به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زاهدان ، چندی پیش در گفت‌وگویی با احمد الهیاری مدیر سیاستگذاری و برنامه‌ریزی راهبردی دبیرخانه شورای توسعه سواحل مکران از وی درباره مشکلاتی که سر راه تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران در این خطه مهم وجود دارد، پرسیدیم و او با قبول بخشی از موانع، گفت تمام توان را برای رفع موانع گذاشته‌ایم اگرچه بروکراسی‌های اداری با وجود الکترونیکی‌شدن دولت کماکان همچون گذشته وجود دارند.

حالا مسئله مهمی که در سواحل مکران به چشم می‌خورد نه بروکراسی‌های اداری بلکه کسانی هستند که کارخانه‌ای تأسیس و آن را به امان خدا رها کرده‌اند تا هر روز بیشتر از دیروز بر قیمت کارخانه‌شان افزوده شود و گواه این موضوع چندین کارخانه تن ماهی هستند که در سواحل مکران زمانی مشغول به کار بودند، اما صاحبان آن حالا ترجیح می‌دهند کار نکنند و فقط منتظر بمانند تا سرمایه‌شان یعنی قیمت زمین کارخانه بیشتر از دیروز شود.

در این باره صاحب کارخانه‌هایی که کارخانه‌شان را تعطیل کرده باشند راضی به گفتگو نشدند، اما توانستیم به یکی از فعال‌ترین جوانان حوزه تولید تن ماهی در دشتیاری و چابهار برسیم که مدعی است قیمت تن ماهی نه ۳۰ هزار تومان بلکه ۲۲ هزار تومان است.

وی گفت: اکنون شاید فکر کنید قیمتی که برای تن ماهی در ایران تعیین می‌شود کاملاً عادلانه است، اما من با یک حساب سرانگشتی و بدون احتیاج به ماشین حساب می‌توانم به شما اثبات کنم که بیشتر تن ماهی‌های ایرانی قیمتشان باید حدوداً بین ۲۰ الی ۲۲ هزار تومان باشد.

قیمت تن ماهی خیلی بالاست

محسن رحمت‌پور افزود: چه بخواهیم و چه نخواهیم، قیمت تابعی از عوامل به کار گرفته شده در تولید و به عبارت ساده‌تر هزینه‌های تولید است، اما اکنون اگر توجه کرده باشید قیمت تن ماهی از ۳۰ الی ۳۵ هزار تومان و بعضاً بیشتر در حرکت است در حالی که هیچ چیزی نمی‌تواند باعث شود تا این حد قیمت تن ماهی بالا برود مگر اینکه قیمت نهاده‌های تولید بالا برود و یا اینکه حقوق و مزایای کارگران به یک‌باره خیلی بالا برود در حالی که قیمت تن ماهی بیش از یک سال و نیم است به بالای ۳۰ هزار تومان رفته و دائم نیز بالاتر می‌رود.

وی که کارآفرین حوزه صید و شیلات است، توضیح می‌دهد: به نظرم صنعت، معدن و تجارت باید در حوزه نظارت‌ها بر قیمت گذاری علی‌الخصوص تن ماهی دقت ویژه‌ای داشته باشد، نکته دیگری که مهم می‌دانم با شما در میان بگذارم در مورد ورقه ظرف و همان قوطی تن ماهی است، این ورقه مواد اولیه‌اش به صورت یارانه‌ای در اختیار شرکت‌های تولید کننده ظرف تن ماهی قرار می‌گیرد و عجیب اینکه آن‌ها در بیشتر موارد با ما به قیمت آزاد حساب می‌کنند.

این جوان کارآفرین که بار‌ها از سوی فرماندار شهرستان دشتیاری مورد تقدیر ویژه قرار گرفته است، با درخواست از دولت برای موانع‌زدایی در تولید، ادامه می‌دهد: دولت در حوزه واردات نیز می‌تواند به ما کمک زیادی کند، باید جلوی واردات گرفته شود و از تولیدکننده ملی حمایت شود تا او نیز از کارآفرینی و اشتغال‌زایی دلسرد نشود.

حمایت از تولیدکننده ملی صورت نمی‌گیرد

وی می‌افزاید: ما می‌توانیم در منطقه (خاورمیانه و آسیای مرکزی) حرف اول را در حوزه صادرات تن ماهی بزنیم، اما این اتفاق نیفتاده است، چون هیچ حمایتی از تولیدکننده ملی صورت نمی‌گیرد و مسئله مهم‌تر اینکه تن ماهی تنها غذای لذیذی است که بدون مواد نگهدارنده تا مدت‌ها کیفیت خود را حفظ می‌کند و در واقع ما در چابهار، سعی داریم از فاصله دریا تا سفره مردم را با کارخانه‌هایی که در نگور و نزدیک ساحل زده‌ایم، کم کنیم.

رحمت‌پور با اشاره به مشکلات زیاد در شهرک صنعتی «نگور» واقع در شهرستان دشتیاری می‌گوید: از برق و آب و تلفن و گاز گرفته تا زیرساخت‌های دیگر برای ما فراهم نیست، پس شما بگویید واقعاً تولیدکننده به چه امیدی باید در این شهرک دست به تولید بزند البته اخیراً با همکاری فرماندار دشتیاری سعی کرده‌ایم کمی از این مشکلات مانند تلفن و اینترنت را کاهش بدهیم، اما خب باید دولت نگاه ویژه‌ای در این زمینه به ما داشته باشد تا این کارخانه‌هایی که تعطیل کرده‌اند نیز فعال شوند.

ارگان‌های دولتی با هم هماهنگ نیستند

وی ادامه می‌دهد: جهاد کشاورزی، صنعت معدن و تجارت و غذا و دارو باید بیشتر با هم در ارتباط باشند و اینکه تولیدکننده با توجه به نا هماهنگی‌های عدیده این‌ها به جای هفت خان رستم باید هشت خان رستم را بگذراند تا بتواند یک محصول خود را ثبت کند، واقعاً این نامردی است و اهتمام ویژه دولت را می‌طلبد تا موانع‌زدایی‌ها هر چه سریع‌تر اتفاق بیفتد.

منبع:تسنیم

انتهای پیام/گ