به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، در روز‌های گذشته انتشار بیانات رهبر انقلاب درباره «جهاد روایت و تبیین» بازتاب فراوانی داشته است. ایشان در دیدار پرستاران و خانواده شهدای سلامت با اشاره به اهمیت نقش حضرت زینب (س) در روایت واقعه عاشورا گفتند: «این بزرگوار جهاد تبیین را، جهاد روایت را راه انداخت؛ نگذاشت و فرصت نداد که روایت دشمن از حادثه غلبه پیدا کند؛ کاری کرد که روایت او بر افکار عمومی غلبه پیدا کند... شما روایت کنید حقایق جامعه خودتان و کشور خودتان و انقلاب تان را.

شما اگر روایت نکنید، دشمن روایت می‌کند؛ شما اگر انقلاب را روایت نکنید، دشمن روایت می‌کند؛ شما اگر حادثه دفاع مقدس را روایت نکنید، دشمن روایت می‌کند.» این در حالی است که در همین روزها، یک شبکه شاخص تولیدکننده فیلم و سریال در آمریکا با همکاری شریک تجاری خود در اسرائیل، در حال ساخت اثری درباره ترور شهید عماد مغنیه، چهره شاخص مقاومت اسلامی‌اند و قطعا این روند را درباره دیگر چهره‌های محور مقاومت نیز تسری خواهند داد؛ ماجرایی که باید شاخک‌های مسئولان فرهنگی و هنری کشور را برای تولید آثاری از این دست تیز کند تا «روایت اول» به دست قاتلان فرمانده شهید رقم نخورد.

ترور حاج‌رضوان در یک سریال

در یکی دو سال گذشته پروژه‌ای محصول مشترک آمریکا و اسرائیل در دست تولید بوده است که به ترور عماد مغنیه فرمانده شهید حزب‌ا... لبنان می‌پردازد. این پروژه به نام «برخیز و اول تو بکش» از کتابی به همین نام اقتباس شده که یک روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر نظامی اهل اسرائیل در سال ۲۰۱۸ نوشته است. این کتاب که در اسرائیل جایزه گرفته و برای آشنایی ایرانیان با جنایت‌های صهیونیست‌ها به فارسی نیز ترجمه شده است، به استراتژی نظامی اسرائیل برای ترور‌های به اصطلاح «هدفمند» می‌پردازد و نام آن به همین مسئله اشاره دارد. پروژه تلویزیونی «برخیز و اول تو بکش» که نخستین اخبار آن را رسانه آمریکایی ددلاین در سال ۲۰۱۹ منتشر کرد، به تازگی نیز در رسانه‌های سینمایی آمریکایی بازتاب زیادی داشته است.

فیلم سازی در خدمت پروپاگاندای اسرائیل

مینی‌سریال «برخیز و اول تو بکش» را یووال آدلر نوشته و کارگردانی می‌کند؛ کسی که پیشتر فیلم سینمایی جاسوسی «مأمور مخفی» را با بازی دایان کروگر و مارتین فریمن در سال ۲۰۱۹ ساخت. این فیلم به ماجرای جاسوسی از تأسیسات هسته‌ای ایران می‌پردازد و دایان کروگر در آن، نقش یک زن جاسوس اسرائیلی را ایفا می‌کند که در پوشش یک معلم، در تهران مشغول فعالیت است.

مدتی بعد از انتشار فیلم «مأمور مخفی»، اعلام شد که بخش‌هایی از این اثر به صورت مخفیانه در تهران تصویربرداری شده است، ماجرایی که در همان زمان سروصدای زیادی به راه انداخت. کارنامه لاغر یووال آدلر نشان می‌دهد این فیلم ساز اسرائیلی در خدمت پروپاگاندای نظامی - امنیتی رژیم صهیونیستی کار می‌کند و اغلب آثار او نیز رگه‌هایی پررنگ از سیاست دارند

اهمیت اقتباس در آثار صهیونیست‌ها

نکته قابل توجه درباره آثار این‌چنینی، کیفیت آن‌هاست. در شرایطی که محصولات استراتژیک سینما و تلویزیون همواره برچسب‌هایی مثل شعاری/ارگانی بودن می‌خورند، کیفیت آن‌ها از هرچیز مهم‌تر است. نگاهی به دو اثر اخیر یووال آدلر فیلم ساز اسرائیلی، یکی از علل اهمیت آن‌ها را نشان می‌دهد. «مأمور مخفی» از روی یک رمان جاسوسی اقتباس شده و «برخیز و اول تو بکش» بر اساس یک کتاب غیرداستانی در حال ساخت است.

این مسئله را می‌توان یکی از عللی دانست که شرکت بزرگی مانند HBO حاضر می‌شود روی آن سرمایه‌گذاری کند. چراکه آثار اقتباسی –به ویژه وقتی منبع اقتباس یک کتاب پرفروش باشد- عملا نیمی از راه موفقیت را پیش از صرف هزینه برای تولید سینمایی رفته اند و ریسک تولید این آثار کم است. به این ترتیب پروپاگاندای صهیونیسم موفق می‌شود روایت خود را در آثاری خوش‌ساخت و باکیفیت به خورد افکار عمومی بدهد.

آثار مکتوب درباره شهید مغنیه

الگوی یادشده باید مورد توجه سینما و تلویزیون ایران نیز باشد تا به خلق آثاری، چون سریال «خط مقدم» که به تازگی روی آنتن شبکه یک سیما رفت، منجر نشود. این در حالی است که اقتباس سینمایی در ایران مهجور است و سینمای ایران از کتاب‌های خاطرات یا داستانی که در زمینه‌های دفاع مقدس، شهدای مدافع حرم و... نوشته شده و گاه بسیار مورد توجه قرار گرفته، استفاده چندانی نمی‌کند. به نظر می‌رسد از طرفی مدیران نهاد‌های تولیدکننده فیلم و سریال مانند صداوسیما، حوزه هنری، اوج و بنیاد فارابی چندان به اهمیت اقتباس واقف نیستند و از طرف دیگر اغلب فیلم سازان نیز تأکید دارند با فیلم نامه‌های اورجینال کار کنند.

درباره شهید عماد مغنیه نیز که چندین سال از شهادت او گذشته، سینما و تلویزیون ایران با وجود دسترسی به خانواده، همرزمان و اسناد مرتبط با او، اثر شاخصی درباره او تولید نکرده است. این در حالی است که کتاب‌های مختلفی درباره وی نوشته و منتشر شده است؛ آثاری مانند «خورشید در سایه» نوشته الهه آخرتی، «فرمانده در سایه» اثر وحید خضاب، «راز رضوان» به قلم گروه نویسندگان، «ابوجهاد» نوشته سیدمحمد موسوی و... که گاه تحسین نیز شده اند، اما مورد استفاده فیلم سازان قرار نگرفته‌اند.

منبع: خراسان

انتهای پیام/