به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد، دلم که تنگ می‌شود تنها جایی که دارم گستره صدای آبهمن است هم پای ایل وبار کوه به کوه و دشت به دشت می‌روم کوگ زخمی تاراز می‌شوم بر مافه گه‌های آبهمن هی جار... هی جار... چه مال کنون بی هنگامی ۸۱ سال می‌شود که در گل ولای باران‌های اندوهم با این صدا قدم می‌زنم و هر بار حس می‌کنم دنگ تازه‌ای از سمت ایلات عشق می‌آید.

دلم تنگ شده است برای شلیل خوانی شبانه‌ای پا تش چاله در غم سرایی با عبده محمد برای خدابس؛‌ های های اندوه دل نشین عشق از گلوی خالو زال پیر در غمگساری افت و خیز‌ها‌ی جوانی،‌ های های بلال بلال، مینا بنوش گم شده ام در زلالی اشک‌ها دستمال هفت رنگ نشانی تیا کالت را از کدام بهار بگیرم برای دختران لچک ریالی؟

بیشتر بخوانید

• نصب تندیس چهار نامدار بختیاری در چیتگر تهران

بهمن علاءالدین با تمام وجود موسیقی بختیاری را به دوش کشید بی هیچ توقعی و چشمداشتی؛ در تمام سال‌هایی که به یاد دارم صدای او بهانه لالایی مادرانی بود در گوش کودکانی که زمزمه مادرانه اوجشان می‌داد با هی جار، وتاراز و واستاره.

مسعود بختیاری صدای ایلی بود که در دامنه‌های زاگرس همیشه طنین انداز ماند صدای مردمانی که استاد را سروده بودند و بهمن غزلی دلکش و زیباست که از حنجره ایل سروده شده.

بهمن علاءالدین مشهور به مسعود بختیاری یک استثنا در تاریخ موسیقی بومی عصر حاضر به شمار می‌رود گرچه او تنها روایتگر بخشی از فرهنگ موسیقایی بختیاری زبان‌ها بود، ولی توانست در طول ۳۵ سال از حیات خود، یک زبان مشترک موسیقایی بین همه بختیاری‌ها ایجاد کند شاید همسنگ او در سایر فرهنگ‌های بومی ایران نتوان یافت.

زنده یاد بهمن علاءالدین پس از ۶۶ سال زندگی بدون حاشیه، شنبه ۱۳ آبان ۱۳۸۵ خورشیدی (۳ نوامبر ۲۰۰۶ میلادی) در کرج با دنیای ما خداحافظی کرد و در امامزاده طاهر همین شهر به خاک سپرده شد.

در پادکست «بسته صوتی» بهمن علاءالدین به تهیه کنندگی خانم عرفانه نعمتیان، به زندگی نامه مسعود بختیاری این شاعر و خواننده پر آوازه  ایرانی پرداخته شده است.

انتهای پیام/ع