بررسی پرونده‌های قضایی در سراسر دنیا حاکی از آن است که اغلب جنایت‌کاران دستگاه‌های دیجیتال را برای کنترل یا محدود کردن قربانیان خود به‌کارگیری می‌کنند. از سوی دیگر تبهکاران برای ابزار خشونت و تهدید دیگران از هویت جعلی در شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. برای مقابله با چنین سوء استفاده‌هایی از ابزارهای فناوری و آگاهی‌بخشی به عموم مردم انجمن‌های غیرانتفاعی در کشورهای مختلف ایجاد شده و اطلاعات مفیدی برای استفاده ایمن از شبکه‌های اجتماعی و سامانه‌های ارتباطی را ارائه می‌دهند. معمولاً این انجمن‌ها از افرادی که خود قربانی خشونت موجود در ابزارهای دیجیتال هستند تشکیل می‌شوند.

دشواری‌های شناسایی مجرمان

افرادی که به وسیله ابزارهای دیجیتال آسیب دیده‌اند یا به هر نحوی قربانی خشونت در شبکه‌های اجتماعی شده‌اند معتقدند شرکت‌های فناوری باید از همان اولین مراحل طراحی اپلیکیشن‌های ارتباطی به تمامی نکات ایمنی و دستورالعمل‌های حفظ حریم خصوصی کاربران توجه کرده تا افراد فرصت‌طلب و مجرم نتوانند دیگران را آزار دهند. یکی از مهم‌ترین نکات برای ارتقای ایمنی شبکه‌های اجتماعی و ابزارهای دیجیتال تعیین دقیق هویت کاربران است. هم اکنون بیشتر اپلیکیشن‌هایی که مورد استفاده میلیون‌ها کاربر در سراسر دنیا است روش‌های بسیار ساده و نامطمئنی برای شناسایی هویت اعضای تازه‌وارد دارند و تنها نام و شماره تلفن هر کاربر برای ورود به برنامه کافی است. کارشناسان فناوری می‌گویند «به دلیل خلاءهای امنیتی و سیستم ناقص شناسایی هویت در پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی افراد زیادی با مشخصات جعلی حساب کاربری برای خود می‌سازند و با استفاده از همین هویت غیرواقعی اقدام به فعالیت‌های غیرقانونی می‌کنند. معمولاً این کاربران برای ورود به سیستم نیز از فیلترشکن و اپلیکیشن‌های مخفی‌سازی آی‌پی اتصال استفاده می‌کنند که کار شناسایی مبداً ارسال پیام را دشوار می‌سازد.»

از همین رو کاربران اینترنت در سراسر دنیا انتظار دارند دولت‌ها قوانین سختگیرانه‌ای برای شناسایی هویت کاربران شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها وضع کرده و شرکت‌های فناوری نیز برنامه‌های خود را به گونه‌ای طراحی کنند که کاربران صرفاً با ارائه اطلاعات دقیق و معتبر مجوز ارتباط با افراد دیگر را در فضای مجازی داشته باشند.

طراحی بدون در نظر گرفتن ایمنی

در حال حاضر اغلب شرکت‌های فناوری دستگاه‌ها و رسانه‌های دیجیتال خود را بدون در نظر گرفتن آسیب‌پذیری کاربران طراحی و مدیریت می‌کنند. با وجود تمامی هشدارهایی که در خصوص اهمیت حفظ حریم خصوصی کاربران از سوی سازمان‌های امنیتی داده می‌شود شرکت گوگل تا سال ۲۰۲۰ به نرم‌افزارهای جاسوسی اجازه می‌داد آزادانه فعالیت کنند و حتی در مواردی سازندگان این برنامه‌ها اپلیکیشن خود را در فروشگاه‌های مجازی تبلیغ می‌کردند. نرم‌افزارهای جاسوسی با نفوذ به حساب کاربری افراد مختلف اطلاعاتی از قبیل تصاویر، ویدئوها و مشخصات هویتی آن‌ها را سرقت می‌کردند.

تلاش برای ارتقای ایمنی دستگاه‌های هوشمند

در این میان برخی از شرکت‌های بزرگ فناوری گجت‌هایی را تولید کردند که ضمن ارتباط با بلوتوث و سیستم موقعیت‌یاب جهانی(GPS) امکان ردیابی دستگاه‌های هوشمند نظیر انواع تلفن همراه و لپ‌تاپ را فراهم می‌کند. عملکرد این گجت‌ها به صورتی است که پس از اتصال به بدنه گوشی هوشمند موقعیت مکانی دستگاه را به صاحب آن اعلام کرده و در صورتی که افرادی قصد ورود به گوشی را داشته باشند هشدارهایی را ارسال می‌کند. کارشناسان فناوری در مورد چنین گجت‌هایی نظرات متفاوتی دارند به‌طوریه برخی آن‌ها را مفید و موجب اطمینان خاطر کاربران می‌دانند و گروهی دیگر معتقدند این دستگاه‌های کوچک خود می‌توانند عاملی برای افزایش تهدید باشند چون در هر لحظه موقعیت مکانی کاربر به سروری ارسال شده و در صورتی که هکرها حساب کاربری فردی را هک کنند به راحتی می‌توانند محل استقرار او را بیابند.

شناخت دقیق تهدیدها و معرفی راه‌های مقابله با آن‌ها

یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای نفوذ به حساب کاربری افراد مختلف در فضای وب حدس زدن رمز عبور است. متأسفانه برخی از کاربران بدون توجه به دستورالعمل‌های امنیتی گذرواژه‌های ساده و قابل حدس برای حساب کاربری خود تعیین می‌کنند. در این صورت هکرها به راحتی می‌توانند به حریم خصوصی کاربران نفوذ کنند و اطلاعات محرمانه آن‌ها را به سرقت ببرند. معمولاً اپلیکیشن‌هایی که برای ورود به آن‌ها نیاز به تعیین نام کاربری و رمز عبور است در همان اولیه مرحله ثبت‌نام به کاربران اعلام می‌کنند در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت گذرواژه خود را تغییر دهند. طبق بررسی‌های انجام شده روی هزاران پرونده حمله سایبری تغییر شناسه عبور و تعیین رمز مطمئن می‌تواند تا حد زیادی ایمنی حساب‌های کاربری را افزایش دهد.

البته رعایت نکات امنیتی از سوی کاربران به معنای این نیست که شرکت‌های سازنده انواع اپلیکشین به ایمنی محصولات خود توجه نکنند. بدین ترتیب بار تأمین ایمنی تنها به دوش کاربران نیست و شرکت‌های بزرگ فناوری اولویت خود را بر حفظ امنیت کاربران قرار می‌دهند. بدون شک تأمین ایمنی کامل از سوی کاربران و شرکت‌های فناوری به طور همزمان نه تنها راه‌های نفوذ هکرهای را مسدود می‌سازد بلکه فضای فعالیت مجرمانی که قصد آزار افراد در فضای مجازی را دارند نیز محدود می‌سازد.

منبع: آنا

انتهای پیام/