حامد شیخی، نویسنده و کارگردان «قصه قرن» درباره موضوع این نمایش گفت: این نمایش درواقع یک قصه است که دوره صد ساله گذشته را روایت می‌کند. شخصیت اصلی قصه درواقع یک آدم جستجوگر است که همسر خودش را فردای عروسی گم می‌کند.

به گفته شیخی، قصه بدین شکل جلو می‌رود که جمشید خان از آدمایی که برای ما چهره آشنایی در دل تاریخ دارند سراغ همسرش را می‌گیرد. در واقع، در این نمایش هم وقایع تاریخی و هم یه‌سری وقایع نوستالژیک را با آن مرور می‌کنیم وشخصیت‌هایی که در حاشیه این صد سال گذشته ما بودند.

علاوه بر نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی این اثر خودم هم شخصیت جمشید را بازی می‌کنم. از کاراکتر‌های شخصیت‌های صد ساله نیز استفاده کردم نظیر بانوی قرمزپوش میدان فردوسی، میرزا کوچک‌خان و... که براساس مطالعات و مصاحبه‌هایی که از آنان دیدم شخصیت‌پردازی انجام دادم.

او دلیل اجرا در تماشاخانه سپند را اینطور عنوان کرد: یعنی در ماه اسفند در تماشاخانه سپند این تئاتر اجرا شود اما با توجه به این‌که زمان خالی این تماشاخانه از بیست و پنج اسفند بود گفتم خب چه بهتر که ما این تداوم را داشته‌باشیم و به تعطیلات نوروزی برسیم. اول کار بود و در آن‌جا از همان‌جا در واقع این امر به ذهنم رسید که آخرین تئاتر قرن را اجرا کنم.

روز یکشنبه ۲۹ام اسفند هیچ تئاتری در کشور اجرا نمی‌شد و تنها تئاتری هستیم که روز بیست و نه اسفند روی صحنه می‌رود و هر تماشاگری که در تاریخ این تئاتر ببیند درواقع آخرین تماشاگری محسوب می‌شود که در قرن چهاردهم تئاتر دیده است، این اتفاق تا جایی‌ که می‌دانم برای اولین‌بار اتفاق افتاده است.

این نمایش هر روز ساعت ۱۹ اسفند و فروردین ۱۴۰۱ در تماشاخانه سپند روی صحنه خواهد بود.