باشگاه خبرنگاران جوان ـ دعوا کردن و مشاجره در حضور کودکان یکی از موضوعاتی است که باید بر آن خیلی والدین حساس و دقیق باشند. تحقیقات روان شناسی نشان داده است که فریاد کشیدن والدین در حین مشاجره در حضور کودکان باعث میشود که هورمون کورتیزول (هورمون استرس) در بچهها زیاد شود.
اگر این مشاجرات مکرر اتفاق بیافتد، ممکن است باعث اضطراب در بچهها شود. علاوه بر آن بچهها در یک محیط متشنج یاد میگیرند که فریاد کشیدن هنگام عصبانیت رفتاری طبیعی و ممکن است راه ناکارآمدی برای ابراز خشمشان را از شما یاد بگیرند.
از بدترین اثرات جانبی زندگی در یک محیط خصومت آمیز برای بچه ها، استرس زیاد است. استرسهای منفی و زندگی در یک خانواده پردعوا، سلامت جسمی و روانی بچهها را به خطر میاندازد.
به هرحال گاه پیش میآید که کنترل از دست والدین خارج میشود و در حضور کودک مشاجره و دعوا میکنند، در این شرایط چه کار باید کرد تا نگرانی فرزندان برطرف شود.
*تفاوت گفتگو و مشاجره
اول از همه باید بدانیم که اگر ما با همسرمان بر سر موضوعی اختلاف نظر داشته باشیم، هیچ ایرادی ندارد تا در حضور فرزندان درباره اش گفتگو کنیم. این رفتار حتی برای بچهها مفید هم هست، چون یاد میگیرند که افراد میتوانند علی رغم اینکه همدیگر را دوست داشته باشند یا به همدیگر احترام بگذارند، نظرات متفاوتی هم داشته باشند علاوه بر آن از روشهای حل مسئله هم الگوبرداری میکنند.
اما در هر حال همه والدین باید سعی کنند تا حد امکان از مشاجرات حاوی فریاد یا توهین در حضور کودکان پیشگیری کنند و حتی در گفتگوها نیز فضای تنش زایی ایجاد نکنند.
اما باز هم ممکن است این اتفاق بیافتد. حال نکته مهم این است که مدیریت احساس بچهها بعد از دیدن دعوای پدر و مادرشان موضوعی است که خیلی مهم بوده و باید بر آن کار کرد و روشهای کلیدی دارد.
پس برای شروع بهتر است بدانید که دیالوگ: ولش کن پیش میاد، بچه است یادش میرود، اشتباه و ممنوع است!
**اگر دعوا شد، چه کنید؟
قدم اول این است که بدانید اگر دعوا و مشاجرهای صورت گرفت و نتوانستید شرایط را کنترل کنید، در ابتدا مهم است که نترسید تا بتوانید بعد از دعوا شرایط را مدیریت کنید. مثلا بعد از اولین دعوا به این مسائل فکر نکنید که: «شما مامان بدی هستید یا پدر بدی هستید» یا «حالا بچم ضربه خورده و حالا بچم در بزرگسالی کلی مشکل پیدا میکنه و من نمیتونم دیگه مادر یا پدر خوبی برایش باشم» این جملات ممنوع است!
یادتان باشد که بچهها با دیدن یک بار دعوای شما دچار مشکلات عمیق روحی نمیشوند و اضطراب معمولا بعد از دیدن دعواهای مکرر پیش میآید!
**بعد از دعوا هر دو با کودک صحبت کنید
اگر فرزندتان بالای دو سال است حتما بعد از دیدن دعوا با او صحبت کنید و شرایط را برایش توضیح دهید. اما یادتان باشد فقط در سطح درک او برایش توضیح دهید و جزئیات و موضوع را مطرح نکنید. هرگز سمت دیگر بحث را مقصر جلوه ندهید و با کودک هم درباره موضوع بحث یا ناراحتی ان دردل و دل نکنید.
یکی از اشتباهات مادر یا پدرها این است که با بچه هایشان درددل میکنند و طرف مقابل را مقصر جلوه داده و باعث تنفر بچه از والد دیگر میشوند.
گفتگوی مهم و صحیح در این شرایط این است که بگویید: «مامان ترسیدی؟ حتما خیلی ناراحت شدی. منو بابا عصبانی بودیم، ولی نباید داد میزدیم. ازت معذرت میخوام که ترسیدی. میخوام یادت باشه که درسته ما الان عصبانی بودیم، ولی ما همدیگر رو خیلی دوست داریم و همیشه مواظب تو هستیم»
**نسبت به رابطه و رفتارتان در حضور کودک حساستر باشید
بچهها بعد از دیدن دعوای والدین تا مدتی نسبت به رفتارهایشان حساستر هستند. این فکر که نکنه باز دعوا کنند؟ نکنه همدیگرو دوست نداشته باشند؟ نکنه بخوان جدا بشن؟
در نتیجه تا چند روز پس از دعوا سعی کنید تا نهایت احترام و محبتتان را در رفتار و کلام نشان دهید تا احساس امنیت بچهها بازسازی و تقویت شود.
**با همسرتان قرار بگذارید تا این اتفاق مجدد نیافتد
اگر لازم است از کلمه رمزی بین خودتان استفاده کنید مثلا اگر حس کردید خودتان یا همسرتان دارید عصبانی میشوید، میتوانید بین خودتان از رمز حاصلی مثل (الان وقتشه برم یه چایی بریزم) استفاده کنید یا خیلی ساده بگویید: «بهتره بعدا راجع بهش صحبت کنیم.»
در نهایت والدین باید یاد بگیرند که به یکدیگر احترام بگذارند و اینکه چگونه اخلاق، رفتار، خشم و عصبانیتشان را کنترل کرده و به این رفتارها پایان دهند.
منبع: فارس
انتهای پیام/