عشق به حسین خیمه همیشه افراشته در جان آدمی است؛ خیمه‌ای به وسعت همه هستی، خیمه‌ای به بلندای آسمان و کهکشان، با خوانی گسترده از عطش که تشنگی بشریت را پایان خواهد داد.

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بجنورد ،  کربلا یا طف، فرقی نمی‌کند، آن روز‌ها معنای هر کدام تنها یک چیز بود: عطش و عطش یعنی سیراب شدن از لحظات آسمانی جهاد، یعنی چرخیدن در دل میدان، ذوب شدن و پیوستن به بیکرانه آبی آسمان.

نه اشک‌ها در چشم دوام می‌آورند نه حرف‌ها بر زبان، روایت درد آسان نیست و زبان بسیار ناتوان در گفتن ناگفتنی‌ها است.

یاد کربلا و واقعه عاشورا دانشگاهی است که تو را می‌خواند و این بار هم چه شور و شوقی ایجاد می‌کند این ماه عطش.

 

 

انتهای پیام/د

برچسب ها: محرم 1400 ، عاشورای 1400
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.