به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، طبق برآورد سند درمان ایران در سال ۱۴۰۴، ایران باید در این سال به عنوان کشور اول منطقه جنوب غرب آسیا در حوزه‌های مختلف، از جمله در پزشکی قرار بگیرد. یعنی در سال ۱۴۰۴،  تعداد کل پزشکان در ایران، باید به ۲۶۰ هزار نفر برسد یعنی ۲۳ پزشک به ازای هر ۱۰ هزار نفر، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که ایران اکنون در این زمینه آمار‌های خوبی ندارد.

این مسئله سبب می‌شود که مردم برای مراجعه به پزشک، در صف‌ بایستند و گاهی به اجبار، هزینه‌های بالایی را برای ویزیت پزشکی بپردازند، به همین دلیل است که تعرفه‌های پزشکی در برخی موارد رعایت نمی‌شود.

علاوه بر کمبود تعداد پزشک، توزیع آن‌ها در سراسر کشور نیز از توازن برخوردار نیست یعنی در برخی شهر‌ها به طور مثال فقط یک پزشک متخصص مامایی وجود دارد!

همچنین کشور در حال حاضر با بحران بازنشستگی پزشکان قبلی رو به روست؛ به طوری که در حال حاضر،  بیش از ۲۵ هزار نفر پزشک در بازه سنی ۵۰ تا ۵۵ ساله وجود دارند.

با تمام این مسائل، بررسی‌ها نشان می‌دهد که زیرساخت‌های آموزش پزشکی در کشور طی بازه زمانی سال‌های ۱۳۶۷ تا ۱۳۹۹ به شدت گسترش یافته به طوری که ۲۷ دانشکده پزشکی به ۵۰ دانشکده و ۸۲ هزار تخت بیمارستانی تخصیص یافته به آموزش نیز به ۱۳۰ هزار تخت افزایش یافته است اما، با این وجود ۴ هزار و ۶۴۰ دانشجوی ورودی پزشکی سال ۱۳۶۷، در سال ۱۳۹۹ تغییر ملموسی نداشته و به ۴ هزار و ۸۷۲ نفر رسیده است! برخی کارشناسان عقیده دارند، چون وزارت بهداشت توسط پزشکان مدیریت می‌شود، به علت تعارض منافع، مانع از افزایش تعداد پزشکان در کشور شده است.

بیشتر بخوانید:

• رقمی از دریافت مالیات پزشکان نداریم/بدون نصب کارتخوان هم مالیات تعیین می‌کنیم

وزارت بهداشت آمار پزشکان کشور را به صورت شفاف اعلام کند

ملکی کارشناس حوزه پزشکی در برنامه میز اقتصادی خبر نیمروزی در این باره بیان کرد: سرانه پزشک در کشور ما کم است؛ این آمار و ارقام باید توسط وزارت بهداشت به صورت شفاف و علنی اعلام کند. متاسفانه نظام پزشکی حتی پزشکان غیرفعال را هم در آمار‌های خود لحاظ می‌کند.

او افزود: گاهی برخی مسئولان وزارت بهداشت اعلام می‌کنند، کشور‌هایی که پزشک بالا دارند، درآمد زیادی هم دارند، اما در کشور ما که درآمد متوسط رو به پایین دارد، نمی‌توان تعداد پزشکان را افزایش داد و باید توزیع آن‌ها را تناسب بخشید؛ در حالی که توزیع فعلی قابل تغییر نیست، زیرا پزشکی در یک شهر ساکن شده، به راحتی تغییر محل کار نمی‌دهد.

این کارشناس حوزه پزشکی درباره راهکار‌های رفع مشکل کمبود پزشک نیز گفت: یک بخش مربوط به افزایش سرانه پزشک عمومی و بیش از آن، افزایش سرانه پزشک متخصص در تخصص‌های مختلف است. زیرساخت آن نیز تا حدی مهیّاست؛ به طوری که حدود ۳ تا ۴ هزار نفر جذب دانشجو می‌تواند افزایش یابد.

او تاکید کرد: باید توجه شود که ۷ سال زمان می‌برد تا این دانشجوهای جدید فارغ التحصیل شوند؛ یعنی با همین زیرساخت فعلی، حدود ۱۲ تا ۱۳ هزار پزشک را می‌توان به مرور افزایش داد.

پزشکان نباید برای افزایش ظرفیت تعداد جذب دانشجوی پزشکی تصمیم گیری کنند

ملکی بیان کرد: اختیار افزایش ظرفیت آموزش پزشکی، با شورای گسترش آموزش پزشکی در وزارت بهداشت است و این شورا، تمایل جدی به افزایش ظرفیت نشان نمی‌دهد. البته به طور متوسط طی ۷ تا ۸ سال گذشته، ۶ تا ۷ درصد در حوزه پزشکی عمومی افزایش پذیرش داشته ایم هرچند که در برخی رشته‌ها مانند دندان پزشکی نیز، کاهش ظرفیت داشته ایم.

او در پایان تاکید کرد: به هر حال این شیب افزایش نیز کفایت شرایط فعلی کشور را نمی‌کند و به نظر می‌رسد که در اختیار قرار دادن افزایش ظرفیت پزشکی به خود پزشکان، دچار یک تعارض منافع جدی است.

انتهای پیام/