت بالای آن‌ها در پرش می‌تواند آنان را در این رشته موفق گرداند.

۵. اسب نژاد شایر اسب درشکه

این نژاد، نژادی انگلیسی است. اسب‌های شایر بسیار تنومند بوده و وزن متوسط آن‌ها به یک تُن نیز می‌رسد. اسب‌های این نژاد بسیار نیرومند هستند و به همین دلیل از آن‌ها برای بارکشی و کشیدن گاری و درشکه و… استفاده می‌شده است. طبع این نژاد بسیار آرام و مطیع است. رنگ این اسب‌ها به طور معمول مشکی است، اما نمونه‌های کهربایی و دورنگ آن نیز فراوان‌اند.

بیشتر بخوانید

• سوارکاری آماده حضور در رقابت‌های آسیایی می‌شود

۶. اسب جیپسی نژاد ایرلندی ۲ رنگ

اسب جیپسی دارای نژاد ایرلندی است و از نژادگیری انتخابی تولید شده است. هدف از تولید و تربیت این نژاد، پدید آوردن اسب‌هایی بوده است که نیرومند و مطیع باشند و به آب و غذای کمی نیاز داشته باشند. از ویژگی‌های ظاهری این اسب می‌توان به ۲ رنگ بودن پوست این اسب‌ها اشاره کرد.

۷. بارب از قدیمی‌ترین نژاد‌های اسب

نژاد این اسب‌ها بسیار قدیمی بوده و به آفریقای شمالی برمی‌گردد. ریشه بسیاری از نژاد‌های امروزی نیز به نژاد بارب برمی‌گردد و در واقع نتیجه جفت‌گیری این نژاد با نژادی دیگر است. این اسب‌ها در شرایط سخت بسیار خوب دوام می‌آورند و به همین دلیل از آن‌ها در مسابقات مقاومتی (غیر دو) بسیار استفاده می‌شود. همچنین این اسب در شرایط بیابانی نیز تحمل بالایی دارد. از ویژگی‌های ظاهری این نژاد می‌توان به سر بلند و شانه‌های پهن اشاره کرد. رنگ پوست این اسب معمولاً تک رنگ است.