به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از یزد، قدمت ملات کاهگل به چهار هزار سال می‌رسد.
ترکیبات کاهگل خاک رس، کاه و آب است و هم‌نشینی کاه و گل باعث شده تا از نفوذ آب به لایه‌های زیرین جلوگیری شود.
کاه و گل الفت دیرینه‌ای با دل دارد و زندگی اقوام مختلف ایرانی از ابتدا آمیخته با خاک بوده و کاهگل به عنوان یکی از مصالح اساسی در انواع معماری مختلف به کار رفته است.
یکی از مهمترین ویژگی‌های کاهگل این است که در صورت تخریب باز هم به طبیعت بر می گردد و تمام ترکیبات آن بومی است و آسیبی به محیط زیست نمی‌زند.
اما این روز‌ها غبار فراموشی رنگ گرم آن را سرد کرده و زندگی فلزی و سیمانی روح و جان خانه‌ها را گرفته است. هرچند احیای بوم گردی‌ها بارقه‌ای از امید برای احیای خشت و خام‌ها و کاهگل‌ها را موجب شده اما حفظ و تداوم این معماری حمایت‌های ملی و برنامه ریزی مسوولانه را می‌طلبد.
بازگشت به زندگی کاهگلی هرچند محال به نظر می رسد اما با بهره گیری از مزیت‌های معماری سنتی می توان چالش امروز انرژی را مهار کرد.
انتهای پیام/
