سلام اگر به اندازه یک کشاورز روستایی آگاهی داشته باشی ! باید بدانی که وقتی زمینی را می خواهیم آبیاری کنیم اگر رودخانه یا کانال را یکدفعه به هر قسمت زمین رها کنیم جز آسیب و ویرانی چیزی نصیبمان نمی شود . ولی اگر عقل داشته باشیم و حجم آب را محاسبه و زمین را تقسیم بندی و به هر قسمت زمین به اندزه گنجایشش آب رها کنیم نتیجه افزایش تولید و کاهش هزینه را در بر دارد . حال اگر نقدینگی یا ثروت جامعه را با کانال آب مقایسه و نیازمند یهای جامعه را با زمین کشت آنوقت خواهید فهمید که تا زمانی که بر اموال منقول و غیر منقول تسلط نداشته باشیبم و خرج و دخل قابل محاسبه نباشد جز ویرانی اقتصادی چیزی نصیبمان نمی شود . بنده طرحی دارم که می تواند بر کانال نقدینگی مسلط شده و زمینه اولویت هزینه ها را کنترل و زمینه افزایش بهره وری را مهیا کند . و سدی مستحکم در مقابل رانت ، احتکار ، اختلاس ، دلالی و ... ایجاد نماید . البته جنابعالی نیز توان عبور از سد را نیز نخواهی داشت . اگر مرد عملی ، بسم الله مهندس گودرزی

اگر به آرشیوی سخنان روسای جمهور ایران مراجعه کنیم همه آنها مدام حرف از مهار تورم می زدند یعنی صدور بیانیه = بن بستهای لاینحل درکشور.بنابراین آقای مخبرهم باید
به جای صافکاری ونقاشی اتومبیل دولتش باید درفکر تعمیر وتغییرات اساسی وریشه ای باشد.درایران همیشه دومساله عمده برای اقتصادایران معضل آفریده است یکی فرصت سوزی
ودیگری تعجیل زیاد وفرصت شویی. بنابراین اقدامات تعجیلی درهرکاری خانه خرابکن است وقدر فرصت را ندانستن هم عامل
پشیمانیهای جبران ناپذیراست. وقتی دولت خودش سیاستی برای هدایت اقتصاد اعمال نکند باید مرتب با کسریهای بودجه واستقراضهای فراوان ازبانک مرکزی روبروباشد وبانک هم از گردن وگُرده مردم پول درمی آورد.وقتی دولت هزار مشکل اساسی داشته باشد این هزارمشکل فقط بایک فرمول حل می شود وآن برنامه ایست که ساعتها وماهها خبرگان اقتصادی وسیاسی باید روی آن تمرکز نمایند وروی آن کارعلمی دقیق وجامع الشرایط انجام دهند یعنی کنترل قیمت ها باجریمه و تعزیرات حل نمیشود باید تعزیرات راتعطیل کرد وبه دنبال تغییرات بنیادین وریشه ای دراقتصاد رفت.بهشت وجهنم دنیا وآخرت بیشترازآنکه متکی بر عمل باشد متکی برفکرو اندیشه است وده بارباید متر کشید ویکبار برپارچه معمولی قیچی کشید
دولت ۵۰ درصد باید براساس اقتصادسابق کشور رابچرخاند و۵۰ درصد دیگرباید برنامه ها وافکار راهبردی خود رابکارگیرد تا ۵۰ درصد باقی مانده راهم اصلاح نماید.کار،خیلی سخت به نظر می رسد ولی تنهای تنها بایک (( برنامه ریزی)) همه وهمه می توانند تابلو مسیر حرکت خود رابشناسند وچرخ اقتصاد وزندگی مردم روی غلتک وغلتیدن می افتد وهمه نگرانیها از ذهن همه پاک می شودومی شود آنچه که باید بشود