امروز ۹ سنبله (شهریور ) مصادف با خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان است.خروجی که ورودش هم با خون و جگر پاره پاره مادران داغدار همراه بود.

به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان ، می‌گویند پایان شب سیه سپید است؛ اما سپیدی که با رد خون و ناجوانمردی نام و نشان دارش کرد؛ امروز روزی است که آمریکا هم پیمان استراتژیک خود را تنها گذاشت و با خواری افغانستان را ترک کرد.

او (آمریکا)رفت با میراثی که تا سالیان سال طعم زهراگینش جگرم را خواهد سوزاند. 

میراث شوم و ننگین جنایاتش که هم وطنانم تا عمر دارند از آن بی نصیب نخواهند بود.

آری این همان عاقبت دوستی با گرگ صفتانی بود که نقاب بّره به چهره داشتند تا به دنیا ثابت کند گرگ همان گرگ است گرچه ۲۰ سال در کنار پاکدلان و شریفترین مردمم زیسته باشند.

آمریکا با رفتن غیر مسئولانه و به قهقرا کشیدن وطنم به جهان ثابت کرد هیچ دولتی نباید پای ثابت حرفهای آمریکایی باشند.

با تمام این ها فکر نکن اندوهگین از رفتنت نیستم که شاید خوشحال هم باشم چرا که دوست دورنگم می رود.

در این وانفسای وطنم تنها نگران آن همسری هستم که با غرور مردش را به میدان نبرد روانه کرد و حالا باید نگران آینده نامعلوم فرزندانش باشد .

نگران طفلانی که نمی‌دانند چه سرنوشتی در انتظارشان است.

نگران جوانانی که به امید تو به طیاره آویزان شدند و رفتند تا مرگ پایان آرزوهای دست نیافتنی‌شان باشد .

چه رویایی ساختی برای مردمم و قبل رفتن همه را با پوتین نظامی‌ات بر هم ریختی و به ریشمان نیشخند زدی

۲۰ سال دروغ گفتی و ما سعی کردیم باور کنیم . دموکراسی پوشالی نشان دادی و سعی کردیم اجرا کنیم .

دالر‌ها آوردی و نشانمان دادی تا جوانان وطن را بی‌وطن کنی و هوای دیار غربت به سرشان زدی که ...
حالا نیک می دانم که این ۲۰ سال هیچ نمی‌دانستم .

یک باشنده پشیمان اهل کابل.
یاسر افضلی

با عرض پوزش پیک افغانستان ناگزیر از کوتاه کردن نامه این باشنده عزیز شد .
به امید صلح و آبادانی برای مردم عزیز افغانستان

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.