به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از البرز، فضای سبز کرج، آب و هوای مطبوعش و خلوت بودن آن روزگاری این شهر را به محل اوقات فراغت پادشاهان، مسئولان و صاحبان سرمایه تبدیل کرده بود.کاخها و ویلاهای عریض و طویل به جا مانده از دوران دودمان قاجار و سلطنت پهلوی گواهی بر این مدعاست.
زمانی این شهر محل آمد و رفت آنانی بود که خسته از آب و هوای صنعتی و اداری تهران به دنبال فضایی برای اوقاتشان در خلوتی به دنبال آرامش میگشتند اما شاید گسترش همین رفت و آمدها امروزه کرج را به جایی رسانده است که دیگر کمتر نشانی از روزگار دیروزش به چشم میخورد.
ایمانی یکی از کرجیهای اصیل میگوید: قدیم ترها آن قدر جمعیت کرج کم بود که همه خانوادهها همدیگر را میشناختند.
او میافزاید: جویبارها، درختان و باغ ها آن دوران را هرگز فراموش نمیکنم اما متاسفانه همه رفتند و جایشان را به سازههای غولآسا و خیابانها داده است.
رفته رفته با فعالیت مشاغل مختلف در تهران و تمرکز ادارات در پایتخت، جمعیت جویای کار به این استان روانه شدند، در این بین جوانان مایوس از کار در روستا و مشتاق به درآمد بیشتر حاصل از کار کمتر، دایره مهاجرت را وسیعتر کرد.
اما گران بودن هزینههای مسکن و مشقت تامین معیشت در تهران، جمعیت قاطبه مهاجران را به کرج سرازیر کرد و همین امرموجب آغاز تصاحب اراضی و زاغهنشینیهای پی در پی در نقاطی مانند کلاک، حصار و زورآباد(اسلام آباد) شد.
افزایش مهاجران و جمعیت کرج، متولیان کرج را برآن داشت تا بهمنظور ایجاد مسیر برای رفت و آمد شهروندان حجم وسیعی از اراضی سبز و باغ ها را به کوچه و خیابان و حتی مسکن تبدیل کند.
مهراب رجبی، رئیس بنیاد البرزشناسی در این باره میگوید: مساحت شهر کرج در طول تاریخ سیال و بین دویست تا دویست و پنجاه کیلومتر مربع بوده است.
او با بیان این که هرشهری دارای کاربری خاصی است، میافزاید: کاربرد اساسی کرج، کشاورزی، باغبانی و زراعی بوده است.
رجبی میگوید: رونق باغبانی تاحدی در البرز چشمگیر بوده که کهن ترین موسسه کشاورزی به نام برزگران بیش از یک سده قبل در البرز تاسیس شد، این موسسه مرکز آموزش عالی کشاورزی محسوب می شده است و افرادی در رده سنی هفده تا بیست و پنج سال در آن مورد تعلیم قرار می گرفتند.
او میافزاید:گسترش شهرنشینی و تعرض به طبیعت، اکنون باغ شهرکرج را که روزگاری بیش از نود درصد آن محیط زراعی و باغبانی بود به لباسی از جنس آهن و سیمان ملبس کرده تا جایی که دیگر باید آن را تیرآهن شهر خطاب کرد.
رئیس بنیاد البرزشناسی میگوید: بعد از انقلاب اسلامی، خیل مهاجرت به پایتخت و گرانی ها در این استان باعث مهاجرات جمعیت چشمگیری به کرج شد.
او میافزاید: اکنون تنها یک بیستم فضای سبز کرج در مقایسه با گذشته باقی مانده است.
حالا کار شهری که به باغشهر شهرت داشت به سرانه ای با اندازههای متری رسیده است و باید درختان آن را شمرد تا مبادا از تعداد آن در سایه ساخت و سازها کاسته شود.
بضاعتیپور، رئیس سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهرداری کرج میگوید: مساحت کل فضای شهر کرج ۴هزار و سیصد هکتار است که در این مساحت پنج هزار درخت مثمر وجود دارد.
او میافزاید: ۳هزار و چهارصد هکتار از فضای سبز کرج نیز جنگلکاری و دارای کمربند سبز است.
رئیس سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهرداری کرج میگوید: تا سه سال پیش سرانه فضا برای هر شهروند سیزده و نیم متر بود که تاکنون به شانزده و نیم متر ارتقا پیدا کرده است!
او پیشتر وعده داده بود که یک متر به این مقدار تا پایان بهار سال جاری افزوده شود.
سبزینهها در حریق بیتوجهی میسوزد
حدود ۲هزار و ۱۷۰ هکتار از فضای سبز امروز کرج در اختیار ادارات دولتی قرار دارد، منظور درختان و گیاهان کاشته شده در محوطه ادارات است.همین سال گذشته بود که ۲۰ اصله نهال در محوطه ادارهکل جهاد کشاورزی البرز به بهانه گسترش بنای این اداره از بیخ و بن کنده شد.
این ماجرا شهرداری کرج را با این اداره به مناقشه قضایی کشاند و شاید دست آخر ماجرا هم با پرداخت جریمه مختومه شد و یا قرار است که بشود.
همه اینها را گفتم تا به اینجا برسم که گذشته را نمیشود بازگرداند اما دور از انصاف است که توجه به همین مقدار فضای سبز را هم پشت گوش بیندازیم و بنای یک اداره را سرانه فضای سبز ترجیح بدهیم.
سید مرتضی اعتصامی، رئیس کمیسیون محیط زيست و عضو شورای شهر کرج میگوید: سهم قابل توجهی از فضای سبز کرج در عرصه در اختیار نهادها و ادارات دولتی قرار دارد که این نهادها و ادارات در حفظ آن کوتاهی میکنند بنابراین لازم است شهرداری با جدیت تمام در این مقوله وارد شود.
او میافزاید: براساس مواد ۲، ۳ و ۴ قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها و الحاقات بعدی، ورود به تمامی عرصههای سبز و نظارت بر آنها در محدوده و حریم به عهده شهرداریها است.
از خودمان شروع کنیم
پیشتر از مسئولیت مسئولان برای احیا، حفظ و گسترش فضای سبز گفتیم اما باید درنظر داشته باشیم که نگاه صحیح به مسائل و مشکلات اینچنینی نمیتواند، نگاه هولستیک(کل گرایانه) باشد و تاثیر فرد به فرد ما در جامعه به مراتب موثرتر خواهد بود.
در نظر بگیرید اگر مالکان اراضی کرج حاضر نمیشدند به هر بهای ناچیز و چشم پرکنی زمینهای خود را قطعه قطعه کنند و بفروشند امروزه با این همه سازه مواجه نبودیم.
وقتی سازندگان بدون توجه به پوشش گیاهی اقدام به احداث بنا میکنند مجبور میشوند برای قطع درختان و برچیدن فضای سبز به کمیسیون ماده هفت بروند و با جریمههای نقدی جای خالی ریههای شهر را پر کنند.
این سازندگان هم که از کره مریخ نیامدهاند همهشان یکی از ما و شما هستند که در این شهر سکونت دارند، با این حال امیدواریم توجه بیشتر ما شهروندان در کنار تصمیمات صحیح مسئولان کرج را چند قدم به دوران سبز دیروزش نزدیکتر کند.
گزارش از دانیال خلج
انتهای پیام/د.خ