به گزارش خبرنگار دنیای ورزش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، رقابت های پارالمپیک توکیو با حضور ۴ هزار و ۴۰۰ ورزشکار از ۱۶۲ کشور برگزار خواهد شد و ۵۳۹ مدال به نفرات برتر مسابقات ۲۲ رشته ورزشی اهدا خواهد شد.
در این گزارش ۵ رشته پارالمپیکی پرطرفدار را انتخاب کردیم که شاید تماشای مسابقات آنها برای ورزش دوستان جذابیت بیشتری داشته باشد.
رشته راگبی با ویلچر که ماردربال نامیده می شد، در کشور کانادا در سال ۱۹۷۷ میلادی ابداع شد. شرکتکنندگان در مسابقات این رشته دارای معلولیت فلج چهاراندام هستند. یعنی حس و کنترل دست ها و پاهای خود را از دست داده اند.
مسابقات این ورزش تنها در یک دسته مختلط برگزار میشود و تیمها این اختیار را دارند تا هر تعداد بازیکن از هر جنسیت را در تیم خود داشته باشند. رقابتهای راگبی با ویلچر در یک سالن سرپوشیده برگزار میشود. قوانین راگبی با ویلچر تلفیقی از قوانین بسکتبال با ویلچر، هاکی روی یخ، هندبال و راگبی است و تیم ها سعی می کند توپ را از خط حریف خود خارج کنند.
مسابقات سه گانه رشته ورزشی نسبتا جدیدی است، زیرا نخستین بار در ریو ۲۰۱۶ به جمع رشتههای پارالمپیکی اضافه شد. این رشته ورزشی دربرگیرنده ورزشهایی مانند شنا، دوچرخه سواری و دو است. این رشته در المپیک هم وجود دارد، اما فاصلهها برای ورزشکاران پارالمپیکی نصف میشود.
- ۷۵۰ متر شنا، ۲۰ کیلومتر دوچرخه سواری و ۵ کیلومتر دو مسافتی است که ورزشکاران پارا سه گانه باید آن را طی کنند. ورزشکاران پارا سه گانه با توجه به اختلالات جسمی خود در کلاسهای مختلف به رقابت میپردازند.
اگر می خواهید قدرت بالاتنه را در حرکات ورزشی ببینید، مسابقات "هتس"، ورزشکار هلندی را تماشا کنید. او به عنوان بهترین دوچرخه سوار پارالمپیکی جهان شناخته می شود و تنها با استفاده از بالاتنه مسابقات Ironman را به پایان رساند.
همانطور که از نام این رشته ورزشی پیدا است، والیبال نشسته شبیه به والیبال المپیکی است، اما ورزشکاران پارالمپیکی حق ایستادن را ندارند و باید به صورت نشسته والیبال بازی کنند.
تیم والیبال نشسته مردان ایران در مسابقات پارالمپیک ۶ مدال طلا کسب کرده است و با در اختیار داشتن مرتضی مهرزاد، بازیکن ۲۴۶٫۴ سانتیمتری میتوان این شانس را برای والیبال نشسته ایران قائل شد که باز هم با مدال پارالمپیک را به پایان برساند.
گلبال به همراه بوچیا یکی از ۲ رشتهای به شمار میرود که مختص پارالمپیک است. این رشته ورزشی نخستین بار در آلمان برای بازپروی سربازان نابیناشده در جنگ جهانی دوم طراحی شد و از سال ۱۹۷۶ در بازیهای پارالمپیک تورنتو شرکت داده شد.
در این بازی که دو نیمه ۱۰ دقیقهای دارد، چشمان همه بازیکنان بسته است. در هر تیم ۳ نفر حضور دارند و باید تلاش کنند تا با دست توپ را به وارد دروازه حریف کنند.
بیشتر بخوانید
فوتبال ۵ نفره رشته شناخته شدهای است، اما رشتهای که رقابتهای آن در پارالمپیک برگزار میشود، به فوتبال نابینایان موسوم است.
برای حفظ برابری میان بازیکنان، چشمان تمام آنها پوشیده میشود تا کسانی که از بینایی کمتری برخوردارند نیز نسبت به حریف برتری نداشته باشند.
فقط دروازه بانان و راهنمای تیم ها که پشت دروازه می ایستند، چشمان خود را نمی پوشانند. توپ مورد استفاده در این ورزش حاوی یک زنگ است که به بازیکنان کمک می کند تا آن را در زمین پیدا کنند.
برزیل تیم مدعی این رشته است و ریکاردینیو، مرد شماره یک این تیم است.
انتهای پیام/