به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، در آخرین اعلام رسمی از شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، ایستگاه‌های ثابت سنجش صوت نشان می دهد که میانگین تراز صوت شهر تهران در دوران کرونا روند کاهشی داشته است. کارشناسان شرکت کنترل کیفیت هوای تهران اعلام کردند که تهران در دوران کرونا ساکت‌تر شده است.

بدین ترتیب، قرنطینه سراسری و وضع قوانین ترافیکی در سطح شهر منجر به کاهش تردد وسایل نقلیه و به دنبال آن کاهش آلودگی صوتی تهران شده است اما در مجموع میزان آلودگی صوتی در پایتخت فراتر از حد استاندارد است.

الهام کریمی کارشناس صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران می‌گوید که باید از تجربه دوران کرونا استفاده کرد تا بتوان آلودگی صوتی کمتری را تجربه کرد.

یکی از راهکار‌های کاهش مواجهه با آلودگی صوتی نصب دیوار‌های صوتی در مجاور بزرگراه‌ها است. در حال حاضر نیز در برخی از بزرگراه‌های شهر تهران دیوار صوتی نصب شده است. هزینه نصب و طراحی این موانع بالاست و علاوه بر هزینه بالا محدودیت‌های دیگری هم وجود دارد. به عنوان مثال به دلیل محدودیت ارتفاع دیوار‌های صوتی تنها دو تا سه طبقه از ساختمان‌ها در سایه دیوار صوتی قرار می‌گیرند و طبقات بالایی همچنان در معرض آلودگی صوتی قرار دارند.

همچنین در مناطقی که بلند‌مرتبه سازی انجام شده، نصب موانع صوتی نمی‌تواند به عنوان عایقی مؤثر برای جلوگیری از آلودگی صدا عمل کند.

سال گذشته، بیشترین تمرکز شهرداری بر روی نصب مجدد قطعات دزدیده شده و آسیب‌دیده دیواره‌های صوتی و نظافت و نگهداری موانع بوده است. اگر شهرداری بخواهد ساخت دیوار‌های صوتی جدید را در دستور کار قرار دهد باید مطابق با استاندار‌های روز دنیا پیش برود.

گفتنی است که برخی از مواد این قطعات وارداتی بوده و نصب ۱۰۰ متر دیوار صوتی هزینه‌ای بالغ بر یک تا دو میلیارد تومان دربر خواهد داشت.

از طرفی هزینه این موانع فقط به این مبلغ ختم نمی‌شود و نگهداری و نظافت آن‌ها هزینه‌های بیشتری را به مدیریت شهری تحمیل خواهد کرد.

شهرداری به دنبال آن است که بتواند تمام تمرکز خود را بر اجرای مبحث ۱۸ مقررات ملی ساختمان برای ساختمان‌های همجوار با بزرگراه‌ها و ایجاد کمربند سبز در حاشیه بزرگراه‌ها بگذارد و از این طریق بتواند از نصب این موانع در سطح شهر بکاهد.

بدیهی است شهرداری نمی‌تواند در تمام بزرگراه‌ها دیوار صوتی نصب کند؛ چراکه بحث هزینه، زیبایی‌شناسی، وقوع جرم در پشت این موانع مطرح است و سطح پوشش این دیوار‌ها هم تنها در دو طبقه خلاصه می‌شود.

بلند‌مرتبه سازی در معابر هم که طی سال‌های اخیر افزایش داشته، اثربخشی راهکار‌های کاهشی آلودگی صوتی را کم کرده است؛ به عنوان مثال در منطقه ۲۲ تهران با اینکه بسیاری از شهرک‌ها و مجتمع‌های مسکونی جدید الاحداث هستند، اما نه تنها فاصله مناسب بین مناطق مسکونی و معبر رعایت نشده است، بلکه ارتفاع زیاد ساختمان‌ها موجب شده نصب دیوار‌های صوتی هم راهگشا نباشد.

یکی از مباحثی که در مقررات ملی ساختمان مطرح شده، مبحث ۱۸ است که شامل استفاده از پنجره‌های دو یا چند جداره استاندارد، جانمایی مناسب اتاق‌ها نسبت به معبر پر تردد و عایق کاری دیوار‌های ساختمان است. اگر این پنجره‌ها به صورت صحیح نصب شوند، می‌توانند تا ۱۵ دسی‌بل از آلودگی صوتی دریافتی را کم کنند.

شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با همکاری معاونت شهرسازی و معماری شهردای تهران به دنبال آن است که بر اساس نقشه حریم صوتی بزرگراه‌ها، اجرای الزامات مبحث ۱۸ مقررات ملی ساختمان؛ برای ساختمان‌هایی که در نواحی با تراز بالای آلودگی صوتی قرار دارند اجباری شود.

بیشتر بخوانید

بهبود رسیدگی به پیام های شهرسازی امسال نسبت به سال گذشته

انتهای پیام/