دکتر مهرنوش قاسمی گفت:سابقه خانوادگی فاکتور خطر جدی برای ابتلا به گلوکوم یا آب سیاه محسوب می‌شود که برای افراد با سابقه خانوادگی مثبت نیز توصیه به معاینات منظم دوره‌ای می‌باشد.

او می‌گوید: تشخیص زودرس آب سیاه و شروع درمان به موقع؛ کلید اصلی در پیشگیری از پیشرفت بیماری و کاهش دید بیمار خواهد بود.

بیماری آب سیاه به معنای افزایش فشار داخل چشم می‌باشد که می‌تواند سبب آسیب غیرقابل بازگشت عصب بینایی و در نتیجه نابینایی شود.

هر ساله ۶-۱۲ مارس (۱۵ الی ۲۱ اسفند ماه) هفته جهانی گلوکوم نامگذاری شده است.

به گفته دکتر قاسمی بیماری آب سیاه تا مراحل انتهایی هیچ علامتی ندارند و بیمار زمانی متوجه بیماری خود می‌گردد که بسیاری از رشته‌های عصب بینایی وی از بین رفته و دید بشدت و بطور غیر قابل برگشتی کاهش یافته است.

او می‌گوید: گلوکوم یک بیماری خاموش محسوب می‌شود و غیر از معاینه پزشکی متاسفانه هیچ روشی برای تشخیص بالا بودن فشار چشم توسط خود فرد وجود ندارد.

به گفته دکتر قاسمی گلوکوم بیماری است که بیمار تا مراحل انتهایی هیچ علامتی نداشته و هرگز از تاری دید تا مراحل پیشرفت هیچ شکایتی ندارند.
او می‌گوید: گلوکوم در اختلال میدان بینایی ایجاد می‌شود و مرحله اول محیط میدانی بینایی دچار آسیب شده و رفته رفته قسمت مرکزی میدان بینایی درگیر می‌نماید، بنابراین مراحل انتهایی دید مرکزی بیمار کیفیت مناسب دارد و با توجه به اینکه بیمار کار شخصی، پیاده‌روی، مطالعه و حتی رانندگی می‌تواند انجام دهد متوجه تاری دید نمی‌شود و باعث تشخیص دیر هنگام این بیماری می‌شود.

بیماری گلوکوم در هر سنی حتی در نوزادی و کودکی رخ می‌دهد، این بیماری در افراد مسن با احتمال بسیار بیشتری اتفاق می‌افتد که توصیه می‌شود همه افراد بالای ۴۰ سال تحت معاینه سالیانه چشم پزشکی از نظر کنترل فشار چشم و بررسی عصب بینایی قرار بگیرند.

به گفته دکتر قاسمی درمان این بیماری اگرچه باعث بازگشت بینایی ازدست رفته نمی‌شود، ولی بطور موثری در حفظ بینایی باقیمانده و پیشگیری از آسیب بیشتر کمک کننده که این نکته بسیار مهم و ارزشمندی خواهد بود.