آقای پویان مظفری گفت: صنعت زراعت از ده شرکت سهامی زشریف، زقیام، جوین، زشگزا، زگلدشت، زدشت، زملارد، زفکا، زماهان، زکشت تشکیل شده است. عمده تولیدات شرکت‌های این صنعت را شیر و گوشت تشکیل می‌دهد که این گروه به‌طور مستقیم روی سبد خانوار اثرگذار است.

او می‌گوید: این صنعت نیز مانند سایر صنایع ریسک‌هایی دارد. به طور مثال  وجود بازار‌های غیررسمی و دلالی سبب کاهش جریان مؤثر محصولات کشاورزی از طریق کانال‌های رسمی شده و این مسئله تمایل به سرمایه گذاری مالی را کاهش می‌دهد.

به گفته کارشناس بازار سرمایه، مشکلات جابه‌جایی ارز به دلیل وجود تحریم‌ها از جمله سد‌های پیش روی این صنعت است. همچنین به گفته شرکت‌های فعال در این حوزه، دولت هنوز درخصوص تخصیص ارز به این شرکت‌ها تعیین تکلیف نکرده اما در عمل، ارز دولتی چندانی به دست این شرکت‌ها نمی‌رسد. با این حال صورت‌های مالی این شرکت‌ها نشان می‌دهد این گروه از ظرفیت بالایی در افزایش حاشیه سود برخوردار است و حذف ارز ترجیحی نمی‌تواند اثر زیادی در وضعیت این شرکت‌ها داشته باشد.

کارشناس بازار سرمایه گفت: قیمت محصولات گوشتی بر خلاف شیر به‌ صورت عرضه و تقاضا تعیین می‌شود و شرکت‌های دامپروری می‌توانند در صورت وجود کشش بازار، قیمت محصولات خود را متناسب با افزایش هزینه‌های تولید برای حفظ حاشیه سود خود افزایش دهند اما در اینجا نیز دولت دست از دخالت بر نداشته و جهت کنترل قیمت‌ها واردات گوشت‌های منجمدی را که معروف به گوشت برزیلی هستند، افزایش داده است و به این طریق علاوه بر ایجاد رانت واردات برای بعضی از شرکت‌ها، سبب کنترل قیمت‌ها در بازار شده که به نظر می‌رسد در آینده‌ای نه چندان دور به علت محدودیت در منابع ارزی، واردات گوشت‌های خارجی نیز محدود‌تر و گران‌تر شود.

لازم به ذکر است بیش از یک میلیارد نفر در جهان در صنعت کشاورزی اشتغال دارند و سالانه بیش از ۱.۳ تریلیون دلار غذا تولید می‌کنند. مراتع و زمین‌های زراعی حدود ۵۰ درصد از سرزمین‌های قابل سکونت زمین را اشغال کرده و زیستگاه و غذای بسیاری از گونه‌ها را تأمین می‌کنند.